Seconda lettera ai Corinzi (מכתב שני לקורינתים) 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 וַיֵּרֶד מִן־הָהָר וַיֵּלֶךְ אַחֲרָיו הֲמוֹן עַם רָב | 1 Cum autem descendisset de monte, secutae sunt eum turbae multae. |
2 וְהִנֵּה אִישׁ מְצֹרָע בָּא וַיִּשְׁתַּחוּ־לוֹ וַיֹּאמַר אֲדֹנִי אִם־תִּרְצֶה תּוּכַל לְטַהֲרֵנִי | 2 Et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens: “ Domine, si vis, potes memundare ”. |
3 וַיִּשְׁלַח יֵשׁוּעַ אֶת־יָדוֹ וַיִּגַּע־בּוֹ וַיֹּאמֶר חָפֵץ אָנֹכִי טְהָר וּמִיָּד נִרְפְּאָה צָרַעְתּוֹ | 3 Et extendens manum, tetigit eum dicens: “ Volo, mundare! ”;et confestim mundata est lepra eius. |
4 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ רְאֵה פֶּן־תְּסַפֵּר לְאִישׁ כִּי אִם־לֶךְ־לְךָ וְהֵרָאֵה אֶל־הַכֹּהֵן וְהַקְרֵב אֶת־הַקָּרְבָּן אֲשֶׁר צִוָּה משֶׁה לְעֵדוּת לָהֶם | 4 Et ait illi Iesus: “ Vide, neminidixeris; sed vade, ostende te sacerdoti et offer munus, quod praecepit Moyses,in testimonium illis ”. |
5 וַיְהִי כְּבֹאוֹ אֶל־כְּפַר־נַחוּם וַיִּגַּשׁ אֵלָיו שַׂר־מֵאָה אֶחָד וַיִּתְחַנֶּן־לוֹ לֵאמֹר | 5 Cum autem introisset Capharnaum, accessit ad eum centurio rogans eum |
6 אֲדֹנִי הִנֵּה נַעֲרִי נָפַל לְמִשְׁכָּב בְּבֵיתִי וְהוּא נְכֵה אֵבָרִים וּמְעֻנֶּה עַד־מְאֹד | 6 etdicens: “ Domine, puer meus iacet in domo paralyticus et male torquetur ”. |
7 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֵלָיו אָבֹא וְאֶרְפָּאֵהוּ | 7 Et ait illi: “ Ego veniam et curabo eum ”. |
8 וַיַּעַן שַׂר־הַמֵּאָה וַיֹּאמַר אֲדֹנִי נְקַלֹּתִי מִבֹּאֲךָ בְּצֵל קוֹרָתִי אַךְ דַּבֶּר־נָא רַק דָּבָר וְנִרְפָּא נַעֲרִי | 8 Et respondens centurio ait: “Domine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, etsanabitur puer meus. |
9 כִּי אָנֹכִי אִישׁ נָתוּן תַּחַת הַשִּׁלְטוֹן וְגַם־יֵשׁ תַּחַת יָדִי אַנְשֵׁי צָבָא וְאָמַרְתִּי לָזֶה לֵךְ וְהָלַךְ וְלָזֶה בּוֹא וּבָא וּלְעַבְדִּי עֲשֵׂה־זֹאת וְעָשָׂה | 9 Nam et ego homo sum sub potestate, habens sub me milites,et dico huic: “Vade”, et vadit; et alii: “Veni”, et venit; et servo meo:“Fac hoc”, et facit”. |
10 וַיִּשְׁמַע יֵשׁוּעַ וַיִּתְמַהּ וַיֹּאמֶר אֶל־הַהֹלְכִים אַחֲרָיו אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם גַּם־בְּיִשְׂרָאֵל לֹא־מָצָאתִי אֱמוּנָה גְּדוֹלָה כָזֹאת | 10 Audiens autem Iesus, miratus est et sequentibus se dixit: “Amen dico vobis:Apud nullum inveni tantam fidem in Israel! |
11 וַאֲנִי אֹמֵר לָכֶם רַבִּים יָבֹאוּ מִמִּזְרָח וּמִמַּעֲרָב וְיָסֵבּוּ עִם־אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיַעֲקֹב בְּמַלְכוּת הַשָּׁמָיִם | 11 Dico autem vobis quod multi aboriente et occidente venient et recumbent cum Abraham et Isaac et Iacob in regnocaelorum; |
