1 ויבט וירא את העשירים משליכים את נדבותם לארון האוצר | 1 Respiciens autem, vidit eos qui mittebant munera sua in gazophylacium, divites. |
2 וירא גם אלמנה עניה נתנת בו שתי פרוטות | 2 Vidit autem et quamdam viduam pauperculam mittentem æra minuta duo. |
3 ויאמר אמת אמר אני לכם כי האלמנה העניה הזאת נתנה יותר מכלם | 3 Et dixit : Vere dico vobis, quia vidua hæc pauper plus quam omnes misit. |
4 כי כל אלה התנדבו לאלהים מהעדף שלהם והיא מחסרונה את כל רכושה נתנה | 4 Nam omnes hi ex abundanti sibi miserunt in munera Dei : hæc autem ex eo quod deest illi, omnem victum suum quem habuit, misit.
|
5 ויהי באמרם על המקדש כי מהדר הוא באבנים יפות ובמתנות ויאמר | 5 Et quibusdam dicentibus de templo quod bonis lapidibus et donis ornatum esset, dixit : |
6 את אשר אתם ראים הנה ימים באים ולא תשאר אבן על אבן אשר לא תתפרק | 6 Hæc quæ videtis, venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur. |
7 וישאלהו לאמר רבי מתי אפוא תהיה זאת ומה הוא האות לעת היותה | 7 Interrogaverunt autem illum, dicentes : Præceptor, quando hæc erunt, et quod signum cum fieri incipient ? |
8 ויאמר ראו פן תתעו כי רבים יבאו בשמי לאמר אני הוא והעת קרובה ואתם אל תלכו אחריהם | 8 Qui dixit : Videte ne seducamini : multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum : et tempus appropinquavit : nolite ergo ire post eos. |
9 ובשמעכם מלחמות ומהומות אל תחתו כי היו תהיה זאת לראשונה אך עוד קץ למועד | 9 Cum autem audieritis prælia et seditiones, nolite terreri : oportet primum hæc fieri, sed nondum statim finis. |
10 ויסף דבר אליהם לאמר יקום גוי על גוי וממלכה על ממלכה | 10 Tunc dicebat illis : Surget gens contra gentem, et regnum adversus regnum. |
11 והיה רעש גדול כה וכה ורעב ודבר וגם מוראים ואתות גדלות מן השמים | 11 Et terræmotus magni erunt per loca, et pestilentiæ, et fames, terroresque de cælo, et signa magna erunt.
|
12 ולפני כל אלה ישלחו בכם את ידיהם וירדפו וימסרו אתכם לבתי כנסיות ואל בתי כלאים ותובאו לפני מלכים ומשלים למען שמי | 12 Sed ante hæc omnia injicient vobis manus suas, et persequentur tradentes in synagogas et custodias, trahentes ad reges et præsides propter nomen meum : |
13 והיתה זאת לכם לעדות | 13 continget autem vobis in testimonium. |
14 על כן שיתו לבבכם לבלתי דאג במה תצטדקו | 14 Ponite ergo in cordibus vestris non præmeditari quemadmodum respondeatis : |
15 כי אנכי נתן לכם פה וחכמה אשר לא יוכלו לעמד לפניה ולדבר נגדה כל מתקוממיכם | 15 ego enim dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri. |
16 וגם תמסרו על ידי יולדיכם ואחיכם וקרוביכם ורעיכם וימיתו מכם | 16 Trademini autem a parentibus, et fratribus, et cognatis, et amicis, et morte afficient ex vobis : |
17 והייתם שנואים לכל אדם למען שמי | 17 et eritis odio omnibus propter nomen meum : |
18 אך לא יפל משערת ראשכם ארצה | 18 et capillus de capite vestro non peribit. |
19 בתוחלתכם קנו לכם את נפשתיכם | 19 In patientia vestra possidebitis animas vestras.
|
20 וכאשר תראו מחנות סובבים את ירושלים ידע תדעו כי קרב חרבנה | 20 Cum autem videritis circumdari ab exercitu Jerusalem, tunc scitote quia appropinquavit desolatio ejus : |
21 אז ינוסו אנשי יהודה אל ההרים ואשר הם בתוכה יצאו ואשר הם בפרזות אל יבואו בה | 21 tunc qui in Judæa sunt, fugiant ad montes, et qui in medio ejus, discedant : et qui in regionibus, non intrent in eam, |
22 כי ימי נקם המה למלאת כל הכתוב | 22 quia dies ultionis hi sunt, ut impleantur omnia quæ scripta sunt. |
23 ואוי להרות ולמיניקות בימים ההם כי תהיה צרה גדולה בארץ וקצף על העם הזה | 23 Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus ! erit enim pressura magna super terram, et ira populo huic. |
24 ונפלו לפי חרב והגלו אל כל הגוים וירושלים תרמס ברגלי גוים עד כי ימלאו עתות הגוים | 24 Et cadent in ore gladii, et captivi ducentur in omnes gentes, et Jerusalem calcabitur a gentibus, donec impleantur tempora nationum.
|
25 והיו אתות בשמש ובירח ובכוכבים ועל הארץ מצוקה לגוים ומבוכה מהמית הים ודכיו | 25 Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium præ confusione sonitus maris, et fluctuum : |
26 וימוגו בני האדם מאימה ומחרדת הבאות על כל הארץ כי כחות השמים יתמוטטו | 26 arescentibus hominibus præ timore, et exspectatione, quæ supervenient universo orbi : nam virtutes cælorum movebuntur : |
27 ואז יראו את בן האדם בא בענן בגבורה ובכבוד רב | 27 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et majestate.
|
28 וכאשר תחל להיות זאת התעודדו ושאו ראשיכם כי קרובה גאלתכם לבוא | 28 His autem fieri incipientibus, respicite, et levate capita vestra : quoniam appropinquat redemptio vestra. |
29 וידבר אליהם משל ראו את התאנה ואת כל העצים | 29 Et dixit illis similitudinem : Videte ficulneam, et omnes arbores : |
30 כי תראו אתם מוציאים את פרחם הלא ידעתם כי קרב הקיץ | 30 cum producunt jam ex se fructum, scitis quoniam prope est æstas. |
31 ככה אף אתם בבא אלה לעיניכם דעו כי קרובה מלכות האלהים | 31 Ita et vos cum videritis hæc fieri, scitote quoniam prope est regnum Dei. |
32 אמן אמר אני לכם לא יעבר הדור הזה עד כי יהיה הכל | 32 Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia fiant. |
33 השמים והארץ יעברו ודברי לא יעברון | 33 Cælum et terra transibunt : verba autem mea non transibunt.
|
34 רק השמרו לכם פן יכבד לבבכם בסבא ובשכרון ובדאגות המחיה ובא עליכם היום ההוא פתאם | 34 Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula, et ebrietate, et curis hujus vitæ, et superveniat in vos repentina dies illa : |
35 כי כמו פח יבוא על כל הישבים על פני כל הארץ | 35 tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terræ. |
36 לכן שקדו בכל עת והתפללו למען תעצרו כח להמלט מכל העתידות האלה ולהתיצב לפני בן האדם | 36 Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini fugere ista omnia quæ futura sunt, et stare ante Filium hominis.
|
37 ויהי מלמד יומם במקדש ובלילה יצא בהר הנקרא הר הזיתים ללון | 37 Erat autem diebus docens in templo : noctibus vero exiens, morabatur in monte qui vocatur Oliveti. |
38 וכל העם השכימו לבוא אליו במקדש לשמע אותו | 38 Et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum. |