Deuxième livre de Samuel 3

JERUSALEM	LXX
1 La guerre se prolongea entre la maison de Saül et celle de David, mais David allait se fortifiant,tandis que s'affaiblissait la maison de Saül.	1 και εγενετο ο πολεμος επι πολυ ανα μεσον του οικου σαουλ και ανα μεσον του οικου δαυιδ και ο οικος δαυιδ επορευετο και εκραταιουτο και ο οικος σαουλ επορευετο και ησθενει
2 Des fils naquirent à David, à Hébron; ce furent: son aîné Amnon, né d'Ahinoam de Yizréel;	2 και ετεχθησαν τω δαυιδ υιοι εν χεβρων και ην ο πρωτοτοκος αυτου αμνων της αχινοομ της ιεζραηλιτιδος
3 son cadet Kiléab, né d'Abigayil, la femme de Nabal de Karmel; le troisième Absalom, fils deMaaka, la fille de Talmaï roi de Geshur,	3 και ο δευτερος αυτου δαλουια της αβιγαιας της καρμηλιας και ο τριτος αβεσσαλωμ υιος μααχα θυγατρος θολμι βασιλεως γεσιρ
4 le quatrième Adonias, fils de Haggit; le cinquième Shephatya, fils d'Abital;	4 και ο τεταρτος ορνια υιος φεγγιθ και ο πεμπτος σαβατια της αβιταλ
5 le sixième Yitréam, né d'Egla, femme de David. Ceux-là naquirent à David, à Hébron.	5 και ο εκτος ιεθερααμ της αιγλα γυναικος δαυιδ ουτοι ετεχθησαν τω δαυιδ εν χεβρων
6 Voici ce qui arriva pendant la guerre entre la maison de Saül et celle de David: Abner s'arrogeaittout pouvoir dans la maison de Saül.	6 και εγενετο εν τω ειναι τον πολεμον ανα μεσον του οικου σαουλ και ανα μεσον του οικου δαυιδ και αβεννηρ ην κρατων του οικου σαουλ
7 Il y avait une concubine de Saül qui se nommait Riçpa, fille d'Ayya, et Abner la prit. Ishbaal dit àAbner: "Pourquoi t'es-tu approché de la concubine de mon père?"	7 και τω σαουλ παλλακη ρεσφα θυγατηρ ιαλ και ειπεν μεμφιβοσθε υιος σαουλ προς αβεννηρ τι οτι εισηλθες προς την παλλακην του πατρος μου
8 Aux paroles d'Ishbaal, Abner entra dans une grande colère et dit: "Suis-je donc une tête de chien?Je suis plein de bienveillance pour la maison de Saül, ton père, pour ses frères et ses amis, je ne t'abandonne pasentre les mains de David, et maintenant tu me fais des reproches pour une histoire de femme!	8 και εθυμωθη σφοδρα αβεννηρ περι του λογου μεμφιβοσθε και ειπεν αβεννηρ προς αυτον μη κεφαλη κυνος εγω ειμι εποιησα ελεος σημερον μετα του οικου σαουλ του πατρος σου και περι αδελφων και γνωριμων και ουκ ηυτομολησα εις τον οικον δαυιδ και επιζητεις επ' εμε υπερ αδικιας γυναικος σημερον
9 Que Dieu inflige tel mal à Abner et qu'il y ajoute tel autre si je n'accomplis pas ce que Yahvé apromis par serment à David,	9 ταδε ποιησαι ο θεος τω αβεννηρ και ταδε προσθειη αυτω οτι καθως ωμοσεν κυριος τω δαυιδ οτι ουτως ποιησω αυτω εν τη ημερα ταυτη
10 d'enlever la royauté à la maison de Saül et d'établir le trône de David sur Israël et sur Juda depuisDan jusqu'à Bersabée."	10 περιελειν την βασιλειαν απο του οικου σαουλ και του αναστησαι τον θρονον δαυιδ επι ισραηλ και επι τον ιουδαν απο δαν εως βηρσαβεε
11 Ishbaal n'osa pas répondre un mot à Abner parce qu'il avait peur de lui.	11 και ουκ ηδυνασθη ετι μεμφιβοσθε αποκριθηναι τω αβεννηρ ρημα απο του φοβεισθαι αυτον
