Isaiah (ישעיה) - Isaia 59

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לַמְנַצֵּחַ אַל־תַּשְׁחֵת לְדָוִד מִכְתָּם בִּשְׁלֹחַ שָׁאוּל וַיִּשְׁמְרוּ אֶת־הַבַּיִת לַהֲמִיתֹו	1 لامام المغنين. على لا تهلك. مذهبة لداود لما ارسل شاول وراقبوا البيت ليقتلوه‎. ‎انقذني من اعدائي يا الهي. من مقاوميّ احمني‎.
2 הַצִּילֵנִי מֵאֹיְבַי ׀ אֱלֹהָי מִּמִתְקֹומְמַי תְּשַׂגְּבֵנִי	2 ‎نجني من فاعلي الاثم ومن رجال الدماء خلصني‎.
3 הַצִּילֵנִי מִפֹּעֲלֵי אָוֶן וּמֵאַנְשֵׁי דָמִים הֹושִׁיעֵנִי	3 ‎لانهم يكمنون لنفسي. الاقوياء يجتمعون علي لا لاثمي ولا لخطيتي يا رب‎.
4 כִּי הִנֵּה אָרְבוּ לְנַפְשִׁי יָגוּרוּ עָלַי עַזִים לֹא־פִשְׁעִי וְלֹא־חַטָּאתִי יְהוָה	4 ‎بلا اثم مني يجرون ويعدّون انفسهم. استيقظ الى لقائي وانظر‎.
5 בְּלִי־עָוֹן יְרוּצוּן וְיִכֹּונָנוּ עוּרָה לִקְרָאתִי וּרְאֵה	5 ‎وانت يا رب اله الجنود اله اسرائيل انتبه لتطالب كل الامم. كل غادر اثيم لا ترحم. سلاه‎.
6 וְאַתָּה יְהוָה־אֱלֹהִים ׀ צְבָאֹות אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל הָקִיצָה לִפְקֹד כָּל־הַגֹּויִם אַל־תָּחֹן כָּל־בֹּגְדֵי אָוֶן סֶלָה	6 ‎يعودون عند المساء يهرّون مثل الكلب ويدورون في المدينة‎.
7 יָשׁוּבוּ לָעֶרֶב יֶהֱמוּ כַכָּלֶב וִיסֹובְבוּ עִיר	7 ‎هوذا يبقّون بافواههم. سيوف في شفاههم. لانهم يقولون من سامع.
8 הִנֵּה ׀ יַבִּיעוּן בְּפִיהֶם חֲרָבֹות בְּשִׂפְתֹותֵיהֶם כִּי־מִי שֹׁמֵעַ	8 اما انت يا رب فتضحك بهم. تستهزئ بجميع الامم‎.
9 וְאַתָּה יְהוָה תִּשְׂחַק־לָמֹו תִּלְעַג לְכָל־גֹּויִם	9 ‎من قوّته اليك التجئ لان الله ملجإي
10 עֻזֹּו אֵלֶיךָ אֶשְׁמֹרָה כִּי־אֱלֹהִים מִשְׂגַּבִּי	10 الهي رحمته تتقدمني. الله يريني باعدائي‎.
11 אֱלֹהֵי [חַסְדֹּו כ] (חַסְדִּי ק) יְקַדְּמֵנִי אֱלֹהִים יַרְאֵנִי בְשֹׁרְרָי	11 ‎لا تقتلهم لئلا ينسى شعبي. تيّههم بقوتك واهبطهم يا رب ترسنا‎.
12 אַל־תַּהַרְגֵם ׀ פֶּן־יִשְׁכְּחוּ עַמִּי הֲנִיעֵמֹו בְחֵילְךָ וְהֹורִידֵמֹו מָגִנֵּנוּ אֲדֹנָי	12 ‎خطية افواههم هي كلام شفاههم. وليؤخذوا بكبريائهم ومن اللعنة ومن الكذب الذي يحدّثون به‎.
13 חַטַּאת־פִּימֹו דְּבַר־שְׂפָתֵימֹו וְיִלָּכְדוּ בִגְאֹונָם וּמֵאָלָה וּמִכַּחַשׁ יְסַפֵּרוּ	13 ‎افن بحنق افن ولا يكونوا وليعلموا ان الله متسلط في يعقوب الى اقاصي الارض. سلاه‎.
14 כַּלֵּה בְחֵמָה כַּלֵּה וְאֵינֵמֹו וְיֵדְעוּ כִּי־אֱלֹהִים מֹשֵׁל בְּיַעֲקֹב לְאַפְסֵי הָאָרֶץ סֶלָה	14 ‎ويعودون عند المساء يهرّون مثل الكلب ويدورون في المدينة‎.
15 וְיָשׁוּבוּ לָעֶרֶב יֶהֱמוּ כַכָּלֶב וִיסֹובְבוּ עִיר	15 ‎هم يتيهون للأكل. ان لم يشبعوا ويبيتوا
16 הֵמָּה [יְנוּעוּן כ] (יְנִיעוּן ק) לֶאֱכֹל אִם־לֹא יִשְׂבְּעוּ וַיָּלִינוּ	16 اما انا فاغني بقوتك وارنم بالغداة برحمتك لانك كنت ملجأ لي ومناصا في يوم ضيقي‎.
17 וַאֲנִי ׀ אָשִׁיר עֻזֶּךָ וַאֲרַנֵּן לַבֹּקֶר חַסְדֶּךָ כִּי־הָיִיתָ מִשְׂגָּב לִי וּמָנֹוס בְּיֹום צַר־לִי	17 ‎يا قوتي لك ارنم لان الله ملجإي اله رحمتي
18 עֻזִּי אֵלֶיךָ אֲזַמֵּרָה כִּי־אֱלֹהִים מִשְׂגַּבִּי אֱלֹהֵי חַסְדִּי
19 וְיִירְאוּ מִמַּעֲרָב אֶת־שֵׁם יְהוָה וּמִמִּזְרַח־שֶׁמֶשׁ אֶת־כְּבֹודֹו כִּי־יָבֹוא כַנָּהָר צָר רוּחַ יְהוָה נֹסְסָה בֹו
20 וּבָא לְצִיֹּון גֹּואֵל וּלְשָׁבֵי פֶשַׁע בְּיַעֲקֹב נְאֻם יְהוָה
21 וַאֲנִי זֹאת בְּרִיתִי אֹותָם אָמַר יְהוָה רוּחִי אֲשֶׁר עָלֶיךָ וּדְבָרַי אֲשֶׁר־שַׂמְתִּי בְּפִיךָ לֹא־יָמוּשׁוּ מִפִּיךָ וּמִפִּי זַרְעֲךָ וּמִפִּי זֶרַע זַרְעֲךָ אָמַר יְהוָה מֵעַתָּה וְעַד־עֹולָם׃ ס