ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Δ´ - 4 Maccabei - Maccabees IV 7

¹ ωσπερ γαρ αριστος κυβερνητης ο του πατρος ημων ελεαζαρου λογισμος πηδαλιουχων την της ευσεβειας ναυν εν τω των παθων πελαγει

² και καταικιζομενος ταις του τυραννου απειλαις και καταντλουμενος ταις των βασανων τρικυμιαις

³ κατ' ουδενα τροπον ετρεψε τους της ευσεβειας οιακας εως ου επλευσεν επι τον της αθανατου νικης λιμενα

⁴ ουχ ουτως πολις πολλοις και ποικιλοις μηχανημασιν αντεσχε ποτε πολιορκουμενη ως ο παναγιος εκεινος την ιεραν ψυχην αικισμοις τε και στρεβλαις πυρπολουμενος ενικησεν τους πολιορκουντας δια τον υπερασπιζοντα της ευσεβειας λογισμον

⁵ ωσπερ γαρ προκρημνον ακραν την εαυτου διανοιαν ο πατηρ ελεαζαρ εκτεινας περιεκλασεν τους επιμαινομενους των παθων κλυδωνας

⁶ ω αξιε της ιερωσυνης ιερευ ουκ εμιανας τους ιερους οδοντας ουδε την θεοσεβειαν και καθαρισμον χωρησασαν γαστερα εκοινωσας μιαροφαγια

⁷ ω συμφωνε νομου και φιλοσοφε θειου βιου

⁸ τοιουτους δει ειναι τους δημιουργουντας τον νομον ιδιω αιματι και γενναιω ιδρωτι τοις μεχρι θανατου παθεσιν υπερασπιζοντας

⁹ συ πατερ την ευνομιαν ημων δια των υπομονων εις δοξαν εκυρωσας και την αγιαστιαν σεμνολογησας ου κατελυσας και δια των εργων επιστοποιησας τους της θειας φιλοσοφιας σου λογους

¹⁰ ω βασανων βιαιοτερε γερων και πυρος ευτονωτερε πρεσβυτα και παθων μεγιστε βασιλευ ελεαζαρ

¹¹ ωσπερ γαρ ο πατηρ ααρων τω θυμιατηριω καθωπλισμενος δια του εθνοπληθους επιτρεχων τον εμπυριστην ενικησεν αγγελον

¹² ουτως ο ααρωνιδης ελεαζαρ δια του πυρος υπερτηκομενος ου μετετραπη τον λογισμον

¹³ καιτοι το θαυμασιωτατον γερων ων λελυμενων μεν ηδη των του σωματος τονων περικεχαλασμενων δε των σαρκων κεκμηκοτων δε και των νευρων ανενεασεν

¹⁴ τω πνευματι δια του λογισμου και τω ισακιω λογισμω την πολυκεφαλον στρεβλαν ηκυρωσεν

¹⁵ ω μακαριου γηρως και σεμνης πολιας και βιου νομιμου ον πιστη θανατου σφραγις ετελειωσεν

¹⁶ ει δη τοινυν γερων ανηρ των μεχρι θανατου βασανων περιεφρονει δι' ευσεβειαν ομολογουμενως ηγεμων εστιν των παθων ο ευσεβης λογισμος

¹⁷ ισως δ' αν ειποιεν τινες των παθων ου παντες περικρατουσιν οτι ουδε παντες φρονιμον εχουσιν τον λογισμον

¹⁸ αλλ' οσοι της ευσεβειας προνοουσιν εξ ολης καρδιας ουτοι μονοι δυνανται κρατειν των της σαρκος παθων

¹⁹ πιστευοντες οτι θεω ουκ αποθνησκουσιν ωσπερ ουδε οι πατριαρχαι ημων αβρααμ και ισαακ και ιακωβ αλλα ζωσιν τω θεω

²⁰ ουδεν ουν εναντιουται το φαινεσθαι τινας παθοκρατεισθαι δια τον ασθενη λογισμον

²¹ επει τις προς ολον τον της φιλοσοφιας κανονα φιλοσοφων και πεπιστευκως θεω

²² και ειδως οτι δια την αρετην παντα πονον υπομενειν μακαριον εστιν ουκ αν περικρατησειεν των παθων δια την θεοσεβειαν

²³ μονος γαρ ο σοφος και ανδρειος εστιν των παθων κυριος