12 Abner envoya des messagers dire à David... "Fais alliance avec moi et je te soutiendrai pourrallier autour de toi tout Israël."	12 και απεστειλεν αβεννηρ αγγελους προς δαυιδ εις θαιλαμ ου ην παραχρημα λεγων διαθου διαθηκην σου μετ' εμου και ιδου η χειρ μου μετα σου του επιστρεψαι προς σε παντα τον οικον ισραηλ
13 David répondit: "Bien! Je ferai alliance avec toi. Il n'y a qu'une chose que j'exige de toi: tu neseras pas admis en ma présence à moins que tu n'amènes Mikal, fille de Saül, quand tu viendras me voir."	13 και ειπεν δαυιδ εγω καλως διαθησομαι προς σε διαθηκην πλην λογον ενα εγω αιτουμαι παρα σου λεγων ουκ οψει το προσωπον μου εαν μη αγαγης την μελχολ θυγατερα σαουλ παραγινομενου σου ιδειν το προσωπον μου
14 Et David envoya des messagers dire à Ishbaal, fils de Saül: "Rends-moi ma femme Mikal, que jeme suis acquise pour cent prépuces de Philistins."	14 και εξαπεστειλεν δαυιδ προς μεμφιβοσθε υιον σαουλ αγγελους λεγων αποδος μοι την γυναικα μου την μελχολ ην ελαβον εν εκατον ακροβυστιαις αλλοφυλων
15 Ishbaal l'envoya prendre chez son mari Paltiel, fils de Layish.	15 και απεστειλεν μεμφιβοσθε και ελαβεν αυτην παρα του ανδρος αυτης παρα φαλτιηλ υιου σελλης
16 Son mari partit avec elle et la suivit en pleurant jusqu'à Bahurim. Alors Abner lui dit:"Retourne!" et il s'en retourna.	16 και επορευετο ο ανηρ αυτης μετ' αυτης κλαιων οπισω αυτης εως βαρακιμ και ειπεν προς αυτον αβεννηρ πορευου αναστρεφε και ανεστρεψεν
17 Abner avait eu des pourparlers avec les anciens d'Israël et leur avait dit: "Voici longtemps quevous désirez avoir David pour votre roi.	17 και ειπεν αβεννηρ προς τους πρεσβυτερους ισραηλ λεγων εχθες και τριτην εζητειτε τον δαυιδ βασιλευειν εφ' υμων
18 Agissez donc maintenant, puisque Yahvé a dit ceci à propos de David: C'est par l'entremise demon serviteur David que je délivrerai mon peuple Israël de la main des Philistins et de tous ses ennemis."	18 και νυν ποιησατε οτι κυριος ελαλησεν περι δαυιδ λεγων εν χειρι του δουλου μου δαυιδ σωσω τον ισραηλ εκ χειρος αλλοφυλων και εκ χειρος παντων των εχθρων αυτων
19 Abner parla aussi à Benjamin, puis il alla à Hébron pour exposer à David tout ce qu'avaientapprouvé les Israélites et toute la maison de Benjamin.	19 και ελαλησεν αβεννηρ εν τοις ωσιν βενιαμιν και επορευθη αβεννηρ του λαλησαι εις τα ωτα του δαυιδ εις χεβρων παντα οσα ηρεσεν εν οφθαλμοις ισραηλ και εν οφθαλμοις παντος οικου βενιαμιν
20 Abner, accompagné de vingt hommes, arriva chez David à Hébron et David offrit un festin àAbner et aux hommes qui étaient avec lui.	20 και ηλθεν αβεννηρ προς δαυιδ εις χεβρων και μετ' αυτου εικοσι ανδρες και εποιησεν δαυιδ τω αβεννηρ και τοις ανδρασιν τοις μετ' αυτου ποτον
