1 Elihú tomó la palabra y dijo: | 1 υπολαβων δε ελιους λεγει |
2 ¿Piensas que estás en tu derecho, al decir: «Soy más justo que Dios»? | 2 τι τουτο ηγησω εν κρισει συ τις ει οτι ειπας δικαιος ειμι εναντι κυριου |
3 Porque tú dices: «¿De qué me sirve, qué gano yo con no pecar?». | 3 η ερεις τι ποιησω αμαρτων |
4 Pero yo te dará una respuesta, a ti y a tus amigos contigo. | 4 εγω σοι δωσω αποκρισιν και τοις τρισιν φιλοις σου |
5 Mira hacia el cielo y contempla, observa las nubes: ¡son más altas que tú! | 5 αναβλεψον εις τον ουρανον και ιδε καταμαθε δε νεφη ως υψηλα απο σου |
6 Si pecas, ¿qué daño le causas? Con tus muchas rebeldías, ¿qué le puedes hacer? | 6 ει ημαρτες τι πραξεις ει δε και πολλα ηνομησας τι δυνασαι ποιησαι |
7 Si eres justo, ¿qué le das o qué recibe él de tu mano? | 7 επει δε ουν δικαιος ει τι δωσεις αυτω η τι εκ χειρος σου λημψεται |
8 ¡A un hombre como tú afecta tu maldad, y tu justicia, a un simple mortal! | 8 ανδρι τω ομοιω σου η ασεβεια σου και υιω ανθρωπου η δικαιοσυνη σου |
9 Se grita bajo el peso de la opresión, se pide auxilio contra el brazo de los poderosos. | 9 απο πληθους συκοφαντουμενοι κεκραξονται βοησονται απο βραχιονος πολλων |
10 Pero nadie dice: «¿Dónde está Dios, mi Creador, el que hace resonar cantos en la noche, | 10 και ουκ ειπεν που εστιν ο θεος ο ποιησας με ο κατατασσων φυλακας νυκτερινας |
11 el que nos instruye más que a las bestias de la tierra y nos hace más sabios que a los pájaros del cielo?». | 11 ο διοριζων με απο τετραποδων γης απο δε πετεινων ουρανου |
12 Entonces, por más que griten, él no responde, a causa del orgullo de los malvados. | 12 εκει κεκραξονται και ου μη εισακουση και απο υβρεως πονηρων |
13 ¡No, Dios no escucha las cosas vanas, el Todopoderoso no se da por aludido! | 13 ατοπα γαρ ου βουλεται ο κυριος ιδειν αυτος γαρ ο παντοκρατωρ ορατης εστιν |
14 Menos aún cuando tú dices que no lo ves, que hay un juicio pendiente ante él, y que tú lo esperas. | 14 των συντελουντων τα ανομα και σωσει με κριθητι δε εναντιον αυτου ει δυνασαι αινεσαι αυτον ως εστιν |
15 Y ahora, porque su enojo no castiga y él no tiene muy en cuenta las rebeldías, | 15 και νυν οτι ουκ εστιν επισκεπτομενος οργην αυτου και ουκ εγνω παραπτωματι σφοδρα |
16 Job ha abierto su boca en vano, y es por ignorancia que se excede en el hablar. | 16 και ιωβ ματαιως ανοιγει το στομα αυτου εν αγνωσια ρηματα βαρυνει |