Cantico dei cantici 4

BIBBIA VOLGARE	GREEK BIBLE
1 (LA VOCE DI CRISTO ALLA CHIESA) Come se' tu bella, amica mia, come se' tu bella! Li occhi tuoi paiono di colombe, sanza quello che stae celato. Li capelli tuoi sono sì come greggie di capre, che montarono del monte di Galaad.	1 Ιδου, εισαι ωραια, αγαπητη μου? ιδου, εισαι ωραια? οι οφθαλμοι σου ειναι ως περιστερων μεταξυ των πλοκαμων σου? τα μαλλια σου ειναι ως ποιμνιον αιγων, καταβαινοντων απο του ορους Γαλααδ.
2 Li denti tuoi sì come greggie di pecore tondute, che vennero dal guazzatoio; ciascuna con due agnelli, e non è alcuna sterile tra esse.	2 Οι οδοντες σου ειναι ως ποιμνιον προβατων κεκουρευμενων, αναβαινοντων απο της λουσεως, τα οποια παντα γεννωσι διδυμα, και δεν υπαρχει ατεκνον μεταξυ αυτων?
3 Li labbri tuoi sono sì come la vite che gocciola; il parlare tuo è dolce. Sì come pezzi di melagrana sono le tue gote, sanza quello che dentro s' asconde.	3 τα χειλη σου ως ταινια ερυθρα, και η λαλια σου ευχαρις? αι παρειαι σου ως τμημα ροιδιου μεταξυ των πλοκαμων σου?
4 Il collo tuo è sì come la torre di David, la quale è edificata colli merli; mille scudi pendono da quella, e ogni armadura d' uomini forti.	4 Ο τραχηλος σου ως ο πυργος του Δαβιδ, ο ωκοδομημενος δια οπλοθηκην, επι του οποιου κρεμανται χιλιοι θυρεοι, παντες ασπιδες ισχυρων?
5 Due tue mammelle sono sì come due cavrioli di cervia gemelli, che si pascono ne' gigli,	5 οι δυο μαστοι σου ως δυο σκυμνοι δορκαδος διδυμοι, βοσκοντες μεταξυ των κρινων.
6 per insino che il die se ne vada, e chininsi l'ombre della notte. (LO SPOSO DICE DELLA SPOSA) Io anderò al monte della mirra e allo poggio dello incenso. (LO SPOSO ALLA SPOSA)	6 Εωσου πνευση η αυρα της ημερας και φυγωσιν αι σκιαι, εγω θελω υπαγει εις το ορος της σμυρνης, και εις τον λοφον του θυμιαματος.
7 Tutta se' bella, amica mia, e macula non è in te.	7 Ολη ωραια εισαι, αγαπητη μου? και μωμος δεν υπαρχει εν σοι.
8 Vieni del Libano, sposa mia, vieni del Libano, vieni; che sarai coronata del capo di monte Amana, e della cima del monte Sanir ed Ermon, de' covaccioli de' leoni, del saltamento de' pardi.	8 Ελθε μετ' εμου απο του Λιβανου, νυμφη απο του Λιβανου μετ' εμου? βλεψον απο της κορυφης του Αμανα, απο της κορυφης του Σενειρ και του Αερμων, απο των φωλεων των λεοντων, απο των ορεων των παρδαλεων.
9 Feristi il cuor mio, sorella mia sposa; feristi il cuore mio coll' uno de' tuoi occhi, e coll' uno delli capelli del tuo collo.	9 Ετρωσας την καρδιαν μου, αδελφη μου, νυμφη? ετρωσας την καρδιαν μου, δι' ενος των οφθαλμων σου, δι' ενος πλοκαμου του τραχηλου σου.
10 Come belle sono le mammelle tue, sorella mia sposa le mammelle tue sono più belle che il vino, e l'odore delli unguenti tuoi si è sopra tutti li odori delle spezie.	10 Ποσον ωραια ειναι η αγαπη σου, αδελφη μου, νυμφη ποσον καλητερα η αγαπη σου παρα τον οινον και η οσμη των μυρων σου παρα παντα τα αρωματα
11 La cera col miele stilla le tue labbra, sposa; miele e latte sono sotto la lingua tua; e lo odore delle tue vestimenta è sì come odore d' incenso.	11 Τα χειλη σου, νυμφη, σταζουσιν ως κηρηθρα? μελι και γαλα ειναι υπο την γλωσσαν σου? και η οσμη των ιματιων σου ως οσμη του Λιβανου.
12 L'orto chiuso, sorore mia, sposa mia, l' orto chiuso, il fonte segnato.	12 Κηπος κεκλεισμενος ειναι η αδελφη μου, η νυμφη μου? βρυσις κεκλεισμενη, πηγη εσφραγισμενη.
13 Le emissioni tue è uno paradiso di meligrani colli frutti delli pomi. Li cipri col nardo.	13 Οι βλαστοι σου ειναι παραδεισος ροιδιων, μετα εκλεκτων καρπων? κυπρος μετα ναρδου?
14 lo nardo e lo zafferano, la cassia e lo cinnamomo con tutti li àrbori di Libano; mirra e aloe con tutti li primi unguenti;	14 ναρδος και κροκος? καλαμος και κινναμωμον, μετα παντων των δενδρων του θυμιαματος? σμυρνα και αλοη, μετα παντων των πρωτιστων αρωματων?
15 fonte d'orti, pozzo d'acque vive, (però) che discorrono impetuosamente di Libano. (CRISTO CHIAMA LE GENTI)	15 πηγη κηπων, φρεαρ υδατος ζωντος, και ρυακες απο του Λιβανου.
16 Vieni, vento di tramontana, e vieni, vento di mezzodì; spira nell' orto mio, e abbondino li suoi aromati.	16 Εγερθητι, Βορρα? και ερχου, Νοτε? πνευσον εις τον κηπον μου? δια να εκχυθωσι τα αρωματα αυτου. Ας ελθη ο αγαπητος μου εις τον κηπον αυτου, και ας φαγη τους εξαιρετους καρπους αυτου.