Psalms 128

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Unless the Lord build the house, they labour in vain that build it. Unless the Lord keep the city, he watcheth in vain that keepeth it.	1 ωδη των αναβαθμων πλεονακις επολεμησαν με εκ νεοτητος μου ειπατω δη ισραηλ
2 It is vain for you to rise before light, rise ye after you have sitten, you that eat the bread of sorrow. When he shall give sleep to his beloved,	2 πλεονακις επολεμησαν με εκ νεοτητος μου και γαρ ουκ ηδυνηθησαν μοι
3 behold the inheritance of the Lord are children: the reward, the fruit of the womb.	3 επι του νωτου μου ετεκταινον οι αμαρτωλοι εμακρυναν την ανομιαν αυτων
4 As arrows in the hand of the mighty, so the children of them that have been shaken.	4 κυριος δικαιος συνεκοψεν αυχενας αμαρτωλων
5 Blessed is the man that hath filled the desire with them; he shall not be confounded when he shall speak to his enemies in the gate.	5 αισχυνθητωσαν και αποστραφητωσαν εις τα οπισω παντες οι μισουντες σιων
	6 γενηθητωσαν ως χορτος δωματων ος προ του εκσπασθηναι εξηρανθη
	7 ου ουκ επληρωσεν την χειρα αυτου ο θεριζων και τον κολπον αυτου ο τα δραγματα συλλεγων
	8 και ουκ ειπαν οι παραγοντες ευλογια κυριου εφ' υμας ευλογηκαμεν υμας εν ονοματι κυριου