SCRUTATIO

Domenica, 22 giugno 2025 - San Tommaso Moro ( Letture di oggi)

Salmi 103


font
BIBBIA VOLGARELXX
1 Salmo a esso David. O anima mia, benedici al Signore; tu sei, Iddio, molto maraviglioso. Ha'ti vestito di confessione e di bellezza;1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω
2 circondato di lume come vestimento; distendente il cielo come pelle;2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν
3 copri con l'acque le sue parti soprane. Il quale poni la nube nel tuo salire; che vai sopra le penne de' venti.3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων
4 Tu fai li angeli tuoi essere spiriti; e gli ministri tuoi fuoco ardente.4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον
5 Tu fondasti la terra sopra la stabilità sua; non si abbasserà in secolo de' secoli.5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος
6 L'abisso la copre, come vestimento suo; sopra'monti staranno le acque.6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα
7 Fuggiranno dalla tua reprensione; impauriransi dalla voce de' tuoi tuoni.7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν
8 Ascendono sopra' monti; e descendono nel campo, nel luogo che a loro fondasti.8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις
9 Tu hai posto li termini, che non passeranno; nè ritorneranno a coprire la terra.9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην
10 Tu mandi li fonti nelle valli; nel mezzo de' monti passeranno l'acque.10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα
11 Bevoranno tutte le bestie del campo; aspetteranno li asini salvatichi nella sete sua.11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων
12 Sopra quelle abiteranno gli uccelli del cielo; di mezzo delle pietre daranno loro voce.12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην
13 Adacquando li monti ne' luoghi più alti; del frutto delle tue opere saziarassi la terra;13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη
14 producendo il fieno alli animali, e l'erba alla servitù delli uomini; acciò mandi fuori il pane dalla terra,14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης
15 e il vino rallegri il cuore dell' uomo; acciò rallegri la faccia nell' olio, e il pane confirmi il cuore dell' uomo.15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει
16 Li arbori del campo saranno satolli, e li cedri del Libano che ha piantati;16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν
17 quivi le passere faranno il nido. Il duce di loro casa è il grifalo;17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων
18 li alti monti alli cervi; la pietra è 'l rifugio alli spinosi.18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις
19 Fece la luna nel tempo; il sole conobbe il tramonto suo.19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου
20 Ponesti le tenebre, e fu falta la notte; in lei passeranno tutte le bestie della terra.20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου
21 Li catelli de' leoni rugghianti, per che ràpino, e cerchino da Dio il loro cibo.21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις
22 Levossi il sole, e si adunorono; e collocaransi ne' suoi alloggiamenti.22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται
23 Uscirà l'uomo al lavorerio suo insino alla sera.23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
24 Come sono grandi le tue opere, Signore! tutte cose hai fatto nella sapienza; empiuta è la terra della possessione tua.24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
25 Questo grande mare, e spazioso con le mani; quivi sono li rettili senza numero. Quivi sono li animali piccoli con li grandi;25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
26 quivi passeranno le navi. Questo dracone, che formasti a deliziarlo;26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
27 tutte cose da te aspettano, che a loro doni il cibo nel tempo.27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
28 Quando [tu dài], egli coglieranno; aprendo la tua mano, tutte cose si empieranno di bontà.28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
29 Turberansi, rimovendo la faccia tua; levarai loro spirito, e verranno a meno, e ritorneranno in loro polvere.29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
30 Manda il tuo spirito, e recrearansi; tu renovarai la faccia della terra.30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
31 Sia in seculo la gloria del Signore; rallegrárassi il Signore nelle opere sue.31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
32 Egli risguarda la terra, e fàlla tremare; egli tocca li monti,. e fàlli fumare.32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
33 Al Signore canterò nella mia vita; darò lode al mio Iddio, mentre io sia.33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
34 A lui sia giocondo il parlare mio; ma delettarommi nel Signore.34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
35 Li peccatori vengano a meno dalla terra e li iniqui, per modo che non siano; o anima mia, benedici al Signore.35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον