Livro de Tobias 12

SAGRADA BIBLIA	Biblija Hrvatski
1 Então Tobit chamou seu filho e disse-lhe: Que havemos nós de dar a esse santo homem que te acompanhou?	1 Potom Tobit pozva Tobiju, sina svoga, i reče mu: »Sine, pobrini se za plaću čovjeku koji je išao s tobom; a treba mu dati i štogod povrh toga.«
2 Meu pai, respondeu ele, que gratificação lhe havemos de dar? Que presente poderá igualar os seus benefícios?	2 Sin odgovori: »Neću štetovati dadem li mu i polovicu onoga što sam donio,
3 Ele levou-me e trouxe-me em boa saúde; foi receber o dinheiro de Gabael; fez-me ter uma mulher e	3 jer me doveo k tebi zdrava, izliječio moju ženu, podigao moj novac, a onda i tebi vratio zdravlje.«
4 Rogo-te, meu pai, que lhe peças se digne aceitar a metade de tudo o que trouxemos.	4 Starac odgovori: »To mu s pravom pripada!«
5 Chamaram-no, pois, o pai e o filho, e, tomando-o à parte, rogaram-lhe que aceitasse a metade de tudo o que tinham trazido.	5 Onda pozva anđela i kaza mu: »Uzmi polovicu od svega onoga što ste donijeli.«
6 Então ele falou-lhes discretamente: Bendizei o Deus do céu, e dai-lhe glória diante de todo o ser vivente, porque ele usou de misericórdia para convosco.	6 Tada anđeo pozva njih dvojicu u stranu i reče im: »Blagoslivljajte Boga, hvalite ga i veličajte, hvalite ga pred svim živima zbog onoga što je za vas učinio. Lijepo je hvaliti Boga i uznositi ime njegovo; bogobojazno razglašavati djela njegova.
7 Se é bom conservar escondido o segredo do rei, é coisa louvável revelar e publicar as obras de Deus.	7 Lijepo je čuvati tajnu kraljevu, ali je slavno otkrivati djela Božja. Činite dobro, i neće vas zlo snaći.
8 Boa coisa é a oração acompanhada de jejum, e a esmola é preferível aos tesouros de ouro escondidos, 9. porque a esmola livra da morte: ela apaga os pecados e faz encontrar a misericórdia e a vida eterna; 10. aqueles, porém, que praticam a injustiça e o pecado são os seus próprios inimigos.	8 Dobra je molitva s postom, s milostinjom i s pravednošću. Bolje je malo s pravednošću nego mnogo s nepravdom. Bolje je dijeliti milostinju nego sabirati u hrpe zlato.
	9 Milostinja oslobađa od smrti, ona čisti od svakoga grijeha. Koji dijele milostinju i čine pravednost napunit će se života,
	10 a koji griješe bit će dušmani životu svome.
11 Vou descobrir-vos a verdade, sem nada vos ocultar.	11 Neću vam sakriti ništa: kazah već da je lijepo čuvati tajnu kraljevu, ali je slavno otkrivanje Božjih djela.
12 Quando tu oravas com lágrimas e enterravas os mortos, quando deixavas a tua refeição e ias ocultar os mortos em tua casa durante o dia, para sepultá-los quando viesse a noite, eu apresentava as tuas orações ao Senhor.	12 I kad ste molili ti i tvoja snaha Sara, ja sam nosio vaše molitve Svetome; kad si ti pokapao mrtve, i ja sam bio uza te;
13 Mas porque eras agradável ao Senhor, foi preciso que a tentação te provasse.	13 kad se nisi skanjivao da ustaneš i prekineš svoj ručak da bi pokopao onog mrtvaca, nije mi bilo skriveno da vršiš dobro djelo; i bio sam s tobom.
14 Agora o Senhor enviou-me para curar-te e livrar do demônio Sara, mulher de teu filho.	14 Sada, Bog me poslao da izliječim tebe i tvoju snahu Saru.
15 Eu sou o anjo Rafael, um dos sete que assistimos na presença do Senhor.	15 Ja sam Rafael, jedan od sedmorice svetih anđela koji na nebesima donose molitve svetih i stupaju pred Slavom Svetoga!«
16 Ao ouvir estas palavras, eles ficaram fora de si, e, tremendo, prostraram-se com o rosto por terra.	16 Njih se dvojica preplašiše i padoše ničice, jer ih zahvati velik strah.
17 Mas o anjo disse-lhes: A paz seja convosco: não temais.	17 Ali im anđeo reče: »Ne plašite se! Mir s vama! Blagoslivljajte Boga uvijeke!
18 Quando eu estava convosco, eu o estava por vontade de Deus: rendei-lhe graças, pois, com cânticos de louvor.	18 Ta ja ne dođoh jer se meni svidjelo, nego po zapovijedi Boga našega: zato ga blagoslivljajte uvijeke.
19 Parecia-vos que eu comia e bebia convosco, mas o meu alimento é um manjar invisível, e minha bebida não pode ser vista pelos homens.	19 Sve sam dane dopuštao da me vide vaše oči, ali nisam ni jeo ni pio: vi ste motrili samo privid.
20 É chegado o tempo de voltar para aquele que me enviou: vós, porém, bendizei a Deus e publicai todas as suas maravilhas.	20 Sada hvalite Boga, a ja se vraćam onome koji me i poslao. Zapišite u knjizi sve što se zbilo.«
21 Acabando de dizer estas palavras, desapareceu diante deles, e eles não viram mais nada.	21 Onda oni ustadoše, ali ga više ne vidješe. Hvalili su velika i čudesna djela Božja i pripovijedali kako im se ukazao anđeo Gospodnji.