Psalmen 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | NOVA VULGATA |
---|---|
1 [Ein Lied. Ein Psalm der Korachiter. Für den Chormeister. Nach der Weise «Krankheit» zu singen. Ein Weisheitslied Hemans, des Esrachiters.] | 1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core. Magistro chori. Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae. |
2 Herr, du Gott meines Heils, zu dir schreie ich am Tag und bei Nacht. | 2 Domine, Deus salutis meae, in die clamavi et nocte coram te. |
3 Lass mein Gebet zu dir dringen, wende dein Ohr meinem Flehen zu! | 3 Intret in conspectu tuo oratio mea; inclina aurem tuam ad precem meam. |
4 Denn meine Seele ist gesättigt mit Leid, mein Leben ist dem Totenreich nahe. | 4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. |
5 Schon zähle ich zu denen, die hinabsinken ins Grab, bin wie ein Mann, dem alle Kraft genommen ist. | 5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adiutorio. |
6 Ich bin zu den Toten hinweggerafft wie Erschlagene, die im Grabe ruhen; an sie denkst du nicht mehr, denn sie sind deiner Hand entzogen. | 6 Inter mortuos liber, sicut vulnerati dormientes in sepulcris; quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua abscissi sunt. |
7 Du hast mich ins tiefste Grab gebracht, tief hinab in finstere Nacht. | 7 Posuisti me in lacu inferiori, in tenebrosis et in umbra mortis. |
8 Schwer lastet dein Grimm auf mir, all deine Wogen stürzen über mir zusammen. [Sela] | 8 Super me gravatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. |
9 Die Freunde hast du mir entfremdet, mich ihrem Abscheu ausgesetzt; ich bin gefangen und kann nicht heraus. | 9 Longe fecisti notos meos a me, posuisti me abominationem eis; conclusus sum et non egrediar. |
10 Mein Auge wird trübe vor Elend. Jeden Tag, Herr, ruf ich zu dir; ich strecke nach dir meine Hände aus. | 10 Oculi mei languerunt prae afflictione. Clamavi ad te, Domine, tota die, expandi ad te manus meas. - |
11 Wirst du an den Toten Wunder tun, werden Schatten aufstehn, um dich zu preisen? [Sela] | 11 Numquid mortuis facies mirabilia, aut surgent umbrae et confitebuntur tibi? |
12 Erzählt man im Grab von deiner Huld, von deiner Treue im Totenreich? | 12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam et veritatem tuam in loco perditionis? |
13 Werden deine Wunder in der Finsternis bekannt, deine Gerechtigkeit im Land des Vergessens? | 13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, et iustitia tua in terra oblivionis? |
14 Herr, darum schreie ich zu dir, früh am Morgen tritt mein Gebet vor dich hin. | 14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te. |
15 Warum, o Herr, verwirfst du mich, warum verbirgst du dein Gesicht vor mir? | 15 Ut quid, Domine, repellis animam meam, abscondis faciem tuam a me? |
16 Gebeugt bin ich und todkrank von früher Jugend an, deine Schrecken lasten auf mir und ich bin zerquält. | 16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea; portavi pavores tuos et conturbatus sum. |
17 Über mich fuhr die Glut deines Zorns dahin, deine Schrecken vernichten mich. | 17 Super me transierunt irae tuae, et terrores tui exciderunt me. |
18 Sie umfluten mich allzeit wie Wasser und dringen auf mich ein von allen Seiten. | 18 Circuierunt me sicut aqua tota die, circumdederunt me simul. |
19 Du hast mir die Freunde und Gefährten entfremdet; mein Vertrauter ist nur noch die Finsternis. | 19 Elongasti a me amicum et proximum, et noti mei sunt tenebrae. |