Deutéronome 1

JERUSALEM	LXX
1 Voici les paroles que Moïse adressa à tout Israël au-delà du Jourdain, dans le désert, dans laAraba, en face de Suph, entre Parân et Tophel, Labân, Haçérot et Di-Zahab. --	1 ουτοι οι λογοι ους ελαλησεν μωυσης παντι ισραηλ περαν του ιορδανου εν τη ερημω προς δυσμαις πλησιον της ερυθρας ανα μεσον φαραν τοφολ και λοβον και αυλων και καταχρυσεα
2 Il y a onze jours de marche depuis l'Horeb, par le chemin de la montagne de Séïr, jusqu'àCadès-Barné. --	2 ενδεκα ημερων εν χωρηβ οδος επ' ορος σηιρ εως καδης βαρνη
3 Ce fut la quarantième année, le premier jour du onzième mois, que Moïse parla aux Israélitesselon tout ce que Yahvé lui avait ordonné à leur sujet.	3 και εγενηθη εν τω τεσσαρακοστω ετει εν τω ενδεκατω μηνι μια του μηνος ελαλησεν μωυσης προς παντας υιους ισραηλ κατα παντα οσα ενετειλατο κυριος αυτω προς αυτους
4 Il avait battu Sihôn, roi des Amorites qui résidait à Heshbôn, et Og, roi du Bashân qui résidaità Ashtarot et à Edréï.	4 μετα το παταξαι σηων βασιλεα αμορραιων τον κατοικησαντα εν εσεβων και ωγ βασιλεα της βασαν τον κατοικησαντα εν ασταρωθ και εν εδραιν
5 C'est au-delà du Jourdain, au pays de Moab, que Moïse se décida à graver cette Loi. Il dit:	5 εν τω περαν του ιορδανου εν γη μωαβ ηρξατο μωυσης διασαφησαι τον νομον τουτον λεγων
6 Yahvé notre Dieu nous a parlé à l'Horeb: "Vous avez assez séjourné dans cette montagne.	6 κυριος ο θεος ημων ελαλησεν ημιν εν χωρηβ λεγων ικανουσθω υμιν κατοικειν εν τω ορει τουτω
7 Allez-vous-en, partez, et allez à la montagne des Amorites, chez tous ceux qui habitent laAraba, la Montagne, le Bas-Pays, le Négeb et le bord de la mer, allez en terre de Canaan et au Liban jusqu'augrand fleuve, l'Euphrate.	7 επιστραφητε και απαρατε υμεις και εισπορευεσθε εις ορος αμορραιων και προς παντας τους περιοικους αραβα εις ορος και πεδιον και προς λιβα και παραλιαν γην χαναναιων και αντιλιβανον εως του ποταμου του μεγαλου ευφρατου
8 Voici le pays que je vous ai donné; allez donc prendre possession du pays que Yahvé a promispar serment à vos pères, Abraham, Isaac et Jacob, et à leur postérité après eux."	8 ιδετε παραδεδωκα ενωπιον υμων την γην εισπορευθεντες κληρονομησατε την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν υμων τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ δουναι αυτοις και τω σπερματι αυτων μετ' αυτους
9 Je vous ai dit alors: "Je ne puis à moi seul me charger de vous.	9 και ειπα προς υμας εν τω καιρω εκεινω λεγων ου δυνησομαι μονος φερειν υμας
10 Yahvé votre Dieu vous a multipliés et vous voici nombreux comme les étoiles du ciel.	10 κυριος ο θεος υμων επληθυνεν υμας και ιδου εστε σημερον ωσει τα αστρα του ουρανου τω πληθει
11 Yahvé le Dieu de vos pères vous multipliera mille fois autant et vous bénira comme il vousl'a dit!	11 κυριος ο θεος των πατερων υμων προσθειη υμιν ως εστε χιλιοπλασιως και ευλογησαι υμας καθοτι ελαλησεν υμιν
12 Comment donc porterais-je seul vos aigreurs, accusations et contestations?	12 πως δυνησομαι μονος φερειν τον κοπον υμων και την υποστασιν υμων και τας αντιλογιας υμων