12 אֲבָל בְּנֵי הַמַּלְכוּת הֵמָּה יְגֹרְשׁוּ אֶל־הַחשֶׁךְ הַחִיצוֹן שָׁם תִּהְיֶה הַיְלָלָה וַחֲרוֹק הַשִּׁנָּיִם | 12 filii autem regni eicientur in tenebras exteriores: ibi erit fletuset stridor dentium ”. |
13 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֶל־שַׂר־הַמֵּאָה לֵךְ וְכֶאֱמוּנָתְךָ כֵּן יִהְיֶה־לָּךְ וַיֵּרָפֵא נַעֲרוֹ בַּשָּׁעָה הַהִיא | 13 Et dixit Iesus centurioni: “ Vade; sicutcredidisti, fiat tibi ”. Et sanatus est puer in hora illa. |
14 וַיָּבֹא יֵשׁוּעַ בֵּיתָה פֶטְרוֹס וַיַּרְא אֶת־חֲמוֹתוֹ נֹפֶלֶת לְמִשְׁכָּב כִּי אֲחָזַתָּהּ הַקַּדָּחַת | 14 Et cum venisset Iesus in domum Petri, vidit socrum eius iacentem etfebricitantem; |
15 וַיִּגַּע בְּיָדָהּ וַתִּרֶף מִמֶּנָּה הַקַּדָּחַת וַתָּקָם וַתְּשָׁרְתֵם | 15 et tetigit manum eius, et dimisit eam febris; et surrexit etministrabat ei. |
16 וַיְהִי לְעֵת עֶרֶב וַיָּבִיאוּ אֵלָיו רַבִּים אֲחוּזֵי שֵׁדִים וַיְגָרֶשׁ אֶת־הָרוּחוֹת בִּדְבַר פִּיו וַיְרַפֵּא אֵת כָּל־הַחוֹלִים | 16 Vespere autem facto, obtulerunt ei multos daemonia habentes; et eiciebatspiritus verbo et omnes male habentes curavit, |
17 לְמַלֹּאת אֵת אֲשֶׁר דִּבֶּר יְשַׁעְיָהוּ הַנָּבִיא לֵאמֹר חֳלָיֵנוּ הוּא נָשָׂא וּמַכְאֹבֵינוּ סְבָלָם | 17 ut adimpleretur, quod dictumest per Isaiam prophetam dicentem: “ Ipse infirmitates nostras accepit et aegrotationes portavit ”. |
18 וַיְהִי כִּרְאוֹת יֵשׁוּעַ הֲמוֹן עַם רָב סְבִיבֹתָיו וַיְצַו לַעֲבֹר מִשָּׁם אֶל־עֵבֶר הַיָּם | 18 Videns autem Iesus turbas multas circum se, iussit ire trans fretum. |
19 וַיִּגַּשׁ אֵלָיו אַחַד הַסּוֹפְרִים וַיֹּאמֶר אֵלָיו רַבִּי אֵלְכָה אַחֲרֶיךָ אֶל כָּל־אֲשֶׁר תֵּלֵךְ | 19 Etaccedens unus scriba ait illi: “ Magister, sequar te, quocumque ieris ”. |
20 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ לַשּׁוּעָלִים יֵשׁ־חוֹרֵי עָפָר וּלְעוֹף הַשָּׁמַיִם קִנִּים וּבֶן־הָאָדָם אֵין לוֹ מָקוֹם לְהָנִיחַ שָׁם אֶת־רֹאשׁוֹ | 20 Et dicit ei Iesus: “ Vulpes foveas habent, et volucres caeli tabernacula,Filius autem hominis non habet, ubi caput reclinet ”. |
21 וְאַחֵר מִן־הַתַּלְמִידִים אָמַר אֵלָיו אֲדֹנִי הַנִּיחָה־לִּי בָרִאשׁוֹנָה לָלֶכֶת וְלִקְבֹּר אֶת־אָבִי | 21 Alius autem de discipulis eius ait illi: “Domine, permitte me primum ire etsepelire patrem meum ”. |
22 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ לֵךְ אַחֲרָי וְהַנַּח לַמֵּתִים לִקְבֹּר אֵת־מֵתֵיהֶם | 22 Iesus autem ait illi: “ Sequere me et dimittemortuos sepelire mortuos suos ”. |
23 וַיֵּרֶד אֶל־הָאֳנִיָּה וַיֵּרְדוּ אִתּוֹ תַּלְמִידָיו | 23 Et ascendente eo in naviculam, secuti sunt eum discipuli eius. |
