Księga Ezechiela 37

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Potem spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości.	1 La main de Yahvé fut sur moi. Yahvé me fit sortir par son esprit. Il me déposa au milieu de la vallée, et voici qu’elle était pleine d’ossements.
2 I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe.	2 Il me fit parcourir la vallée en tout sens; les ossements étaient très nombreux à la surface du sol, et ils étaient complètement secs.
3 I rzekł do mnie: Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia? Odpowiedziałem: Panie Boże, Ty to wiesz.	3 Alors il me dit: “Fils d’homme, ces ossements pourront-ils revivre?” Je répondis: “Yahvé, c’est toi qui le sais.”
4 Wtedy rzekł On do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana!	4 Il me dit: “Prophétise sur ces ossements, tu leur diras: Ossements desséchés, écoutez la parole de Yahvé!
5 Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe.	5 Voici ce que dit Yahvé à ces ossements: Je vais faire qu’un esprit entre en vous, et vous vivrez.
6 Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan.	6 Je mettrai sur vous des nerfs, je ferai pousser sur vous la chair, j’étendrai sur vous la peau, je mettrai en vous un esprit et vous vivrez: et vous saurez que je suis Yahvé.”
7 I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie.	7 Je fis donc comme j’en avais reçu l’ordre et, tandis que je prophétisais, il y eut toute une agitation: les os se rapprochaient les uns des autres.
8 I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha.	8 Je regardai: je les vis se couvrir de nerfs, la chair repoussait et la peau se tendait par-dessus. Mais il n’y avait pas d’esprit en eux.
9 I powiedział On do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź, duchu, i powiej po tych pobitych, aby ożyli.	9 Alors il me dit: “Prophétise, fils d’homme, appelle l’Esprit! Tu diras à l’Esprit: Voici ce que dit Yahvé: Esprit, viens des quatre vents, souffle sur ces morts afin qu’ils vivent.”
10 Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach - wojsko bardzo, bardzo wielkie.	10 Je prophétisai comme j’en avais reçu l’ordre et l’Esprit entra en eux; ils reprirent vie et se dressèrent sur leurs pieds: c’était une grande, une immense armée.
11 I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas.	11 Yahvé me dit alors: “Fils d’homme, ces ossements, c’est toute la maison d’Israël. Ils disent: ‘Nos os sont desséchés, nos espoirs sont morts, nous avons été rejetés.’
12 Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela,	12 C’est pourquoi prophétise! Tu leur diras cette parole de Yahvé: “Je vais ouvrir vos tombes, ô mon peuple, je vous ferai remonter de vos tombes et je vous ramènerai sur la terre d’Israël.
13 i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój.	13 Alors vous saurez que je suis Yahvé lorsque j’ouvrirai vos tombes, que je vous en ferai remonter.
14 Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam - wyrocznia Pana Boga.	14 Je mettrai en vous mon Esprit et vous vivrez; je vous établirai sur votre terre et vous saurez que moi, Yahvé, je dis et je fais - parole de Yahvé.”
15 Pan skierował do mie te słowa:	15 Cette parole de Yahvé me fut adressée:
16 Synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: Juda i Izraelici jego sprzymierzeńcami. Potem weź sobie inny kawałek drewna i napisz na nim: Józef, drewno Efraima i cały dom Izraela jego sprzymierzeńcami.	16 Fils d’homme, prends un morceau de bois sur lequel tu écriras: “À Juda et aux enfants d’Israël qui lui sont réunis.” Tu prendras ensuite un autre morceau de bois et tu écriras dessus: “À Joseph.” Ce sera le bois (d’Éphraïm et) de toute la maison d’Israël qui lui est réunie.
17 Złącz je z sobą jedno z drugim w jeden kawałek drewna, tak by w ręku twoim stanowiły jedną całość.	17 Puis tu les rapprocheras l’un de l’autre pour qu’ils soient dans ta main comme d’une seule pièce.
