Psalmi 93
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus ; Deus ultionum libere egit. | 1 Iddio è Signore delle vendette; Iddio delle vendette ha operato liberamente. |
2 Exaltare, qui judicas terram ; redde retributionem superbis. | 2 Lèvati, il quale giudichi la terra; rendi la retribuzione alli superbi. |
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur ; | 3 Insino quando li peccatori, o Signore, insino quando li peccatori si gloriaranno? |
4 effabuntur et loquentur iniquitatem ; loquentur omnes qui operantur injustitiam ? | 4 Pensaranno, e parlaranno la iniquità, parlaranno tutti gli operanti la ingiustizia? |
5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt. | 5 Hanno, Signore, umiliato il tuo popolo; hanno molestato la tua eredità. |
6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt. | 6 Hanno ammazzata la vedova e il forestiero; hanno uccisi li pupilli. |
7 Et dixerunt : Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob. | 7 E dissero: non ci vederà il Signore, e non intenderà il Dio di Iacob. |
8 Intelligite, insipientes in populo ; et stulti, aliquando sapite. | 8 Voi insipienti nel popolo, intendiate; e voi pazzi, alcuna volta sappiate. |
9 Qui plantavit aurem non audiet ? aut qui finxit oculum non considerat ? | 9 Colui che ha piantata l'orecchia, non udirà? ovver chi firmò l'occhio, non considera? |
10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam ? | 10 Chi castiga la gente, non riprenderà; chi insegna [al] l' uomo la scienza? |
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt. | 11 Il Signore sa che gli pensieri delli uomini sono vani. |
12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum : | 12 Beato l'uomo che tu, Signore, averai ammaestrato, e insegnato la legge tua, |
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea. | 13 acciò che porti pazientemente li giorni mali, insino tanto che sie cavata la fossa al peccatore. |
14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet, | 14 Però che il Signore non moverà il suo popolo, e non abbandonerà la sua eredità, |
15 quoadusque justitia convertatur in judicium : et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde. | 15 insino tanto che si converta la giustizia nel giudicio; e tutti quelli che sono appresso di quella, che son dritti di cuore. |
16 Quis consurget mihi adversus malignantes ? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem ? | 16 Chi si leverà meco contra li malignanti? ovver chi starà meco contra gli operanti la iniquità? |
17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. | 17 Però che se il Signore non mi avesse aiutato, l'anima mia averia abitato nell' inferno. |
18 Si dicebam : Motus est pes meus : misericordia tua, Domine, adjuvabat me. | 18 Se diceva: mosso è il mio piede, adiuvava me, Signore, la tua misericordia. |
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam. | 19 Secondo molti miei dolori, che erano nel mio cuore, le tue consolazioni letificorono l'anima mia. |
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto ? | 20 Adunque accosterassi a te la sedia della iniquità, il quale nel comandamento fingi la fatica? |
21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt. | 21 Con avidità desiderano l'anima del giusto; e condanneranno il sangue innocente. |
22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ. | 22 E il Signore è fatto a me rifugio, e il mio Iddio in adiutorio della mia speranza. |
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos : disperdet illos Dominus Deus noster. | 23 E a quelli renderà loro iniquità; dispergeralli nella loro malizia; dispergeralli il Signore Iddio nostro. |