24 וְהִנֵּה סַעַר גָּדוֹל הָיָה בַיָּם וַתְּכֻסֶּה הָאֳנִיָּה בַּגַּלִּים וְהוּא יָשֵׁן | 24 Et eccemotus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus; ipse verodormiebat. |
25 וַיִּגְּשׁוּ אֵלָיו תַּלְמִידָיו וַיָּעִירוּ אוֹתוֹ לֵאמֹר הוֹשִׁיעֵנוּ אֲדֹנֵינוּ אָבָדְנוּ | 25 Et accesserunt et suscitaverunt eum dicentes: “ Domine, salvanos, perimus! ”. |
26 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם קְטַנֵּי הָאֱמוּנָה לָמָּה זֶּה יְרֵאתֶם וַיָּקָם וַיִּגְעַר בָּרוּחוֹת וּבַיָּם וַתְּהִי דְּמָמָה גְדוֹלָה | 26 Et dicit eis: “ Quid timidi estis, modicae fidei? ”.Tunc surgens increpavit ventis et mari, et facta est tranquillitas magna. |
27 וַיִּתְמְהוּ הָאֲנָשִׁים וַיֹּאמְרוּ מִי אֵפוֹא הוּא אֲשֶׁר גַּם־הָרוּחוֹת וְהַיָּם לוֹ יִשְׁמָעוּן | 27 Porro homines mirati sunt dicentes: “ Qualis est hic, quia et venti et mareoboediunt ei? ”. |
28 וַיְהִי כְּבֹאוֹ אֶל־עֵבֶר הַיָּם אֶל־אֶרֶץ הַגַּדְרִיִּם וַיִּפְגְּשׁוּהוּ שְׁנֵי אֲנָשִׁים אֲחוּזֵי שֵׁדִים יֹצְאִים מִבָּתֵּי הַקְּבָרוֹת וְהֵמָּה רַגְזָנִים מְאֹד עַד אֲשֶׁר לֹא־יָכֹל אִישׁ לַעֲבֹר בַּדֶּרֶךְ הַהוּא | 28 Et cum venisset trans fretum in regionem Gadarenorum,occurrerunt ei duo habentes daemonia, de monumentis exeuntes, saevi nimis, itaut nemo posset transire per viam illam. |
29 וְהִנֵּה הֵם צֹעֲקִים לֵאמֹר מַה־לָּנוּ וָלָךְ יֵשׁוּעַ בֶּן־הָאֱלֹהִים הֲבָאתָ הֲלֹם לְעַנּוֹתֵנוּ בְּלֹא עִתֵּנוּ | 29 Et ecce clamaverunt dicentes: “Quid nobis et tibi, Fili Dei? Venisti huc ante tempus torquere nos? ”. |
30 וְעֵדֶר חֲזִירִים רַבִּים הָיָה־שָׁם בַּמִּרְעֶה הַרְחֵק מֵהֶם | 30 Eratautem longe ab illis grex porcorum multorum pascens. |
31 וַיִּתְחַנְנוּ אֵלָיו הַשֵּׁדִים לֵאמֹר אִם־תְּגָרְשֵׁנוּ שַׁלְּחֵנוּ בְּעֵדֶר הַחֲזִירִים | 31 Daemones autem rogabanteum dicentes: “ Si eicis nos, mitte nos in gregem porcorum ”. |
32 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם לְכוּ לָכֶם וַיֵּצְאוּ וַיָּבֹאוּ בְּעֵדֶר הַחֲזִירִים וְהִנֵּה הִשְׂתָּעֵר כָּל־עֵדֶר הַחֲזִירִים מִן־הַמּוֹרָד עַל־הַיָּם וַיָּמוּתוּ בַּמָּיִם | 32 Et aitillis: “ Ite ”. Et illi exeuntes abierunt in porcos; et ecce impetu abiittotus grex per praeceps in mare, et mortui sunt in aquis. |
33 וַיָּנוּסוּ הָרֹעִים וַיָּבֹאוּ הָעִירָה וַיַּגִּידוּ אֶת־הַכֹּל וְאֵת אֲשֶׁר נַעֲשָׂה לַאֲחוּזֵי הַשֵּׁדִים | 33 Pastores autemfugerunt et venientes in civitatem nuntiaverunt omnia et de his, qui daemoniahabuerant. |
34 וְהִנֵּה כָּל־הָעִיר יָצְאָה לִקְרַאת יֵשׁוּעַ וְכִרְאוֹתָם אֹתוֹ וַיְבַקְשׁוּ מִמֶּנּוּ לַעֲבֹר מִגְּבוּלָם | 34 Et ecce tota civitas exiit obviam Iesu, et viso eo rogabant, uttransiret a finibus eorum. |