Evangelho segundo São Marcos 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Jesus pôs-se novamente a ensinar, à beira do mar, e aglomerou-se junto dele tão grande multidão, que ele teve de entrar numa barca, no mar, e toda a multidão ficou em terra na praia. | 1 Et iterum coepit docere ad ma re. Et congregatur ad eum tur ba plurima,ita ut in navem ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare superterram erant. |
2 E ensinava-lhes muitas coisas em parábolas. Dizia-lhes na sua doutrina: | 2 Et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrinasua: |
3 Ouvi: Saiu o semeador a semear. | 3 “ Audite. Ecce exiit seminans ad seminandum. |
4 Enquanto lançava a semente, uma parte caiu à beira do caminho, e vieram as aves e a comeram. | 4 Et factum est, dumseminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres et comederunt illud. |
5 Outra parte caiu no pedregulho, onde não havia muita terra; o grão germinou logo, porque a terra não era profunda; | 5 Aliud cecidit super petrosa, ubi non habebat terram multam, et statim exortumest, quoniam non habebat altitudinem terrae; |
6 mas, assim que o sol despontou, queimou-se e, como não tivesse raiz, secou. | 6 et quando exortus est sol,exaestuavit et, eo quod non haberet radicem, exaruit. |
7 Outra parte caiu entre os espinhos; estes cresceram, sufocaram-na e o grão não deu fruto. | 7 Et aliud cecidit inspinas, et ascenderunt spinae et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. |
8 Outra caiu em terra boa e deu fruto, cresceu e desenvolveu-se; um grão rendeu trinta, outro sessenta e outro cem. | 8 Etalia ceciderunt in terram bonam et dabant fructum: ascendebant et crescebant etafferebant unum triginta et unum sexaginta et unum centum ”. |
9 E dizia: Quem tem ouvidos para ouvir, ouça! | 9 Et dicebat: “Qui habet aures audiendi, audiat ”. |
10 Quando se acharam a sós, os que o cercavam e os Doze indagaram dele o sentido da parábola. | 10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui circa eum erant cumDuodecim, parabolas. |
11 Ele disse-lhes: A vós é revelado o mistério do Reino de Deus, mas aos que são de fora tudo se lhes propõe em parábolas. | 11 Et dicebat eis: “ Vobis datum est mysterium regni Dei;illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt, |
12 Desse modo, eles olham sem ver, escutam sem compreender, sem que se convertam e lhes seja perdoado. | 12 ut videntes videant et non videant, et audientes audiant et non intellegant, ne quando convertantur, et dimittatur eis ”. |
13 E acrescentou: Não entendeis essa parábola? Como entendereis então todas as outras? | 13 Et ait illis: “ Nescitis parabolam hanc, et quomodo omnes parabolascognoscetis? |
14 O semeador semeia a palavra. | 14 Qui seminat, verbum seminat. |
15 Alguns se encontram à beira do caminho, onde ela é semeada; apenas a ouvem, vem Satanás tirar a palavra neles semeada. | 15 Hi autem sunt, qui circa viam,ubi seminatur verbum: et cum audierint, confestim venit Satanas et aufertverbum, quod seminatum est in eos. |
16 Outros recebem a semente em lugares pedregosos; quando a ouvem, recebem-na com alegria; | 16 Et hi sunt, qui super petrosa seminantur:qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud |
17 mas não têm raiz em si, são inconstantes, e assim que se levanta uma tribulação ou uma perseguição por causa da palavra, eles tropeçam. | 17 et non habentradicem in se, sed temporales sunt; deinde orta tribulatione vel persecutionepropter verbum, confestim scandalizantur. |
18 Outros ainda recebem a semente entre os espinhos; ouvem a palavra, | 18 Et alii sunt, qui in spinisseminantur: hi sunt, qui verbum audierunt, |
19 mas as preocupações mundanas, a ilusão das riquezas, as múltiplas cobiças sufocam-na e a tornam infrutífera. | 19 et aerumnae saeculi et deceptiodivitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, etsine fructu efficitur. |
20 Aqueles que recebem a semente em terra boa escutam a palavra, acolhem-na e dão fruto, trinta, sessenta e cem por um. | 20 Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt: quiaudiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta etunum centum ”. |
