Isaia 34
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Accostatevi, o popoli, per udire; nazioni, fate attenzione! Ascolti la terra e ciò che la riempie, il mondo e quanto esso produce! | 1 Accedite, gentes, et audite ; et populi, attendite : audiat terra, et plenitudo ejus ; orbis, et omne germen ejus. |
2 Perché il Signore si è adirato contro tutte le nazioni, si è sdegnato contro tutti i loro eserciti, li ha condannati all'anatema, li ha destinati al massacro. | 2 Quia indignatio Domini super omnes gentes, et furor super universam militiam eorum : interfecit eos, et dedit eos in occisionem. |
3 I loro trafitti sono stati gettati via, e dai loro cadaveri sale il fetore, del loro sangue i monti grondano. | 3 Interfecti eorum projicientur, et de cadaveribus eorum ascendet fœtor ; tabescent montes a sanguine eorum. |
4 Si dissolve tutta l'armata del cielo, i cieli si arrotolano come un libro, tutte le loro schiere cadranno, come cade il pampino della vite, come le foglie avvizzite del fico. | 4 Et tabescet omnis militia cælorum, et complicabuntur sicut liber cæli : et omnis militia eorum defluet, sicut defluit folium de vinea et de ficu. |
5 Sì, la mia spada si è inebriata nel cielo, ecco, essa si abbatte contro Edom e contro il popolo che ho votato alla condanna. | 5 Quoniam inebriatus est in cælo gladius meus ; ecce super Idumæam descendet, et super populum interfectionis meæ, ad judicium. |
6 La spada del Signore è piena di sangue, è intrisa di adipe, del sangue di agnelli e di capri, del grasso delle viscere dei montoni, perché il Signore offre un sacrificio in Bozra, un grande massacro nella terra di Edom. | 6 Gladius Domini repletus est sanguine, incrassatus est adipe, de sanguine agnorum et hircorum, de sanguine medullatorum arietum : victima enim Domini in Bosra, et interfectio magna in terra Edom. |
7 Con essi cadono bisonti, giovenche insieme con tori; la loro terra gronda sangue e la loro polvere s'impingua di adipe. | 7 Et descendent unicornes cum eis, et tauri cum potentibus ; inebriabitur terra eorum sanguine, et humus eorum adipe pinguium. |
8 Perché è il giorno della vendetta del Signore, l'anno della retribuzione per il difensore di Sion. | 8 Quia dies ultionis Domini, annus retributionum judicii Sion. |
9 I suoi torrenti si cambieranno in pece, la sua polvere in zolfo, il loro paese diventerà pece ardente. | 9 Et convertentur torrentes ejus in picem, et humus ejus in sulphur ; et erit terra ejus in picem ardentem. |
10 Né giorno né notte si estinguerà, il suo fumo salirà eternamente; rimarrà arido di generazione in generazione, nessuno più vi passerà. | 10 Nocte et die non extinguetur, in sempiternum ascendet fumus ejus, a generatione in generationem desolabitur, in sæcula sæculorum non erit transiens per eam. |
11 L'occuperanno il pellicano e la civetta, vi abiteranno il gufo ed il corvo. Il Signore stenderà su di esso la corda della solitudine e la livella del vuoto. | 11 Et possidebunt illam onocrotalus et ericius ; ibis et corvus habitabunt in ea : et extendetur super eam mensura, ut redigatur ad nihilum, et perpendiculum in desolationem. |
12 Vi prenderanno dimora i satiri e i suoi nobili non vi saranno più; non vi si proclameranno più i re e tutti i suoi prìncipi saranno annientati. | 12 Nobiles ejus non erunt ibi ; regem potius invocabunt, et omnes principes ejus erunt in nihilum. |
13 Nei suoi palazzi cresceranno le spine, nelle sue fortezze ortiche e cardi; esso diventerà dimora di sciacalli, riparo degli struzzi. | 13 Et orientur in domibus ejus spinæ et urticæ, et paliurus in munitionibus ejus ; et erit cubile draconum, et pascua struthionum. |
14 Cani selvatici s'incontreranno con le iene, e i satiri si chiameranno l'un l'altro; ivi ancora abiterà Lilìt, trovandovi il riposo. | 14 Et occurrent dæmonia onocentauris, et pilosus clamabit alter ad alterum ; ibi cubavit lamia, et invenit sibi requiem. |
15 Quivi si anniderà la vipera, deporrà le uova, le coverà, le farà schiudere nell'ombra; là si raduneranno pure gli avvoltoi, nessuno perderà il suo compagno. | 15 Ibi habuit foveam ericius, et enutrivit catulos, et circumfodit, et fovit in umbra ejus ; illuc congregati sunt milvi, alter ad alterum. |
16 Cercate nel libro del Signore e leggete: nessuno di essi mancherà, perché la sua bocca l'ha comandato ed è il suo spirito che li raduna. | 16 Requirite diligenter in libro Domini, et legite : Unum ex eis non defuit, alter alterum non quæsivit ; quia quod ex ore meo procedit, ille mandavit, et spiritus ejus ipse congregavit ea. |
17 Egli getterà per essi la sorte; la sua mano ha ripartito loro il paese con misura, lo possederanno per l'eternità, vi abiteranno di generazione in generazione. | 17 Et ipse misit eis sortem, et manus ejus divisit eam illis in mensuram : usque in æternum possidebunt eam ; in generationem et generationem habitabunt in ea. |