Psalms 54

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Unto the end, In verses, understanding for David.	1 εις το τελος εν υμνοις συνεσεως τω δαυιδ
2 When the men of Ziph had come and said to Saul: Is not David hidden with us?	2 ενωτισαι ο θεος την προσευχην μου και μη υπεριδης την δεησιν μου
3 Save me, O God, by thy name, and judge me in thy strength.	3 προσχες μοι και εισακουσον μου ελυπηθην εν τη αδολεσχια μου και εταραχθην
4 O God, hear my prayer: give ear to the words of my mouth.	4 απο φωνης εχθρου και απο θλιψεως αμαρτωλου οτι εξεκλιναν επ' εμε ανομιαν και εν οργη ενεκοτουν μοι
5 For strangers have risen up against me; and the mighty have sought after my soul: and they have not set God before their eyes.	5 η καρδια μου εταραχθη εν εμοι και δειλια θανατου επεπεσεν επ' εμε
6 For behold God is my helper: and the Lord is the protector of my soul.	6 φοβος και τρομος ηλθεν επ' εμε και εκαλυψεν με σκοτος
7 Turn back the evils upon my enemies; and cut them off in thy truth.	7 και ειπα τις δωσει μοι πτερυγας ωσει περιστερας και πετασθησομαι και καταπαυσω
8 I will freely sacrifice to thee, and will give praise, O God, to thy name: because it is good:	8 ιδου εμακρυνα φυγαδευων και ηυλισθην εν τη ερημω διαψαλμα
9 For thou hast delivered me out of all trouble: and my eye hath looked down upon my enemies.	9 προσεδεχομην τον σωζοντα με απο ολιγοψυχιας και καταιγιδος
	10 καταποντισον κυριε και καταδιελε τας γλωσσας αυτων οτι ειδον ανομιαν και αντιλογιαν εν τη πολει
	11 ημερας και νυκτος κυκλωσει αυτην επι τα τειχη αυτης ανομια και κοπος εν μεσω αυτης και αδικια
	12 και ουκ εξελιπεν εκ των πλατειων αυτης τοκος και δολος
	13 οτι ει εχθρος ωνειδισεν με υπηνεγκα αν και ει ο μισων με επ' εμε εμεγαλορρημονησεν εκρυβην αν απ' αυτου
	14 συ δε ανθρωπε ισοψυχε ηγεμων μου και γνωστε μου
	15 ος επι το αυτο μοι εγλυκανας εδεσματα εν τω οικω του θεου επορευθημεν εν ομονοια
	16 ελθετω θανατος επ' αυτους και καταβητωσαν εις αδου ζωντες οτι πονηριαι εν ταις παροικιαις αυτων εν μεσω αυτων
	17 εγω δε προς τον θεον εκεκραξα και ο κυριος εισηκουσεν μου
	18 εσπερας και πρωι και μεσημβριας διηγησομαι απαγγελω και εισακουσεται της φωνης μου
	19 λυτρωσεται εν ειρηνη την ψυχην μου απο των εγγιζοντων μοι οτι εν πολλοις ησαν συν εμοι
	20 εισακουσεται ο θεος και ταπεινωσει αυτους ο υπαρχων προ των αιωνων διαψαλμα ου γαρ εστιν αυτοις ανταλλαγμα και ουκ εφοβηθησαν τον θεον
	21 εξετεινεν την χειρα αυτου εν τω αποδιδοναι εβεβηλωσαν την διαθηκην αυτου
	22 διεμερισθησαν απο οργης του προσωπου αυτου και ηγγισεν η καρδια αυτου ηπαλυνθησαν οι λογοι αυτου υπερ ελαιον και αυτοι εισιν βολιδες
	23 επιρριψον επι κυριον την μεριμναν σου και αυτος σε διαθρεψει ου δωσει εις τον αιωνα σαλον τω δικαιω
	24 συ δε ο θεος καταξεις αυτους εις φρεαρ διαφθορας ανδρες αιματων και δολιοτητος ου μη ημισευσωσιν τας ημερας αυτων εγω δε ελπιω επι σε κυριε