21 Abner dit ensuite à David: "Allons! Je vais rassembler tout Israël auprès de Monseigneur le roi:Ils concluront un pacte avec toi et tu régneras sur tout ce que tu souhaites." David congédia Abner, qui partit enpaix.	21 και ειπεν αβεννηρ προς δαυιδ αναστησομαι δη και πορευσομαι και συναθροισω προς κυριον μου τον βασιλεα παντα ισραηλ και διαθησομαι μετα σου διαθηκην και βασιλευσεις επι πασιν οις επιθυμει η ψυχη σου και απεστειλεν δαυιδ τον αβεννηρ και επορευθη εν ειρηνη
22 Il se trouva que la garde de David et Joab revenaient alors de la razzia, ramenant un énormebutin, et Abner n'était plus auprès de David à Hébron, puisque David l'avait congédié et qu'il était partit en paix.	22 και ιδου οι παιδες δαυιδ και ιωαβ παρεγινοντο εκ της εξοδιας και σκυλα πολλα εφερον μετ' αυτων και αβεννηρ ουκ ην μετα δαυιδ εις χεβρων οτι απεσταλκει αυτον και απεληλυθει εν ειρηνη
23 Lorsqu'arrivèrent Joab et toute la troupe qui le suivait, on prévint Joab qu'Abner, fils de Ner, étaitvenu chez le roi et que celui-ci l'avait laissé repartir en paix.	23 και ιωαβ και πασα η στρατια αυτου ηχθησαν και απηγγελη τω ιωαβ λεγοντες ηκει αβεννηρ υιος νηρ προς δαυιδ και απεσταλκεν αυτον και απηλθεν εν ειρηνη
24 Alors Joab entra chez le roi et dit: "Qu'as-tu fait? Abner est venu chez toi, pourquoi donc l'as-tulaissé partir?	24 και εισηλθεν ιωαβ προς τον βασιλεα και ειπεν τι τουτο εποιησας ιδου ηλθεν αβεννηρ προς σε και ινα τι εξαπεσταλκας αυτον και απεληλυθεν εν ειρηνη
25 Tu connais Abner, fils de Ner. C'est pour te tromper qu'il est venu, pour connaître tes allées etvenues, pour savoir tout ce que tu fais!"	25 η ουκ οιδας την κακιαν αβεννηρ υιου νηρ οτι απατησαι σε παρεγενετο και γνωναι την εξοδον σου και την εισοδον σου και γνωναι απαντα οσα συ ποιεις
26 Joab sortit de chez David et envoya derrière Abner des messagers qui le firent revenir depuis laciterne de Sira, à l'insu de David.	26 και ανεστρεψεν ιωαβ απο του δαυιδ και απεστειλεν αγγελους οπισω αβεννηρ και επιστρεφουσιν αυτον απο του φρεατος του σειραμ και δαυιδ ουκ ηδει
27 Quand Abner arriva à Hébron, Joab le prit à l'écart à l'intérieur de la porte, sous prétexte de parlertranquillement avec lui, et là il le frappa mortellement au ventre, à cause du sang d'Asahel son frère.	27 και επεστρεψεν αβεννηρ εις χεβρων και εξεκλινεν αυτον ιωαβ εκ πλαγιων της πυλης λαλησαι προς αυτον ενεδρευων και επαταξεν αυτον εκει επι την ψοαν και απεθανεν εν τω αιματι ασαηλ του αδελφου ιωαβ
28 Lorsque David apprit ensuite la chose, il dit: "Moi et mon royaume, nous sommes pour toujoursinnocents devant Yahvé du sang d'Abner, fils de Ner:	28 και ηκουσεν δαυιδ μετα ταυτα και ειπεν αθωος ειμι εγω και η βασιλεια μου απο κυριου εως αιωνος απο των αιματων αβεννηρ υιου νηρ
29 qu'il retombe sur la tête de Joab et sur toute sa famille! Qu'il ne cesse d'y avoir dans la maison deJoab des gens atteints d'écoulement ou de lèpre, des hommes bons à tenir le fuseau ou qui tombent sous l'épée,ou qui manquent de pain!"	29 καταντησατωσαν επι κεφαλην ιωαβ και επι παντα τον οικον του πατρος αυτου και μη εκλιποι εκ του οικου ιωαβ γονορρυης και λεπρος και κρατων σκυταλης και πιπτων εν ρομφαια και ελασσουμενος αρτοις
