Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 20

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לֵץ הַיַּין הֹמֶה שֵׁכָר וְכָל־שֹׁגֶה בֹּו לֹא יֶחְכָּם	1 الخمر مستهزئة. المسكر عجاج ومن يترنح بهما فليس بحكيم.
2 נַהַם כַּכְּפִיר אֵימַת מֶלֶךְ מִתְעַבְּרֹו חֹוטֵא נַפְשֹׁו	2 رعب الملك كزمجرة الاسد. الذي يغيظه يخطئ الى نفسه.
3 כָּבֹוד לָאִישׁ שֶׁבֶת מֵרִיב וְכָל־אֱוִיל יִתְגַּלָּע	3 مجد الرجل ان يبتعد عن الخصام وكل احمق ينازع.
4 מֵחֹרֶף עָצֵל לֹא־יַחֲרֹשׁ [יִשְׁאַל כ] (וְשָׁאַל ק) בַּקָּצִיר וָאָיִן	4 الكسلان لا يحرث بسبب الشتاء فيستعطي في الحصاد ولا يعطى.
5 מַיִם עֲמֻקִּים עֵצָה בְלֶב־אִישׁ וְאִישׁ תְּבוּנָה יִדְלֶנָּה	5 المشورة في قلب الرجل مياه عميقة وذو الفطنة يستقيها.
6 רָב־אָדָם יִקְרָא אִישׁ חַסְדֹּו וְאִישׁ אֱמוּנִים מִי יִמְצָא	6 اكثر الناس ينادون كل واحد بصلاحه اما الرجل الامين فمن يجده.
7 מִתְהַלֵּךְ בְּתֻמֹּו צַדִּיק אַשְׁרֵי בָנָיו אַחֲרָיו	7 الصدّيق يسلك بكماله. طوبى لبنيه بعده.
8 מֶלֶךְ יֹושֵׁב עַל־כִּסֵּא־דִין מְזָרֶה בְעֵינָיו כָּל־רָע	8 الملك الجالس على كرسي القضاء يذري بعينه كل شر.
9 מִי־יֹאמַר זִכִּיתִי לִבִּי טָהַרְתִּי מֵחַטָּאתִי	9 من يقول اني زكيت قلبي تطهرت من خطيتي
10 אֶבֶן וָאֶבֶן אֵיפָה וְאֵיפָה תֹּועֲבַת יְהוָה גַּם־שְׁנֵיהֶם	10 معيار فمعيار مكيال فمكيال كلاهما مكرهة عند الرب.
11 גַּם בְּמַעֲלָלָיו יִתְנַכֶּר־נָעַר אִם־זַךְ וְאִם־יָשָׁר פָּעֳלֹו	11 الولد ايضا يعرف بافعاله هل عمله نقي ومستقيم.
12 אֹזֶן מַעַת וְעַיִן רֹאָה יְהוָה עָשָׂה גַם־שְׁנֵיהֶם	12 الاذن السامعة والعين الباصرة الرب صنعهما كلتيهما.
13 אַל־תֶּאֱהַב נָה פֶּן־תִּוָּרֵשׁ פְּקַח עֵינֶיךָ שְׂבַע־לָחֶם	13 لا تحب النوم لئلا تفتقر. افتح عينيك تشبع خبزا.
14 רַע רַע יֹאמַר הַקֹּונֶה וְאֹזֵל לֹו אָז יִתְהַלָּל	14 رديء رديء يقول المشتري واذا ذهب فحينئذ يفتخر.
15 יֵשׁ זָהָב וְרָב־פְּנִינִים וּכְלִי יְקָר שִׂפְתֵי־דָעַת	15 يوجد ذهب وكثرة لآلئ. اما شفاه المعرفة فمتاع ثمين.
16 לְקַח־בִּגְדֹו כִּי־עָרַב זָר וּבְעַד [נָכְרִים כ] (נָכְרִיָּה ק) חַבְלֵהוּ	16 خذ ثوبه لانه ضمن غريبا ولاجل الاجانب ارتهن منه.
17 עָרֵב לָאִישׁ לֶחֶם שָׁקֶר וְאַחַר יִמָּלֵא־פִיהוּ חָצָץ	17 خبز الكذب لذيذ للانسان ومن بعد يمتلئ فمه حصى.
18 מַחֲשָׁבֹות בְּעֵצָה תִכֹּון וּבְתַחְבֻּלֹות עֲשֵׂה מִלְחָמָה	18 المقاصد تثبت بالمشورة وبالتدابير اعمل حربا.
19 גֹּולֶה־סֹּוד הֹולֵךְ רָכִיל וּלְפֹתֶה פָתָיו לֹא תִתְעָרָב	19 الساعي بالوشاية يفشي السر. فلا تخالط المفتّح شفتيه.
20 מְקַלֵּל אָבִיו וְאִמֹּו יִדְעַךְ נֵרֹו [בְּאִישֹׁון כ] (בֶּאֱשׁוּן ק) חֹשֶׁךְ	20 من سبّ اباه او امه ينطفئ سراجه في حدقة الظلام
21 נַחֲלָה [מְבֻחֶלֶת כ] (מְבֹהֶלֶת ק) בָּרִאשֹׁנָה וְאַחֲרִיתָהּ לֹא תְבֹרָךְ	21 ربّ ملك معجل في اوله. اما آخرته فلا تبارك.
22 אַל־תֹּאמַר אֲשַׁלְּמָה־רָע קַוֵּה לַיהוָה וְיֹשַׁע לָךְ	22 لا تقل اني اجازي شرا. انتظر الرب فيخلّصك.
23 תֹּועֲבַת יְהוָה אֶבֶן וָאָבֶן וּמֹאזְנֵי מִרְמָה לֹא־טֹוב	23 معيار فمعيار مكرهة الرب. وموازين الغش غير صالحة.
24 מֵיְהוָה מִצְעֲדֵי־גָבֶר וְאָדָם מַה־יָּבִין דַּרְכֹּו	24 من الرب خطوات الرجل. اما الانسان فكيف يفهم طريقه.
25 מֹוקֵשׁ אָדָם יָלַע קֹדֶשׁ וְאַחַר נְדָרִים לְבַקֵּר	25 هو شرك للانسان ان يلغو قائلا مقدس وبعد النذر ان يسأل.
26 מְזָרֶה רְשָׁעִים מֶלֶךְ חָכָם וַיָּשֶׁב עֲלֵיהֶם אֹופָן	26 الملك الحكيم يشتت الاشرار ويرد عليهم النورج.
27 נֵר יְהוָה נִשְׁמַת אָדָם חֹפֵשׂ כָּל־חַדְרֵי־בָטֶן	27 نفس الانسان سراج الرب. يفتش كل مخادع البطن.
28 חֶסֶד וֶאֱמֶת יִצְּרוּ־מֶלֶךְ וְסָעַד בַּחֶסֶד כִּסְאֹו	28 الرحمة والحق يحفظان الملك وكرسيه يسند بالرحمة.
29 תִּפְאֶרֶת בַּחוּרִים כֹּחָם וַהֲדַר זְקֵנִים שֵׂיבָה	29 فخر الشبان قوتهم وبهاء الشيوخ الشيب.
30 חַבֻּרֹות פֶּצַע [תַּמְרִיק כ] (תַּמְרוּק ק) בְּרָע וּמַכֹּות חַדְרֵי־בָטֶן	30 حبر جرح منقية للشرير وضربات بالغة مخادع البطن