13 Prenez donc des hommes sages, perspicaces et d'expérience dans chacune de vos tribus, quej'en fasse vos chefs."	13 δοτε εαυτοις ανδρας σοφους και επιστημονας και συνετους εις τας φυλας υμων και καταστησω εφ' υμων ηγουμενους υμων
14 Vous m'avez répondu: "Ce que tu proposes est bon."	14 και απεκριθητε μοι και ειπατε καλον το ρημα ο ελαλησας ποιησαι
15 Je pris donc vos chefs de tribus, hommes sages et d'expérience, et je vous les donnai pourchefs: chefs de milliers, de centaines, de cinquantaines et de dizaines, et scribes pour vos tribus.	15 και ελαβον εξ υμων ανδρας σοφους και επιστημονας και συνετους και κατεστησα αυτους ηγεισθαι εφ' υμων χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαδαρχους και γραμματοεισαγωγεις τοις κριταις υμων
16 En ce même temps je prescrivis à vos juges: "Vous entendrez vos frères et vous rendrez lajustice entre un homme et son frère ou un étranger en résidence près de lui.	16 και ενετειλαμην τοις κριταις υμων εν τω καιρω εκεινω λεγων διακουετε ανα μεσον των αδελφων υμων και κρινατε δικαιως ανα μεσον ανδρος και ανα μεσον αδελφου και ανα μεσον προσηλυτου αυτου
17 Vous ne ferez pas acception de personne en jugeant, mais vous écouterez le petit comme legrand. Vous ne craindrez pas l'homme, car la sentence est à Dieu. Si un cas est trop difficile pour vous, vous mel'enverrez pour que je l'entende."	17 ουκ επιγνωση προσωπον εν κρισει κατα τον μικρον και κατα τον μεγαν κρινεις ου μη υποστειλη προσωπον ανθρωπου οτι η κρισις του θεου εστιν και το ρημα ο εαν σκληρον η αφ' υμων ανοισετε αυτο επ' εμε και ακουσομαι αυτο
18 Je vous prescrivis alors tout ce que vous aviez à faire.	18 και ενετειλαμην υμιν εν τω καιρω εκεινω παντας τους λογους ους ποιησετε
19 Nous partîmes de l'Horeb et entrâmes en ce désert grand et redoutable que vous avez vu surle chemin de la montagne des Amorites, comme Yahvé notre Dieu nous l'avait ordonné, et nous arrivâmes àCadès-Barné.	19 και απαραντες εκ χωρηβ επορευθημεν πασαν την ερημον την μεγαλην και την φοβεραν εκεινην ην ειδετε οδον ορους του αμορραιου καθοτι ενετειλατο κυριος ο θεος ημων ημιν και ηλθομεν εως καδης βαρνη
20 Je vous dis alors: "Vous voici arrivés à cette montagne des Amorites que Yahvé notre Dieunous a donnée.	20 και ειπα προς υμας ηλθατε εως του ορους του αμορραιου ο ο κυριος ο θεος ημων διδωσιν υμιν
21 Vois: Yahvé ton Dieu t'a donné ce pays. Monte en prendre possession comme te l'a ditYahvé le Dieu de tes pères; ne crains pas et ne sois pas effrayé."	21 ιδετε παραδεδωκεν υμιν κυριος ο θεος υμων προ προσωπου υμων την γην αναβαντες κληρονομησατε ον τροπον ειπεν κυριος ο θεος των πατερων υμων υμιν μη φοβεισθε μηδε δειλιασητε
22 Vous vîntes tous me trouver pour me dire: "Envoyons devant nous des gens pour explorer lepays; ils nous feront rapport sur la route à suivre et sur les villes où nous pourrons aller"	22 και προσηλθατε μοι παντες και ειπατε αποστειλωμεν ανδρας προτερους ημων και εφοδευσατωσαν ημιν την γην και αναγγειλατωσαν ημιν αποκρισιν την οδον δι' ης αναβησομεθα εν αυτη και τας πολεις εις ας εισπορευσομεθα εις αυτας