30 (Joab et son frère Abishaï avaient assassiné Abner parce qu'il avait fait mourir leur frère Asahelau combat de Gabaôn.)	30 ιωαβ δε και αβεσσα ο αδελφος αυτου διεπαρετηρουντο τον αβεννηρ ανθ' ων εθανατωσεν τον ασαηλ τον αδελφον αυτων εν γαβαων εν τω πολεμω
31 David dit à Joab et à toute la troupe qui l'accompagnait: "Déchirez vos vêtements, mettez dessacs et faites le deuil devant Abner", et le roi David marchait derrière la civière.	31 και ειπεν δαυιδ προς ιωαβ και προς παντα τον λαον τον μετ' αυτου διαρρηξατε τα ιματια υμων και περιζωσασθε σακκους και κοπτεσθε εμπροσθεν αβεννηρ και ο βασιλευς δαυιδ επορευετο οπισω της κλινης
32 On ensevelit Abner à Hébron; le roi éclata en sanglots sur la tombe et tout le peuple pleura aussi.	32 και θαπτουσιν τον αβεννηρ εις χεβρων και ηρεν ο βασιλευς την φωνην αυτου και εκλαυσεν επι του ταφου αυτου και εκλαυσεν πας ο λαος επι αβεννηρ
33 Le roi chanta cette complainte sur Abner: "Abner devait-il mourir comme meurt l'insensé?	33 και εθρηνησεν ο βασιλευς επι αβεννηρ και ειπεν ει κατα τον θανατον ναβαλ αποθανειται αβεννηρ
34 Tes mains n'étaient pas liées, tes pieds n'étaient pas mis aux fers, tu es tombé comme on tombedevant des malfaiteurs!" et les larmes de tout le peuple redoublèrent.	34 αι χειρες σου ουκ εδεθησαν οι ποδες σου ουκ εν πεδαις ου προσηγαγεν ως ναβαλ ενωπιον υιων αδικιας επεσας και συνηχθη πας ο λαος του κλαυσαι αυτον
35 Tout le peuple vint inviter David à prendre de la nourriture alors qu'il faisait encore jour, maisDavid fit ce serment: "Que Dieu me fasse tel mal et qu'il y ajoute tel autre si je goûte à du pain ou à quoi que cesoit avant le coucher du soleil."	35 και ηλθεν πας ο λαος περιδειπνησαι τον δαυιδ αρτοις ετι ουσης ημερας και ωμοσεν δαυιδ λεγων ταδε ποιησαι μοι ο θεος και ταδε προσθειη οτι εαν μη δυη ο ηλιος ου μη γευσωμαι αρτου η απο παντος τινος
36 Tout le peuple remarqua cela et le trouva bien, car tout ce que faisait le roi était approuvé par lepeuple.	36 και εγνω πας ο λαος και ηρεσεν ενωπιον αυτων παντα οσα εποιησεν ο βασιλευς ενωπιον του λαου
37 Ce jour-là, tout le peuple et tout Israël comprirent que le roi n'était pour rien dans la mortd'Abner, fils de Ner.	37 και εγνω πας ο λαος και πας ισραηλ εν τη ημερα εκεινη οτι ουκ εγενετο παρα του βασιλεως θανατωσαι τον αβεννηρ υιον νηρ
38 Le roi dit à ses officiers: "Ne savez-vous pas qu'un prince et un grand homme est tombéaujourd'hui en Israël?	38 και ειπεν ο βασιλευς προς τους παιδας αυτου ουκ οιδατε οτι ηγουμενος μεγας πεπτωκεν εν τη ημερα ταυτη εν τω ισραηλ
39 Pour moi, je suis faible maintenant, tout roi que je sois par l'onction, et ces hommes, les fils deCeruya, sont plus violents que moi. Que Yahvé rende au méchant selon sa méchanceté!"	39 και οτι εγω ειμι σημερον συγγενης και καθεσταμενος υπο βασιλεως οι δε ανδρες ουτοι υιοι σαρουιας σκληροτεροι μου εισιν ανταποδω κυριος τω ποιουντι πονηρα κατα την κακιαν αυτου