Deuxième livre de Samuel 1

JERUSALEM	LXX
1 Après la mort de Saül, David, revenant de battre les Amalécites, demeura deux jours à Ciqlag.	1 και εγενετο μετα το αποθανειν σαουλ και δαυιδ ανεστρεψεν τυπτων τον αμαληκ και εκαθισεν δαυιδ εν σεκελακ ημερας δυο
2 Le troisième jour, un homme arriva du camp, d'auprès de Saül. Il avait les vêtements déchirés et latête couverte de poussière. En arrivant près de David, il se jeta à terre et se prosterna.	2 και εγενηθη τη ημερα τη τριτη και ιδου ανηρ ηλθεν εκ της παρεμβολης εκ του λαου σαουλ και τα ιματια αυτου διερρωγοτα και γη επι της κεφαλης αυτου και εγενετο εν τω εισελθειν αυτον προς δαυιδ και επεσεν επι την γην και προσεκυνησεν αυτω
3 David lui dit: "D'où viens-tu?" Il répondit: "Je me suis sauvé du camp d'Israël."	3 και ειπεν αυτω δαυιδ ποθεν συ παραγινη και ειπεν προς αυτον εκ της παρεμβολης ισραηλ εγω διασεσωσμαι
4 David demanda: "Que s'est-il passé? Informe-moi donc!" L'autre dit: "C'est que le peuple s'estenfui de la bataille, et parmi le peuple beaucoup sont tombés et sont morts. Même, Saül et son fils Jonathan sontmorts!"	4 και ειπεν αυτω δαυιδ τις ο λογος ουτος απαγγειλον μοι και ειπεν οτι εφυγεν ο λαος εκ του πολεμου και πεπτωκασι πολλοι εκ του λαου και απεθανον και απεθανεν και σαουλ και ιωναθαν ο υιος αυτου απεθανεν
5 David demanda au jeune porteur de nouvelles: "Comment sais-tu que Saül et son fils Jonathansont morts?"	5 και ειπεν δαυιδ τω παιδαριω τω απαγγελλοντι αυτω πως οιδας οτι τεθνηκεν σαουλ και ιωναθαν ο υιος αυτου
6 Le jeune porteur de nouvelles répondit: "Je me trouvais par hasard sur le mont Gelboé et je visSaül s'appuyant sur sa lance et serré de près par les chars et les cavaliers.	6 και ειπεν το παιδαριον το απαγγελλον αυτω περιπτωματι περιεπεσον εν τω ορει τω γελβουε και ιδου σαουλ επεστηρικτο επι το δορυ αυτου και ιδου τα αρματα και οι ιππαρχαι συνηψαν αυτω
7 S'étant retourné, il m'aperçut et m'appela. Je répondis: Me voici!	7 και επεβλεψεν επι τα οπισω αυτου και ειδεν με και εκαλεσεν με και ειπα ιδου εγω
8 Il me demanda: Qui es-tu? Et je lui dis: Je suis un Amalécite.	8 και ειπεν μοι τις ει συ και ειπα αμαληκιτης εγω ειμι
9 Il me dit alors: Approche-toi de moi et tue-moi, car je suis saisi de vertige, bien que ma vie soittout entière en moi.	9 και ειπεν προς με στηθι δη επανω μου και θανατωσον με οτι κατεσχεν με σκοτος δεινον οτι πασα η ψυχη μου εν εμοι
10 Je m'approchai donc et lui donnai la mort, car je savais qu'il ne survivrait pas, une fois tombé.Puis j'ai pris le diadème qu'il avait sur la tête et le bracelet qu'il avait au bras et je les ai apportés ici àMonseigneur."	10 και επεστην επ' αυτον και εθανατωσα αυτον οτι ηδειν οτι ου ζησεται μετα το πεσειν αυτον και ελαβον το βασιλειον το επι την κεφαλην αυτου και τον χλιδωνα τον επι του βραχιονος αυτου και ενηνοχα αυτα τω κυριω μου ωδε
11 Alors David saisit ses vêtements et les déchira, et tous les hommes qui étaient avec lui firent demême.	11 και εκρατησεν δαυιδ των ιματιων αυτου και διερρηξεν αυτα και παντες οι ανδρες οι μετ' αυτου διερρηξαν τα ιματια αυτων
12 Ils se lamentèrent, pleurèrent et jeûnèrent jusqu'au soir à cause de Saül, de son fils Jonathan, dupeuple de Yahvé et de la maison d'Israël, parce qu'ils étaient tombés par l'épée.	12 και εκοψαντο και εκλαυσαν και ενηστευσαν εως δειλης επι σαουλ και επι ιωναθαν τον υιον αυτου και επι τον λαον ιουδα και επι τον οικον ισραηλ οτι επληγησαν εν ρομφαια