18 A jeśli potem mówić będą do ciebie rodacy: Czyż nam nie powiesz, co przez to masz na myśli?	18 Lorsque les enfants de ton peuple te diront: “Vas-tu nous expliquer ce que cela signifie?”
19 Wtedy powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Oto biorę drewno Józefa, które jest w ręce Efraima oraz plemion Izraela, jego sprzymierzeńców, i przykładam je do drewna Judy, i czynię je jednym drewnem po to, by w ręku moim byli jedno.	19 tu leur répondras: “Voici ce que dit Yahvé: Je m’apprête à prendre le bois de Joseph avec les tribus d’Israël qui lui sont réunies; je les joindrai au bois de Juda et ils n’en feront plus qu’un dans ma main.”
20 A drewna, na których będziesz pisał, będą przed ich oczami w twym ręku.	20 Tu tiendras dans ta main sous leurs yeux les morceaux de bois sur lesquels tu auras écrit,
21 Wtedy powiedz do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto wybieram Izraelitów spośród ludów, do których pociągnęli, i zbieram ich ze wszystkich stron, i prowadzę ich do ich kraju.	21 et tu leur diras de la part de Yahvé: Je vais reprendre les enfants d’Israël du milieu des nations où ils sont allés, je les rassemblerai de toutes parts et les réunirai sur leur terre.
22 I uczynię ich jednym ludem w kraju, na górach Izraela, i jeden król będzie nimi wszystkimi rządził, i już nie będą tworzyć dwóch narodów, i już nie będą podzieleni na dwa królestwa.	22 Je ferai d’eux une seule nation dans mon pays sur les montagnes d’Israël; un roi unique régnera sur eux tous, ils ne seront plus deux nations, ils ne seront plus séparés en deux royaumes.
23 I już nie będą się kalać swymi bożkami i wstrętnymi kultami, i wszelkimi odstępstwami. Uwolnię ich od wszystkich ich wiarołomstw, którymi zgrzeszyli, oczyszczę ich i będą moim ludem, Ja zaś będę ich Bogiem.	23 Ils ne se souilleront plus avec leurs sales idoles, car je les délivrerai de leurs péchés et de toutes leurs révoltes et je les purifierai; ils seront mon peuple et je serai leur Dieu.
24 Sługa mój, Dawid, będzie królem nad nimi i wszyscy oni będą mieć jedynego Pasterza, i żyć będą według moich praw, i moje przykazania zachowywać będą i wypełniać.	24 Mon serviteur David régnera sur eux, il n’auront tous qu’un seul berger. Alors ils marcheront selon mes commandements, ils observeront mes lois et les mettront en pratique.
25 Będą mieszkali w kraju, który dałem słudze mojemu, Jakubowi, w którym mieszkali wasi przodkowie. Mieszkać w nim będą, oni i synowie, i wnuki ich na zawsze, a mój sługa, Dawid, będzie na zawsze ich władcą.	25 Ils habiteront sur la terre que j’ai donnée à mon serviteur Jacob, cette terre où ils ont habité. Ils y habiteront pour toujours, eux et leurs fils et les fils de leurs fils; mon serviteur David sera leur prince à jamais.
26 I zawrę z nimi przymierze pokoju: będzie to wiekuiste przymierze z nimi. Założę ich i rozmnożę, a mój przybytek pośród nich umieszczę na stałe.	26 Je leur accorderai une alliance de paix, une alliance avec moi pour toujours; je placerai mon sanctuaire au milieu d’eux pour toujours.
27 Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem.	27 Ma Demeure restera au-dessus d’eux, je serai leur Dieu et ils seront mon peuple.
28 Ludy zaś pogańskie poznają, że Ja jestem Pan, który uświęca Izraela, gdy mój przybytek będzie wśród nich na zawsze.	28 Les nations sauront que je suis Yahvé qui sanctifie Israël lorsque mon sanctuaire sera au milieu d’eux pour toujours.