Giobbe 36

BIBBIA MARTINI	Biblia Tysiąclecia
1 Indi Eliu seguitò a dire:	1 Dodał jeszcze Elihu, i rzekł:
2 Soffrimi ancor un poco, ed io mi spiegherò con te: perocché ho tutt'ora da dire per la causa di Dio.	2 Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze mam słowa od Boga.
3 Ripiglierò da' suoi principj la mia sentenza, e proverò, che giusto è il mio Creatore.	3 Daleko poniosę swą wiedzę, by ukazać sprawiedliwość Stwórcy.
4 Perocché veraci, e senza menzogna sono i miei detti, e una dottrina, che è perfetta, a te piacerà.	4 Naprawdę, nie mówię podstępnie, prawdziwie jest mędrzec przed tobą.
5 Dio non rigetta i potenti, essendo pur egli il Potente.	5 Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem,
6 Ma non salva gli empj, e a' poveri rende ragione.	6 ale ciemięzcy żyć nie dozwoli, ubogim przyznaje słuszność,
7 Non torcerà i suoi sguardi dal giusto: egli è che colloca sopra trono stabile i regi, ed eglino sono esaltati.	7 nie spuszcza oka z uczciwych, osadza ich na tronach z królami, wywyższa ich po wsze czasy.
8 E se poi saran messi in catena, o annodati da' lacci di povertà,	8 Gdy powrozami związani, w kajdany nędzy zostaną zakuci,
9 Egli ad essi accennerà le opere loro, e le loro scelleratezze, perocché ei furon crudeli.	9 wtedy im stawia przed oczy ich czyny, by ciężkość przestępstw widzieli.
10 Aprirà loro le orecchie adiri di correggerli, e gli ammonirà, perché si ritraggano dall'iniquità.	10 Otwiera im uszy na radę, namawia: od zła niech odstąpią!
11 Se ascolteranno, e saranno docili, finiranno i giorni loro felicemente, e gli anni in gloria:	11 Gdy usłuchają z poddaniem, dni płyną im w dobrobycie, a lata mijają w szczęściu.
12 Ma se non ascolteranno, urteran nella spada, e periranno nella stoltezza.	12 Niewierni muszą zginąć od dzidy, wyginą z braku rozumu.
13 Gli ipocriti, e i furbi provocan l'ira di Dio, e ridotti in catene non alzan la voce a lui.	13 Ludzie zatwardziali gniew chowają, związani nie chcą ratunku;
14 Moriranno di morte violenta, e la loro vita finirà tragli uomini impuri.	14 wyginą za dni młodości, a życie ich godne pogardy.
15 Egli trarrà fuori d'angustia il povero, e nella tribolazione lo istruirà.	15 Biednego On ratuje przez nędzę, cierpieniem otwiera mu uszy.
16 Ei ti salverà dalla fossa larga mente angusta, e che non ha fondo sotto di se: ti riposerai alla tua mensa carica di grasse vivande.	16 I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal, nie cieśnina, i stół opływający tłuszczem.
17 La tua causa è stata giudicata come di empio: riceverai secondo i meriti di tua causa.	17 Lecz ty osądzasz jak niewierny. Dosięgną cię prawa i sądy.
18 Non ti soverchi adunque lo sdegno per farti opprimere alcuno, né ti seducano i molti doni.	18 Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość i nie zmylił hojny okup.
19 Umilia senza la sferza la tua grandezza, e tutti quelli, che si fanno forti in lor possanza.	19 Czy skłoni Mocarza twój krzyk bólu, choćbyś wytężył swe siły?
20 Non allungare la notte (in pensando), come ne' loro paesi alcuni popoli vanno di bene in meglio.	20 Spróbuj nie wzdychać do nocy, w której odchodzą najbliżsi.
21 Guardati dal torcere il passo verso l'iniquità; perocché questa cominciasti a seguire dopo la tua afflizione.	21 Strzeż się, a zła unikaj! Przez nie dosięgła cię nędza.
22 Rifletti come Dio è eccelso in sua possanza, e nissun de' legislatori è simile a lui.	22 Wielki jest Bóg w swej wszechmocy, któż takim mistrzem jak On?
23 Chi potrà indagar le sue vie? E chi potrà dire a lui, Tu hai fatto ingiustizia?	23 Kto Jego drogę chce zganić? Kto powie: źle uczyniłeś?
24 Ricordati che tu l'opera di lui non comprendi, che fu celebrata dagli uomini.	24 Staraj się chwalić Jego dzieła, gdy o nich się pieśni układa.
25 Gli uomini tutti lo veggono, ciascuno lo mira da lungi.	25 Ogląda je każdy z radością, choć widzi je tylko z daleka.
26 Certamente Iddio è grande, e sorpassa ogni nostro sapere: e il numero degli anni di lui non può rinvenirsi.	26 Wielki jest Bóg, choć nieznany, lat Jego nikt nie policzy .
27 Egli attrae le stille dell'acqua, e versa le piogge come torrenti,	27 On krople wody podnosi i mgłę na deszcz skrapla,
28 Che si sciolgono dalle nuvole, onde tutto lassù è coperto.	28 one płyną z nieba wysoko, obficie spływają na ludzi.
29 Quando egli vuole distende le nuvole, come suo padiglione,	29 A kto pojmuje warstwę chmur i huk niebieskiego namiotu?
30 E folgori manda, e i suoi lampi di colassù, e cuopre gli estremi lidi del mare.	30 On, Najwyższy, ogniem zieje i zakrywa podstawy morza.
31 Per mezzo di tali cose egli esercita i suoi giudizj sopra le genti, e al gran numero degli uomini da nutrimento.	31 Tak utrzymuje ludzi i żywność im daje obficie.
32 Nelle sue mani nasconde la luce, e le comanda di tornare di nuovo.	32 Błyskawicą zbrojne ma ręce, wskazuje jej cel oznaczony,
33 Egli fa intendere a chi lo ama, ch'ell' è suo dominio, e che a quella ei può pervenire.	33 głos przeciw niemu wydaje: zazdrosny gniew na nieprawość.