Ioannes 15
123456789101112131415161718192021
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Ego sum vitis vera, et Pater meus agricola est. | 1 אָנֹכִי הַגֶּפֶן הָאֲמִתִּית וְאָבִי הוּא הַכֹּרֵם |
2 Omnem palmitem in menon ferentem fructum tollit eum; et omnem, qui fert fructum, purgat eum, utfructum plus afferat. | 2 כָּל־שָׂרִיג בִּי אֲשֶׁר אֵינֶנּוּ עֹשֶׂה־פְּרִי יְסִירֶנּוּ וַאֲשֶׁר יַעֲשֶׂה פְרִי יְטַהֲרֶנּוּ לְהַרְבּוֹת אֶת־פִּרְיוֹ |
3 Iam vos mundi estis propter sermonem, quem locutus sumvobis. | 3 אַתֶּם כָּעֵת מְטֹהָרִים בַּעֲבוּר דְּבָרִי אֲשֶׁר דִּבַּרְתִּי אֲלֵיכֶם |
4 Manete in me, et ego in vobis. Sicut palmes non potest ferre fructum asemetipso, nisi manserit in vite, sic nec vos, nisi in me manseritis. | 4 עִמְדוּ־בִי וַאֲנִי בָכֶם כַּאֲשֶׁר הַשָּׂרִיג בַּל־יַעֲשֶׂה פְרִי מֵאֵלָיו אִם־לֹא יַעֲמֹד בַּגֶּפֶן כֵּן גַּם־אַתֶּם אִם־לֹא תַעַמְדוּ בִּי |
5 Ego sumvitis, vos palmites. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum,quia sine me nihil potestis facere. | 5 אָנֹכִי הוּא הַגֶּפֶן וְאַתֶּם הַשָּׂרִגִים הָעֹמֵד בִּי וַאֲנִי בוֹ הוּא יַעֲשֶׂה־פְּרִי לָרֹב כִּי בִלְעָדַי לֹא תוּכְלוּן עֲשֹוֹת מְאוּמָה |
6 Si quis in me non manserit, missus estforas sicut palmes et aruit; et colligunt eos et in ignem mittunt, et ardent. | 6 אִישׁ אֲשֶׁר לֹא יַעֲמֹד בִּי יֻשְׁלַךְ כַּשָּׂרִיג הַחוּצָה וְיִיבָשׁ וְיִלְקְטוּם וְיַשְׁלִיכוּם אֶל־תּוֹךְ הָאֵשׁ וְהָיָה לְבָעֵר |
7 Si manseritis in me, et verba mea in vobis manserint, quodcumque volueritis,petite, et fiet vobis. | 7 וְהָיָה אִם־תַּעַמְדוּ בִי וּדְבָרַי יִהְיוּ בָכֶם כְּכָל־חֶפְצְכֶם תִּשְׁאֲלוּ וְיֵעָשֶׂה לָכֶם |
8 In hoc clarificatus est Pater meus, ut fructum multumafferatis et efficiamini mei discipuli. | 8 בְּזֹאת נִכְבַּד אָבִי בַּעֲשׂוֹתְכֶם פְּרִי לָרֹב וִהְיִיתֶם לִי לְתַלְמִידִים |
9 Sicut dilexit me Pater, et ego dilexivos; manete in dilectione mea. | 9 כַּאֲשֶׁר אֲהֵבַנִי אָבִי אָהַבְתִּי אֶתְכֶם גַּם־אָנִי וְאַתֶּם עִמְדוּ בְאַהֲבָתִי |
10 Si praecepta mea servaveritis, manebitis indilectione mea, sicut ego Patris mei praecepta servavi et maneo in eiusdilectione. | 10 אִם־תִּשְׁמְרוּ אֶת־מִצְוֹתַי תַּעַמְדוּ בְּאַהֲבָתִי כַּאֲשֶׁר שָׁמַרְתִּי גַם־אֲנִי אֶת־מִצְוֹת אָבִי וְעָמַדְתִּי בְּאַהֲבָתוֹ |
11 Haec locutus sum vobis, ut gaudium meum in vobis sit, et gaudiumvestrum impleatur. | 11 אֶת־אֵלֶּה דִּבַּרְתִּי אֲלֵיכֶם בַּעֲבוּר תִּהְיֶה שִׂמְחָתִי בָּכֶם וְתִמָּלֵא שִׂמְחַתְכֶם |
12 Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos; | 12 הִנֵּה־זֹאת מִצְוָתִי כִּי תֶאֱהָבוּן אִישׁ אֶת־אָחִיו כַּאֲשֶׁר אֲהַבְתִּיכֶם |
13 maioremhac dilectionem nemo habet, ut animam suam quis ponat pro amicis suis. | 13 אֵין לְאִישׁ אַהֲבָה יְתֵרָה מִתִּתּוֹ אֶת־נַפְשׁוֹ בְּעַד יְדִידָיו |
14 Vosamici mei estis, si feceritis, quae ego praecipio vobis. | 14 וְאַתֶּם יְדִידַי אַתֶּם אִם־תַּעֲשֹוּ אֵת אֲשֶׁר־אֲנִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם |
15 Iam non dico vosservos, quia servus nescit quid facit dominus eius; vos autem dixi amicos, quiaomnia, quae audivi a Patre meo, nota feci vobis. | 15 לֹא־אֶקְרָא לָכֶם עוֹד עֲבָדִים כִּי הָעֶבֶד אֵינֶנּוּ יֹדֵעַ אֶת־אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה אֲדֹנָיו כִּי אִם־אָמַרְתִּי יְדִידַי אַתֶּם כִּי כָל־אֲשֶׁר שָׁמַעְתִּי מֵאֵת אָבִי הוֹדַעְתִּי אֶתְכֶם |
16 Non vos me elegistis, sedego elegi vos et posui vos, ut vos eatis et fructum afferatis, et fructus vestermaneat, ut quodcumque petieritis Patrem in nomine meo, det vobis. | 16 לֹא אַתֶּם בְּחַרְתֶּם בִּי כִּי אִם־אָנֹכִי בָּחַרְתִּי בָכֶם וְהִפְקַדְתִּי אֶתְכֶם לָלֶכֶת וְלַעֲשֹוֹת פֶּרִי וּפֶרְיְכֶם יָקוּם וְהָיָה כֹּל אֲשֶׁר תִּשְׁאֲלוּ מֵאָבִי בִּשְׁמִי יִתֵּן לָכֶם |
17 Haec mandovobis, ut diligatis invicem. | 17 אֶת־אֵלֶּה אֲנִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם לְמַעַן תֱּאֱהָבוּן אִישׁ אֶת־אָחִיו |
18 Si mundus vos odit, scitote quia me priorem vobis odio habuit. | 18 אִם־הָעוֹלָם שׂנֵא אֶתְכֶם דְּעוּ כִּי אֹתִי שָׂנֵא רִאשׁוֹנָה |
19 Si de mundoessetis, mundus, quod suum est, diligeret; quia vero de mundo non estis, sed egoelegi vos de mundo, propterea odit vos mundus. | 19 אִלּוּ מִן־הָעוֹלָם הֱיִיתֶם כִּי־אָז אָהַב הָעוֹלָם אֵת אֲשֶׁר־לוֹ וְיַעַן כִּי־אֵינְכֶם מִן־הָעוֹלָם כִּי אִם־בָּחַרְתִּי אֶתְכֶם מִתּוֹךְ הָעוֹלָם לָכֵן הָעוֹלָם יִשְׂנָא אֶתְכֶם |
20 Mementote sermonis, quem egodixi vobis: Non est servus maior domino suo. Si me persecuti sunt, et vospersequentur; si sermonem meum servaverunt, et vestrum servabunt. | 20 זִכְרוּ אֶת־דְּבָרִי אֲשֶׁר דִּבַּרְתִּי אֲלֵיכֶם הָעֶבֶד אֵינֶנּוּ גָדוֹל מֵאֲדֹנָיו אִם־רָדְפוּ אֹתִי גַּם־אֶתְכֶם יִרְדֹּפוּ אִם־שָׁמְרוּ אֶת־דְּבָרִי גַּם אֶת־דְּבַרְכֶם יִשְׁמֹרוּ |
21 Sed haecomnia facient vobis propter nomen meum, quia nesciunt eum, qui misit me. | 21 אֲבָל כָּל־זֹאת יַעֲשֹוּ לָכֶם בַּעֲבוּר שְׁמִי כִּי לֹא־יָדְעוּ אֶת־שֹׁלְחִי |
22 Sinon venissem et locutus fuissem eis, peccatum non haberent; nunc autemexcusationem non habent de peccato suo. | 22 לוּלֵא בָאתִי וְדִבַּרְתִּי אֲלֵיהֶם לֹא־הָיָה בָהֶם חֵטְא וְעַתָּה לֹא יוּכְלוּ לְהִתְנַצֵּל עַל־חַטֹּאתָם |
23 Qui me odit et Patrem meum odit. | 23 הַשּׂנֵא אֹתִי יִשְׂנָא גַּם־אֶת־אָבִי |
24 Si opera non fecissem in eis, quae nemo alius fecit, peccatum non haberent; nuncautem et viderunt et oderunt et me et Patrem meum. | 24 לוּלֵא עָשִׂיתִי בְתוֹכָם אֶת־הַמַּעֲשִׂים אֲשֶׁר־אִישׁ זוּלָתִי לֹא עָשָׂה לֹא־הָיָה בָהֶם חֵטְא וְעַתָּה רָאוּ וַיִּשְׂנְאוּ גַּם־אֹתִי גַּם־אֶת־אָבִי |
25 Sed ut impleatur sermo,qui in lege eorum scriptus est: “Odio me habuerunt gratis”. | 25 אַךְ לְמַלֹּאת דְּבַר־הַכָּתוּב בְּתוֹרָתָם שִׂנְאַת חִנָּם שְׂנֵאוּנִי |
26 Cum autem venerit Paraclitus, quem ego mittam vobis a Patre, Spiritumveritatis, qui a Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me; | 26 וּבְבוֹא הַפְּרַקְלִיט אֲשֶׁר אֶשְׁלָחֶנּוּ לָכֶם מֵאֵת אָבִי רוּחַ הָאֱמֶת הַיּוֹצֵא מֵאֵת אָבִי הוּא יָעִיד עָלָי |
27 sed etvos testimonium perhibetis, quia ab initio mecum estis. | 27 וְגַם־אַתֶּם תָּעִידוּ כִּי מֵרֹאשׁ הֱיִיתֶם עִמָּדִי |