13 David demanda au jeune porteur de nouvelles: "D'où es-tu?" Et il répondit: "Je suis le fils d'unétranger en résidence, d'un Amalécite."	13 και ειπεν δαυιδ τω παιδαριω τω απαγγελλοντι αυτω ποθεν ει συ και ειπεν υιος ανδρος παροικου αμαληκιτου εγω ειμι
14 David lui dit: "Comment n'as-tu pas craint d'étendre la main pour faire périr l'oint de Yahvé?"	14 και ειπεν αυτω δαυιδ πως ουκ εφοβηθης επενεγκειν χειρα σου διαφθειραι τον χριστον κυριου
15 David appela l'un des garçons et dit: "Approche et frappe-le!" Celui-ci l'abattit et il mourut.	15 και εκαλεσεν δαυιδ εν των παιδαριων αυτου και ειπεν προσελθων απαντησον αυτω και επαταξεν αυτον και απεθανεν
16 David lui dit: "Que ton sang retombe sur ta tête, car ta bouche a témoigné contre toi, quand tu asdit: C'est moi qui ai donné la mort à l'oint de Yahvé"	16 και ειπεν δαυιδ προς αυτον το αιμα σου επι την κεφαλην σου οτι το στομα σου απεκριθη κατα σου λεγων οτι εγω εθανατωσα τον χριστον κυριου
17 David entonna cette complainte sur Saül et sur son fils Jonathan.	17 και εθρηνησεν δαυιδ τον θρηνον τουτον επι σαουλ και επι ιωναθαν τον υιον αυτου
18 Il dit (c'est pour apprendre l'arc aux fils de Juda; c'est écrit au Livre du Juste:	18 και ειπεν του διδαξαι τους υιους ιουδα ιδου γεγραπται επι βιβλιου του ευθους
19 "La splendeur d'Israël, sur tes hauteurs, a-t-elle péri? Comment sont tombés les héros?	19 στηλωσον ισραηλ υπερ των τεθνηκοτων επι τα υψη σου τραυματιων πως επεσαν δυνατοι
20 Ne le publiez pas dans Gat, ne l'annoncez pas dans les rues d'Ashqelôn, que ne se réjouissent lesfilles des Philistins, que n'exultent les filles des incirconcis!	20 μη αναγγειλητε εν γεθ και μη ευαγγελισησθε εν ταις εξοδοις ασκαλωνος μηποτε ευφρανθωσιν θυγατερες αλλοφυλων μηποτε αγαλλιασωνται θυγατερες των απεριτμητων
21 Montagnes de Gelboé, ni rosée ni pluie sur vous, campagnes traîtresses, puisqu'y fut déshonoré lebouclier des héros!	21 ορη τα εν γελβουε μη καταβη δροσος και μη υετος εφ' υμας και αγροι απαρχων οτι εκει προσωχθισθη θυρεος δυνατων θυρεος σαουλ ουκ εχρισθη εν ελαιω
22 Le bouclier de Saül n'était pas oint d'huile, mais du sang des blessés, de la graisse des guerriers;l'arc de Jonathan jamais ne recula, ni l'épée de Saül ne revint inutile.	22 αφ' αιματος τραυματιων απο στεατος δυνατων τοξον ιωναθαν ουκ απεστραφη κενον εις τα οπισω και ρομφαια σαουλ ουκ ανεκαμψεν κενη
23 Saül et Jonathan, aimés et charmants, dans la vie et dans la mort ne furent pas séparés. Plus queles aigles ils étaient rapides, plus que les lions ils étaient forts.	23 σαουλ και ιωναθαν οι ηγαπημενοι και ωραιοι ου διακεχωρισμενοι ευπρεπεις εν τη ζωη αυτων και εν τω θανατω αυτων ου διεχωρισθησαν υπερ αετους κουφοι και υπερ λεοντας εκραταιωθησαν
24 Filles d'Israël, pleurez sur Saül, qui vous revêtait d'écarlate et de lin fin, qui accrochait des joyauxd'or à vos vêtements.	24 θυγατερες ισραηλ επι σαουλ κλαυσατε τον ενδιδυσκοντα υμας κοκκινα μετα κοσμου υμων τον αναφεροντα κοσμον χρυσουν επι τα ενδυματα υμων
25 Comment sont tombés les héros au milieu du combat? Jonathan, par ta mort je suis navré,	25 πως επεσαν δυνατοι εν μεσω του πολεμου ιωναθαν επι τα υψη σου τραυματιας
26 j'ai le coeur serré à cause de toi, mon frère Jonathan. Tu m'étais délicieusement cher, ton amitiém'était plus merveilleuse que l'amour des femmes.	26 αλγω επι σοι αδελφε μου ιωναθαν ωραιωθης μοι σφοδρα εθαυμαστωθη η αγαπησις σου εμοι υπερ αγαπησιν γυναικων
27 Comment sont tombés les héros, ont péri les armes de guerre?"	27 πως επεσαν δυνατοι και απωλοντο σκευη πολεμικα