21 Dizia-lhes ainda: Traz-se porventura a candeia para ser colocada debaixo do alqueire ou debaixo da cama? Não é para ser posta no candeeiro? | 21 Et dicebat illis: “ Numquid venit lucerna, ut sub modio ponatur aut sublecto? Nonne ut super candelabrum ponatur? |
22 Porque nada há oculto que não deva ser descoberto, nada secreto que não deva ser publicado. | 22 Non enim est aliquid absconditum,nisi ut manifestetur, nec factum est occultum, nisi ut in palam veniat. |
23 Se alguém tem ouvidos para ouvir, que ouça. | 23 Siquis habet aures audiendi, audiat ”. |
24 Ele prosseguiu: Atendei ao que ouvis: com a medida com que medirdes, vos medirão a vós, e ainda se vos acrescentará. | 24 Et dicebat illis: “ Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis,remetietur vobis et adicietur vobis. |
25 Pois, ao que tem, se lhe dará; e ao que não tem, se lhe tirará até o que tem. | 25 Qui enim habet, dabitur illi; et, quinon habet, etiam quod habet, auferetur ab illo ”. |
26 Dizia também: O Reino de Deus é como um homem que lança a semente à terra. | 26 Et dicebat: “ Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem interram |
27 Dorme, levanta-se, de noite e de dia, e a semente brota e cresce, sem ele o perceber. | 27 et dormiat et exsurgat nocte ac die, et semen germinet et increscat,dum nescit ille. |
28 Pois a terra por si mesma produz, primeiro a planta, depois a espiga e, por último, o grão abundante na espiga. | 28 Ultro terra fructificat primum herbam, deinde spicam, deindeplenum frumentum in spica. |
29 Quando o fruto amadurece, ele mete-lhe a foice, porque é chegada a colheita. | 29 Et cum se produxerit fructus, statim mittitfalcem, quoniam adest messis ”. |
30 Dizia ele: A quem compararemos o Reino de Deus? Ou com que parábola o representaremos? | 30 Et dicebat: “ Quomodo assimilabimus regnum Dei aut in qua parabola ponemusillud? |
31 É como o grão de mostarda que, quando é semeado, é a menor de todas as sementes. | 31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus estomnibus seminibus, quae sunt in terra; |
32 Mas, depois de semeado, cresce, torna-se maior que todas as hortaliças e estende de tal modo os seus ramos, que as aves do céu podem abrigar-se à sua sombra. | 32 et cum seminatum fuerit, ascendit etfit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eiusaves caeli habitare ”. |
33 Era por meio de numerosas parábolas desse gênero que ele lhes anunciava a palavra, conforme eram capazes de compreender. | 33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire; |
34 E não lhes falava, a não ser em parábolas; a sós, porém, explicava tudo a seus discípulos. | 34 sine parabola autem non loquebatur eis. Seorsum autem discipulis suis disserebatomnia. |
35 À tarde daquele dia, disse-lhes: Passemos para o outro lado. | 35 Et ait illis illa die, cum sero esset factum: “ Transeamus contra ”. |
36 Deixando o povo, levaram-no consigo na barca, assim como ele estava. Outras embarcações o escoltavam. | 36 Et dimittentes turbam, assumunt eum, ut erat in navi; et aliae naves erant cumillo. |
37 Nisto surgiu uma grande tormenta e lançava as ondas dentro da barca, de modo que ela já se enchia de água. | 37 Et exoritur procella magna venti, et fluctus se mittebant in navem, itaut iam impleretur navis. |
38 Jesus achava-se na popa, dormindo sobre um travesseiro. Eles acordaram-no e disseram-lhe: Mestre, não te importa que pereçamos? | 38 Et erat ipse in puppi supra cervical dormiens; etexcitant eum et dicunt ei: “ Magister, non ad te pertinet quia perimus? ”. |
39 E ele, despertando, repreendeu o vento e disse ao mar: Silêncio! Cala-te! E cessou o vento e seguiu-se grande bonança. | 39 Et exsurgens comminatus est vento et dixit mari: “ Tace, obmutesce! ”. Etcessavit ventus, et facta est tranquillitas magna. |
40 Ele disse-lhes: Como sois medrosos! Ainda não tendes fé? | 40 Et ait illis: “ Quidtimidi estis? Necdum habetis fidem? ”. |
41 Eles ficaram penetrados de grande temor e cochichavam entre si: Quem é este, a quem até o vento e o mar obedecem? | 41 Et timuerunt magno timore etdicebant ad alterutrum: “ Quis putas est iste, quia et ventus et mareoboediunt ei? ”. |