Księga Psalmów 90

Biblia Tysiąclecia	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Błaganie Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.	1 [Ein Gebet des Mose, des Mannes Gottes.]Herr, du warst unsere Zuflucht von Geschlecht zu Geschlecht.
2 Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.	2 Ehe die Berge geboren wurden, die Erde entstand und das Weltall, bist du, o Gott, von Ewigkeit zu Ewigkeit.
3 W proch każesz powracać śmiertelnym, i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie!	3 Du lässt die Menschen zurückkehren zum Staub und sprichst: «Kommt wieder, ihr Menschen!»
4 Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.	4 Denn tausend Jahre sind für dich wie der Tag, der gestern vergangen ist, wie eine Wache in der Nacht.
5 Porywasz ich: stają się jak sen poranny, jak trawa, co rośnie:	5 Von Jahr zu Jahr säst du die Menschen aus; sie gleichen dem sprossenden Gras.
6 rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha.	6 Am Morgen grünt es und blüht, am Abend wird es geschnitten und welkt.
7 Zaiste, Twój gniew nas niszczy, trwoży nas Twe oburzenie.	7 Denn wir vergehen durch deinen Zorn, werden vernichtet durch deinen Grimm.
8 Stawiasz przed sobą nasze winy, nasze skryte grzechy w świetle Twojego oblicza.	8 Du hast unsre Sünden vor dich hingestellt, unsere geheime Schuld in das Licht deines Angesichts.
9 Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie.	9 Denn all unsre Tage gehn hin unter deinem Zorn, wir beenden unsere Jahre wie einen Seufzer.
10 Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt; a większość z nich to trud i marność: bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.	10 Unser Leben währt siebzig Jahre, und wenn es hoch kommt, sind es achtzig. Das Beste daran ist nur Mühsal und Beschwer, rasch geht es vorbei, wir fliegen dahin.
11 Któż potrafi zważyć ogrom Twojego gniewu i kto może doświadczyć mocy Twego oburzenia?	11 Wer kennt die Gewalt deines Zornes und fürchtet sich vor deinem Grimm?
12 Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca.	12 Unsre Tage zu zählen, lehre uns! Dann gewinnen wir ein weises Herz.
13 Powróć, o Panie, dokądże jeszcze ... ? I bądź litościwy dla sług Twoich!	13 Herr, wende dich uns doch endlich zu! Hab Mitleid mit deinen Knechten!
14 Nasyć nas z rana swoją łaskawością, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.	14 Sättige uns am Morgen mit deiner Huld! Dann wollen wir jubeln und uns freuen all unsre Tage.
15 Daj radość według [miary] dni, w których nas przygniotłeś, i lat, w których zaznaliśmy niedoli.	15 Erfreue uns so viele Tage, wie du uns gebeugt hast, so viele Jahre, wie wir Unglück erlitten.
16 Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja nad ich synami!	16 Zeig deinen Knechten deine Taten und ihren Kindern deine erhabene Macht!
17 A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami! I wspieraj pracę rąk naszych, wspieraj dzieło rąk naszych!	17 Es komme über uns die Güte des Herrn, unsres Gottes. Lass das Werk unsrer Hände gedeihen, ja, lass gedeihen das Werk unsrer Hände!