Proverbia 21
12345678910111213141516171819202122232425262728293031
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Sicut rivi aquarum cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud. | 1 Il cuor del re è nella mano del Signore come ruscelli di acque; Egli lo piega a tutto ciò che gli piace |
2 Omnis via viri recta sibi videtur; appendit autem corda Dominus. | 2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono diritte; Ma il Signore pesa i cuori |
3 Facere misericordiam et iudicium magis placet Domino quam victimae. | 3 Far giustizia e giudicio È cosa più gradita dal Signore, che sacrificio |
4 Exaltatio oculorum et dilatatio cordis, lucerna impiorum: peccatum. | 4 Gli occhi altieri, e il cuor gonfio, Che son la lampana degli empi, son peccato |
5 Cogitationes sollertis semper in abundantiam; omnis autem festinus semper in egestate est. | 5 I pensieri dell’uomo diligente producono di certo abbondanza; Ma l’uomo disavveduto cade senza fallo in necessità |
6 Qui congregat thesauros lingua mendacii, vento impingetur ad laqueos mortis. | 6 Il far tesori con lingua di falsità è una cosa vana, Sospinta in qua ed in là; e si appartiene a quelli che cercan la morte |
7 Violentia impiorum detrahet eos, quia noluerunt facere iudicium. | 7 Il predar degli empi li trarrà in giù; Perciocchè hanno rifiutato di far ciò che è diritto |
8 Perversa via viri aliena est; qui autem mundus est, rectum opus eius. | 8 La via stravolta dell’uomo è anche strana; Ma l’opera di chi è puro è diritta |
9 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi. | 9 Meglio è abitare sopra un canto di un tetto, Che con una moglie rissosa in casa comune |
10 Anima impii desiderat malum; non miserebitur proximo suo. | 10 L’anima dell’empio desidera il male; Il suo amico stesso non trova pietà appo lui |
11 Multato derisore sapientior erit parvulus; et, si instruatur sapiens, sumet scientiam. | 11 Quando lo schernitore è gastigato, il semplice ne diventa savio; E quando si ammonisce il savio, egli apprende scienza |
12 Excogitat Iustus de domo impii, ut praecipitet impios in malum. | 12 Il giusto considera la casa dell’empio; Ella trabocca l’empio nel male |
13 Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur. | 13 Chi tura l’orecchio, per non udire il grido del misero, Griderà anch’egli, e non sarà esaudito |
14 Munus absconditum exstinguit iras, et donum in sinu indignationem maximam. | 14 Il presente dato di nascosto acqueta l’ira; E il dono porto nel seno acqueta il forte cruccio |
15 Gaudium iusto est facere iudicium, et ruina operantibus iniquitatem. | 15 Il far ciò che è diritto è letizia al giusto; Ma è uno spavento agli operatori d’iniquità |
16 Vir, qui erraverit a via prudentiae, in coetu umbrarum commorabitur. | 16 L’uomo che devia dal cammino del buon senno Riposerà in compagnia de’ morti |
17 Qui diligit convivia, in egestate erit; qui amat vinum et pinguia, non ditabitur. | 17 L’uomo che ama godere sarà bisognoso; Chi ama il vino e l’olio non arricchirà |
18 Redemptio pro iusto impius, et pro rectis iniquus. | 18 L’empio sarà per riscatto del giusto; E il disleale sarà in iscambio degli uomini diritti |
19 Melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda. | 19 Meglio è abitare in terra deserta, Che con una moglie rissosa e stizzosa |
20 Thesaurus desiderabilis et pinguis in habitaculo sapientis, et imprudens homo dissipabit illum. | 20 Nell’abitacolo del savio vi è un tesoro di cose rare, e d’olii preziosi; Ma l’uomo stolto dissipa tutto ciò |
21 Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam et iustitiam et gloriam. | 21 Chi va dietro a giustizia e benignità Troverà vita, giustizia, e gloria |
22 Civitatem fortium ascendit sapiens et destruit robur fiduciae eius. | 22 Il savio sale nella città de’ valenti, Ed abbatte la forza di essa |
23 Qui custodit os suum et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam. | 23 Chi guarda la sua bocca e la sua lingua Guarda l’anima sua d’afflizioni |
24 Superbus et arrogans vocatur derisor, qui operatur in ira superbiae. | 24 Il nome del superbo presuntuoso è: schernitore; Egli fa ogni cosa con furor di superbia |
25 Desideria occidunt pigrum; noluerunt enim quidquam manus eius operari: | 25 Il desiderio del pigro l’uccide; Perciocchè le sue mani rifiutano di lavorare. |
26 tota die concupiscit et desiderat; qui autem iustus est, tribuet et non parcit. | 26 L’uomo dato a cupidigia appetisce tuttodì; Ma il giusto dona, e non risparmia |
27 Hostiae impiorum abominabiles, eo magis quia offeruntur ex scelere. | 27 Il sacrificio degli empi è cosa abbominevole; Quanto più se l’offeriscono con scelleratezza! |
28 Testis mendax peribit; vir oboediens loquetur in victoriam. | 28 Il testimonio mendace perirà; Ma l’uomo che ascolta parlerà in perpetuo |
29 Vir impius obfirmat vultum suum; qui autem rectus est, corrigit viam suam. | 29 L’uomo empio si rende sfacciato; Ma l’uomo diritto addirizza le sue vie |
30 Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum. | 30 Non vi è sapienza, nè prudenza, Nè consiglio, incontro al Signore. |
31 Equus paratur ad diem belli, Dominus autem salutem tribuit. | 31 Il cavallo è apparecchiato per lo giorno della battaglia; Ma il salvare appartiene al Signore |