Psalms 10

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Why, LORD, do you stand at a distance and pay no heed to these troubled times?	1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,
2 Arrogant scoundrels pursue the poor; they trap them by their cunning schemes.	2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?
3 The wicked even boast of their greed; these robbers curse and scorn the LORD.	3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem.
4 In their insolence the wicked boast: "God doesn't care, doesn't even exist."	4 W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga: oto jest całe jego myślenie.
5 Yet their affairs always succeed; they ignore your judgment on high; they sneer at all who oppose them.	5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników.
6 They say in their hearts, "We will never fall; never will we see misfortune."	6 Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia.
7 Their mouths are full of oaths, violence, and lies; discord and evil are under their tongues.	7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość.
8 They wait in ambush near towns; their eyes watch for the helpless. to murder the innocent in secret.	8 Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka.
9 They lurk in ambush like lions in a thicket, hide there to trap the poor, snare them and close the net.	9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.
10 The helpless are crushed, laid low; they fall into the power of the wicked,	10 Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi.
11 Who say in their hearts, "God pays no attention, shows no concern, never bothers to look."	11 Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy.
12 Rise up, LORD God! Raise your arm! Do not forget the poor!	12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!
13 Why should the wicked scorn God, say in their hearts, "God doesn't care"?	13 Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści?
14 But you do see; you do observe this misery and sorrow; you take the matter in hand. To you the helpless can entrust their cause; you are the defender of orphans.	14 A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!
15 Break the arms of the wicked and depraved; make them account for their crimes; let none of them survive.	15 Skrusz ramię występnego i złego: pomścij jego nieprawość, by już go nie było.
16 The LORD is king forever; the nations have vanished from God's land.	16 Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.
17 You listen, LORD, to the needs of the poor; you encourage them and hear their prayers.	17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,
18 You win justice for the orphaned and oppressed; no one on earth will cause terror again.	18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.