Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 20

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּעַן צֹפַר הַנַּעֲמָתִי וַיֹּאמַר	1 فاجاب صوفر النعماتي وقال
2 לָכֵן שְׂעִפַּי יְשִׁיבוּנִי וּבַעֲבוּר חוּשִׁי בִי	2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ.
3 מוּסַר כְּלִמָּתִי אֶשְׁמָע וְרוּחַ מִבִּינָתִי יַעֲנֵנִי	3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني
4 הֲזֹאת יָדַעְתָּ מִנִּי־עַד מִנִּי שִׂים אָדָם עֲלֵי־אָרֶץ	4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض
5 כִּי רִנְנַת רְשָׁעִים מִקָּרֹוב וְשִׂמְחַת חָנֵף עֲדֵי־רָגַע	5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة.
6 אִם־יַעֲלֶה לַשָּׁמַיִם שִׂיאֹו וְרֹאשֹׁו לָעָב יַגִּיעַ	6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب.
7 כְּגֶלֲלֹו לָנֶצַח יֹאבֵד רֹאָיו יֹאמְרוּ אַיֹּו	7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو.
8 כַּחֲלֹום יָעוּף וְלֹא יִמְצָאוּהוּ וְיֻדַּד כְּחֶזְיֹון לָיְלָה	8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل.
9 עַיִן זָפַתּוּ וְלֹא תֹוסִיף וְלֹא־עֹוד תְּשׁוּרֶנּוּ מְקֹומֹו	9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد.
10 בָּנָיו יְרַצּוּ דַלִּים וְיָדָיו תָּשֵׁבְנָה אֹונֹו	10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته.
11 עַצְמֹותָיו מָלְאוּ [עֲלוּמֹו כ] (עֲלוּמָיו ק) וְעִמֹּו עַל־עָפָר תִּשְׁכָּב	11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع.
12 אִם־תַּמְתִּיק בְּפִיו רָעָה יַכְחִידֶנָּה תַּחַת לְשֹׁונֹו	12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه
13 יַחְמֹל עָלֶיהָ וְלֹא יַעַזְבֶנָּה וְיִמְנָעֶנָּה בְּתֹוךְ חִכֹּו	13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه
14 לַחְמֹו בְּמֵעָיו נֶהְפָּךְ מְרֹורַת פְּתָנִים בְּקִרְבֹּו	14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه.
15 חַיִל בָּלַע וַיְקִאֶנּוּ מִבִּטְנֹו יֹורִשֶׁנּוּ אֵל	15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه.
16 רֹאשׁ־פְּתָנִים יִינָק תַּהַרְגֵהוּ לְשֹׁון אֶפְעֶה	16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى.
17 אַל־יֵרֶא בִפְלַגֹּות נַהֲרֵי נַחֲלֵי דְּבַשׁ וְחֶמְאָה	17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن.
18 מֵשִׁיב יָגָע וְלֹא יִבְלָע כְּחֵיל תְּמוּרָתֹו וְלֹא יַעֲלֹס	18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح.
19 כִּי־רִצַּץ עָזַב דַּלִּים בַּיִת גָּזַל וְלֹא יִבֶנֵהוּ	19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه
20 כִּי ׀ לֹא־יָדַע שָׁלֵו בְּבִטְנֹו בַּחֲמוּדֹו לֹא יְמַלֵּט	20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه.
21 אֵין־שָׂרִיד לְאָכְלֹו עַל־כֵּן לֹא־יָחִיל טוּבֹו	21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره.
22 בִּמְלֹאות פְקֹו יֵצֶר לֹו כָּל־יַד עָמֵל תְּבֹואֶנּוּ	22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي.
23 יְהִי ׀ לְמַלֵּא בִטְנֹו יְשַׁלַּח־בֹּו חֲרֹון אַפֹּו וְיַמְטֵר עָלֵימֹו בִּלְחוּמֹו	23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه.
24 יִבְרַח מִנֵּשֶׁק בַּרְזֶל תַּחְלְפֵהוּ קֶשֶׁת נְחוּשָׁה	24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس.
25 שָׁלַף וַיֵּצֵא מִגֵּוָה וּבָרָק מִמְּרֹרָתֹו יַהֲלֹךְ עָלָיו אֵמִים	25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب.
26 כָּל־חֹשֶׁךְ טָמוּן לִצְפּוּנָיו תְּאָכְלֵהוּ אֵשׁ לֹא־נֻפָּח יֵרַע שָׂרִיד בְּאָהֳלֹו	26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته.
27 יְגַלּוּ שָׁמַיִם עֲוֹנֹו וְאֶרֶץ מִתְקֹומָמָה לֹו	27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه.
28 יִגֶל יְבוּל בֵּיתֹו נִגָּרֹות בְּיֹום אַפֹּו	28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه.
29 זֶה ׀ חֵלֶק־אָדָם רָשָׁע מֵאֱלֹהִים וְנַחֲלַת אִמְרֹו מֵאֵל׃ פ	29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير