Jonah 2

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Now the Lord prepared a great fish to swallow up Jonas: and Jonas was in the belly of the fish three days and three nights.	1 και προσεταξεν κυριος κητει μεγαλω καταπιειν τον ιωναν και ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας
2 And Jonas prayed to the Lord his God out of the belly of the fish.	2 και προσηυξατο ιωνας προς κυριον τον θεον αυτου εκ της κοιλιας του κητους
3 And he said: I cried out of my affliction to the Lord, and he heard me: I cried out of the belly of hell, and thou hast heard my voice.	3 και ειπεν εβοησα εν θλιψει μου προς κυριον τον θεον μου και εισηκουσεν μου εκ κοιλιας αδου κραυγης μου ηκουσας φωνης μου
4 And thou hast cast me forth into the deep in the heart of the sea, and a flood hath compassed me: all thy billows, and thy waves have passed over me.	4 απερριψας με εις βαθη καρδιας θαλασσης και ποταμοι με εκυκλωσαν παντες οι μετεωρισμοι σου και τα κυματα σου επ' εμε διηλθον
5 And I said: I am cast away out of the sight of thy eyes: but yet I shall see thy holy temple again.	5 και εγω ειπα απωσμαι εξ οφθαλμων σου αρα προσθησω του επιβλεψαι προς τον ναον τον αγιον σου
6 The waters compassed me about even to the soul: the deep hath closed me round about, the sea hath covered my head.	6 περιεχυθη υδωρ μοι εως ψυχης αβυσσος εκυκλωσεν με εσχατη εδυ η κεφαλη μου εις σχισμας ορεων
7 I went down to the lowest parts of the mountains: the bars of the earth have shut me up for ever: and thou wilt bring up my life from corruption, O Lord my God.	7 κατεβην εις γην ης οι μοχλοι αυτης κατοχοι αιωνιοι και αναβητω φθορα ζωης μου κυριε ο θεος μου
8 When my soul was in distress within me, I remembered the Lord: that my prayer may come to thee, unto thy holy temple.	8 εν τω εκλειπειν απ' εμου την ψυχην μου του κυριου εμνησθην και ελθοι προς σε η προσευχη μου εις ναον αγιον σου
9 They that are vain observe vanities, forsake their own mercy.	9 φυλασσομενοι ματαια και ψευδη ελεος αυτων εγκατελιπον
10 But I with the voice of praise will sacrifice to thee: I will pay whatsoever I have vowed for my salvation to the Lord.	10 εγω δε μετα φωνης αινεσεως και εξομολογησεως θυσω σοι οσα ηυξαμην αποδωσω σοι σωτηριου τω κυριω
11 And the Lord spoke to the fish: and it vomited out Jonas upon the dry land.	11 και προσεταγη τω κητει και εξεβαλεν τον ιωναν επι την ξηραν