1 αποστειλον τον αρτον σου επι προσωπον του υδατος οτι εν πληθει των ημερων ευρησεις αυτον | 1 Getta il tuo pane sulle acque che passano, chè dopo molto tempo lo ritroverai. |
2 δος μεριδα τοις επτα και γε τοις οκτω οτι ου γινωσκεις τι εσται πονηρον επι την γην | 2 Dànne sette parti ed anche otto, perchè non sai che sciagura verrà sulla terra. |
3 εαν πληρωθωσιν τα νεφη υετου επι την γην εκχεουσιν και εαν πεση ξυλον εν τω νοτω και εαν εν τω βορρα τοπω ου πεσειται το ξυλον εκει εσται | 3 Quando le nubi son piene scarican l'acqua sulla terra: l'albero, o cada a mezzodì o a tramontana, dove cade resta. |
4 τηρων ανεμον ου σπερει και βλεπων εν ταις νεφελαις ου θερισει | 4 Chi guarda ai venti non semina, e chi sta a guardar le nuvole non miete mai. |
5 εν οις ουκ εστιν γινωσκων τις η οδος του πνευματος ως οστα εν γαστρι της κυοφορουσης ουτως ου γνωση τα ποιηματα του θεου οσα ποιησει συν τα παντα | 5 Come non sai donde venga l'anima, nè in qual modo si formino le ossa nel seno alla donna incinta, così non conosci le opere di Dio che ha fatto tutte le cose. |
6 εν πρωια σπειρον το σπερμα σου και εις εσπεραν μη αφετω η χειρ σου οτι ου γινωσκεις ποιον στοιχησει η τουτο η τουτο και εαν τα δυο επι το αυτο αγαθα | 6 Fin dalla mattina spargi il tuo seme, e la sera non stia oziosa la tua mano: perchè non sai quale verrà su, se questo o quello; se l'uno e l'altro insieme, tanto meglio. |
7 και γλυκυ το φως και αγαθον τοις οφθαλμοις του βλεπειν συν τον ηλιον | 7 Dolce cosa è la luce, e dilettevole agli occhi è la vista del sole. |
8 οτι και εαν ετη πολλα ζησεται ο ανθρωπος εν πασιν αυτοις ευφρανθησεται και μνησθησεται τας ημερας του σκοτους οτι πολλαι εσονται παν το ερχομενον ματαιοτης | 8 Se un uomo vivrà molti anni e tutti pieni di gioia, deve pensare ai giorni tenebrosi, e saranno molti, venuti i quali, tutte le cose passate saranno accusate di vanità. |
9 ευφραινου νεανισκε εν νεοτητι σου και αγαθυνατω σε η καρδια σου εν ημεραις νεοτητος σου και περιπατει εν οδοις καρδιας σου και εν ορασει οφθαλμων σου και γνωθι οτι επι πασι τουτοις αξει σε ο θεος εν κρισει | 9 Godi adunque, o giovane, nella tua fresca età, gioisca il tuo cuore nei giorni della tua giovinezza. Segui pure le inclinazioni del tuo cuore, quello che piace ai tuoi occhi; ma pensa che per tutte queste cose Dio ti chiamerà in giudizio. |
10 και αποστησον θυμον απο καρδιας σου και παραγαγε πονηριαν απο σαρκος σου οτι η νεοτης και η ανοια ματαιοτης | 10 Discaccia dal tuo cuore l'ira, tien lontano il male dalla tua carne; chè gioventù e piaceri son cose vane. |