Tobit 4

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Therefore when Tobias thought that his prayer was heard that he might die, he called to him Tobias his son,	1 εν τη ημερα εκεινη εμνησθη τωβιτ περι του αργυριου ου παρεθετο γαβαηλ εν ραγοις της μηδιας
2 And said to him: Hear, my son, the words of my mouth, and lay them as a foundation in thy heart.	2 και ειπεν εν εαυτω εγω ητησαμην θανατον τι ου καλω τωβιαν τον υιον μου ινα αυτω υποδειξω πριν αποθανειν με
3 When God shall take my soul, thou shalt bury my body: and thou shalt honour thy mother all the days of her life:	3 και καλεσας αυτον ειπεν παιδιον εαν αποθανω θαψον με και μη υπεριδης την μητερα σου τιμα αυτην πασας τας ημερας της ζωης σου και ποιει το αρεστον αυτη και μη λυπησης αυτην
4 For thou must be mindful what and how great perils she suffered for thee in her womb.	4 μνησθητι παιδιον οτι πολλους κινδυνους εορακεν επι σοι εν τη κοιλια οταν αποθανη θαψον αυτην παρ' εμοι εν ενι ταφω
5 And when she also shall have ended the time of her life, bury her by me.	5 πασας τας ημερας παιδιον κυριου του θεου ημων μνημονευε και μη θελησης αμαρτανειν και παραβηναι τας εντολας αυτου δικαιοσυνην ποιει πασας τας ημερας της ζωης σου και μη πορευθης ταις οδοις της αδικιας
6 And all the days of thy life have God in thy mind: and take heed thou never consent to sin, nor transgress the commandments of the Lord our God.	6 διοτι ποιουντος σου την αληθειαν ευοδιαι εσονται εν τοις εργοις σου
7 Give alms out of thy substance, and turn not away thy face from any poor person: for so it shall come to pass that the face of the Lord shall not be turned from thee.	7 και πασι τοις ποιουσι την δικαιοσυνην εκ των υπαρχοντων σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην μη αποστρεψης το προσωπον σου απο παντος πτωχου και απο σου ου μη αποστραφη το προσωπον του θεου
8 According to thy ability be merciful.	8 ως σοι υπαρχει κατα το πληθος ποιησον εξ αυτων ελεημοσυνην εαν ολιγον σοι υπαρχη κατα το ολιγον μη φοβου ποιειν ελεημοσυνην
9 If thou have much give abundantly: if thou have a little, take care even so to bestow willingly a little.	9 θεμα γαρ αγαθον θησαυριζεις σεαυτω εις ημεραν αναγκης
10 For thus thou storest up to thyself a good reward for the day of necessity.	10 διοτι ελεημοσυνη εκ θανατου ρυεται και ουκ εα εισελθειν εις το σκοτος
11 For alms deliver from all sin, and from death, and will not suffer the soul to go into darkness.	11 δωρον γαρ αγαθον εστιν ελεημοσυνη πασι τοις ποιουσιν αυτην ενωπιον του υψιστου
12 Alms shall be a great confidence before the most high God, to all them that give it.	12 προσεχε σεαυτω παιδιον απο πασης πορνειας και γυναικα πρωτον λαβε απο του σπερματος των πατερων σου μη λαβης γυναικα αλλοτριαν η ουκ εστιν εκ της φυλης του πατρος σου διοτι υιοι προφητων εσμεν νωε αβρααμ ισαακ ιακωβ οι πατερες ημων απο του αιωνος μνησθητι παιδιον οτι ουτοι παντες ελαβον γυναικας εκ των αδελφων αυτων και ευλογηθησαν εν τοις τεκνοις αυτων και το σπερμα αυτων κληρονομησει γην
13 Take heed to keep thyself, my son, from all fornication, and beside thy wife never endure to know a crime.	13 και νυν παιδιον αγαπα τους αδελφους σου και μη υπερηφανευου τη καρδια σου απο των αδελφων σου και των υιων και θυγατερων του λαου σου λαβειν σεαυτω εξ αυτων γυναικα διοτι εν τη υπερηφανια απωλεια και ακαταστασια πολλη και εν τη αχρειοτητι ελαττωσις και ενδεια μεγαλη η γαρ αχρειοτης μητηρ εστιν του λιμου
14 Never suffer pride to reign in thy mind, or in thy words: for from it all perdition took its beginning.	14 μισθος παντος ανθρωπου ος εαν εργασηται παρα σοι μη αυλισθητω αλλα αποδος αυτω παραυτικα και εαν δουλευσης τω θεω αποδοθησεται σοι προσεχε σεαυτω παιδιον εν πασι τοις εργοις σου και ισθι πεπαιδευμενος εν παση αναστροφη σου
15 If any man hath done any work for thee, immediately pay him his hire, and let not the wages of thy hired servant stay with thee at all.	15 και ο μισεις μηδενι ποιησης οινον εις μεθην μη πιης και μη πορευθητω μετα σου μεθη εν τη οδω σου
16 See thou never do to another what thou wouldst hate to have done to thee by another.	16 εκ του αρτου σου διδου πεινωντι και εκ των ιματιων σου τοις γυμνοις παν ο εαν περισσευση σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην
17 Eat thy bread with the hungry and the needy, and with thy garments cover the naked.	17 εκχεον τους αρτους σου επι τον ταφον των δικαιων και μη δως τοις αμαρτωλοις
18 Lay out thy bread, and thy wine upon the burial of a just man, and do not eat and drink thereof with the wicked.	18 συμβουλιαν παρα παντος φρονιμου ζητησον και μη καταφρονησης επι πασης συμβουλιας χρησιμης
19 Seek counsel always of a wise man.	19 και εν παντι καιρω ευλογει κυριον τον θεον και παρ' αυτου αιτησον οπως αι οδοι σου ευθειαι γενωνται και πασαι αι τριβοι και βουλαι ευοδωθωσιν διοτι παν εθνος ουκ εχει βουλην αλλα αυτος ο κυριος διδωσιν παντα τα αγαθα και ον εαν θελη ταπεινοι καθως βουλεται και νυν παιδιον μνημονευε των εντολων μου και μη εξαλειφθητωσαν εκ της καρδιας σου
20 Bless God at all times: and desire of him to direct thy ways, and that all thy counsels may abide in him.	20 και νυν υποδεικνυω σοι τα δεκα ταλαντα του αργυριου α παρεθεμην γαβαηλω τω του γαβρια εν ραγοις της μηδιας
21 I tell thee also, my son, that I lent ten talents of silver, while thou wast yet a child, to Gabelus, in Rages a city of the Medes, and I have a note of his hand with me:	21 και μη φοβου παιδιον οτι επτωχευσαμεν υπαρχει σοι πολλα εαν φοβηθης τον θεον και αποστης απο πασης αμαρτιας και ποιησης το αρεστον ενωπιον αυτου
22 Now therefore inquire how thou mayst go to him, and receive of him the foresaid sum of money, and restore to him the note of his hand.
23 Fear not, my son: we lead indeed a poor life, but we shall have many good things if we fear God, and depart from all sin, and do that which is good.