23 L'avis me parut bon et je pris parmi vous douze hommes, un par tribu.	23 και ηρεσεν εναντιον μου το ρημα και ελαβον εξ υμων δωδεκα ανδρας ανδρα ενα κατα φυλην
24 Ils prirent la direction de la montagne, y montèrent et atteignirent le val d'Eshkol qu'ilsespionnèrent.	24 και επιστραφεντες ανεβησαν εις το ορος και ηλθοσαν εως φαραγγος βοτρυος και κατεσκοπευσαν αυτην
25 Ils prirent avec eux des produits du pays, nous les apportèrent et nous dirent: "C'est unheureux pays que Yahvé notre Dieu nous a donné."	25 και ελαβοσαν εν ταις χερσιν αυτων απο του καρπου της γης και κατηνεγκαν προς ημας και ελεγον αγαθη η γη ην κυριος ο θεος ημων διδωσιν ημιν
26 Mais vous avez refusé d'y monter et vous avez été rebelles à la voix de Yahvé votre Dieu,	26 και ουκ ηθελησατε αναβηναι και ηπειθησατε τω ρηματι κυριου του θεου υμων
27 et vous avez déblatéré dans vos tentes en disant: "C'est en haine de nous que Yahvé nous afait sortir du pays d'Egypte, pour nous livrer au pouvoir des Amorites et pour nous détruire.	27 και διεγογγυζετε εν ταις σκηναις υμων και ειπατε δια το μισειν κυριον ημας εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου παραδουναι ημας εις χειρας αμορραιων εξολεθρευσαι ημας
28 Où nous fait-on monter? Nos frères nous ont découragés en disant: C'est un peuple plusgrand et de plus haute stature que nous, les villes sont grandes et leurs remparts montent jusqu'au ciel. Et mêmenous y avons vu des Anaqim"	28 που ημεις αναβαινομεν οι αδελφοι υμων απεστησαν υμων την καρδιαν λεγοντες εθνος μεγα και πολυ και δυνατωτερον ημων και πολεις μεγαλαι και τετειχισμεναι εως του ουρανου αλλα και υιους γιγαντων εωρακαμεν εκει
29 Je vous dis: "Ne tremblez pas, n'ayez pas peur d'eux.	29 και ειπα προς υμας μη πτηξητε μηδε φοβηθητε απ' αυτων
30 Yahvé votre Dieu qui marche à votre tête combattra pour vous, tout comme vous l'avez vufaire en Egypte.	30 κυριος ο θεος υμων ο προπορευομενος προ προσωπου υμων αυτος συνεκπολεμησει αυτους μεθ' υμων κατα παντα οσα εποιησεν υμιν εν γη αιγυπτω
31 Tu l'as vu aussi au désert: Yahvé ton Dieu te soutenait comme un homme soutient son fils,tout au long de la route que vous avez suivie jusqu'ici."	31 και εν τη ερημω ταυτη ην ειδετε ως ετροφοφορησεν σε κυριος ο θεος σου ως ει τις τροφοφορησει ανθρωπος τον υιον αυτου κατα πασαν την οδον ην επορευθητε εως ηλθετε εις τον τοπον τουτον
32 Mais en cette circonstance aucun d'entre vous ne crut en Yahvé votre Dieu,	32 και εν τω λογω τουτω ουκ ενεπιστευσατε κυριω τω θεω υμων
33 lui qui vous précédait sur la route pour vous chercher un lieu de campement, dans le feupendant la nuit pour éclairer votre route, et dans la nuée pendant le jour.	33 ος προπορευεται προτερος υμων εν τη οδω εκλεγεσθαι υμιν τοπον οδηγων υμας εν πυρι νυκτος δεικνυων υμιν την οδον καθ' ην πορευεσθε επ' αυτης και εν νεφελη ημερας
34 Yahvé entendit le son de vos paroles et dans sa colère il fit ce serment:	34 και ηκουσεν κυριος την φωνην των λογων υμων και παροξυνθεις ωμοσεν λεγων
35 "Pas un seul de ces hommes, de cette génération perverse, ne verra cet heureux pays que j'aijuré de donner à vos pères,	35 ει οψεται τις των ανδρων τουτων την αγαθην ταυτην γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων
36 excepté Caleb, fils de Yephunné: lui le verra et à lui comme à ses fils je donnerai la terrequ'il a foulée, car il a parfaitement obéi à Yahvé."	36 πλην χαλεβ υιος ιεφοννη ουτος οψεται αυτην και τουτω δωσω την γην εφ' ην επεβη και τοις υιοις αυτου δια το προσκεισθαι αυτον τα προς κυριον
37 A cause de vous Yahvé s'irrita même contre moi et me dit: "Toi non plus, tu n'y entreras pas.	37 και εμοι εθυμωθη κυριος δι' υμας λεγων ουδε συ ου μη εισελθης εκει
38 C'est ton serviteur Josué, fils de Nûn, qui y entrera. Affermis-le, car c'est lui qui devra mettreIsraël en possession du pays.	38 ιησους υιος ναυη ο παρεστηκως σοι ουτος εισελευσεται εκει αυτον κατισχυσον οτι αυτος κατακληρονομησει αυτην τω ισραηλ
39 Mais vos petits enfants dont vous avez prétendu qu'ils allaient être livrés en butin, vos filsqui ne savent pas encore discerner le bien et le mal, ce sont eux qui y entreront, c'est à eux que je le donnerai etce sont eux qui le posséderont.	39 και παν παιδιον νεον οστις ουκ οιδεν σημερον αγαθον η κακον ουτοι εισελευσονται εκει και τουτοις δωσω αυτην και αυτοι κληρονομησουσιν αυτην
40 Quant à vous, faites demi-tour et repartez au désert, dans la direction de la mer de Suph."	40 και υμεις επιστραφεντες εστρατοπεδευσατε εις την ερημον οδον την επι της ερυθρας θαλασσης
41 Vous m'avez alors répondu: "Nous avons péché contre Yahvé notre Dieu. Nous allonsmonter et combattre, comme Yahvé notre Dieu nous l'a ordonné." Vous avez ceint chacun vos armes et vousvous êtes équipés pour gravir la montagne.	41 και απεκριθητε μοι και ειπατε ημαρτομεν εναντι κυριου του θεου ημων ημεις αναβαντες πολεμησομεν κατα παντα οσα ενετειλατο κυριος ο θεος ημων ημιν και αναλαβοντες εκαστος τα σκευη τα πολεμικα αυτου και συναθροισθεντες ανεβαινετε εις το ορος
42 Mais Yahvé me dit: "Dis-leur: Ne montez pas et ne combattez pas, car je ne suis pas aumilieu de vous; ne vous faites pas battre par vos ennemis."	42 και ειπεν κυριος προς με ειπον αυτοις ουκ αναβησεσθε ουδε μη πολεμησετε ου γαρ ειμι μεθ' υμων και ου μη συντριβητε ενωπιον των εχθρων υμων
43 J'eus beau vous parler, vous ne m'avez pas écouté et vous vous êtes rebellés contre la voix deYahvé, vous êtes montés présomptueusement à la montagne.	43 και ελαλησα υμιν και ουκ εισηκουσατε μου και παρεβητε το ρημα κυριου και παραβιασαμενοι ανεβητε εις το ορος
44 Les Amorites habitant cette montagne sont sortis à votre rencontre, vous ont poursuiviscomme l'auraient fait des abeilles et vous ont battus en Séïr jusqu'à Horma.	44 και εξηλθεν ο αμορραιος ο κατοικων εν τω ορει εκεινω εις συναντησιν υμιν και κατεδιωξαν υμας ως ει ποιησαισαν αι μελισσαι και ετιτρωσκον υμας απο σηιρ εως ερμα
45 A votre retour vous avez pleuré devant Yahvé; il n'écouta pas votre voix et ne fit pasattention à vous.	45 και καθισαντες εκλαιετε εναντι κυριου και ουκ εισηκουσεν κυριος της φωνης υμων ουδε προσεσχεν υμιν
46 C'est pourquoi vous avez dû demeurer à Cadès aussi longtemps que vous y êtes demeurés.	46 και ενεκαθησθε εν καδης ημερας πολλας οσας ποτε ημερας ενεκαθησθε