Jób könyve 6

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 Jób pedig ezekkel a szavakkal válaszolt:	1 Hiob na to odpowiedział:
2 »Bár mérlegre vetnék haragot érdemlő vétkeimet és a nyomorúságot, melyet szenvedek,	2 Proszę was, zważcie nieszczęście, połóżcie na szali zniszczenie:
3 akkor, mint a tenger fövenye, ez bizonyulna nehezebbnek; ezért vannak tele szavaim keserűséggel!	3 cięższe to od piasku morskiego, stąd nierozważne me słowa.
4 Mert belém fúródtak az Úr nyilai, és mérgük felissza lelkemet; az Úr rémítései hadakoznak ellenem.	4 Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije, strach przed Bogiem na mnie naciera.
5 Ordít-e a vadszamár, ha füve van? Vagy bőg-e az ökör, ha teli jászol előtt áll?	5 Czy dziki osioł ryczy na trawie lub mruczy wół, gdy ma paszę?
6 És lehet-e enni ízetlent, ami nincsen megsózva, vagy enni jóízűen azt, ami megízlelve halált okoz?	6 Czy miła potrawa bez soli, a ślaz czy w smaku przyjemny?
7 Amit azelőtt illetni sem akartam, nyomorúságomban az lett most ételem!	7 Dotknąć się tego nie ważę, są niby chleb nieczysty.
8 Bárcsak jönne, amit kértem, és megadná Isten, amit remélek,	8 Któż zdoła ziścić mą prośbę? Niech spełni Bóg moje życzenie!
9 és tetszenék neki, hogy összezúzzon, felemelje kezét és végezzen velem!	9 Oby się zgodził mnie zmiażdżyć i przeciął pasmo dni moich!
10 Akkor még az lenne vigaszom, hogy bár kínnal sújt és meg nem kímél, mégsem ellenkezem a Szent szavaival.	10 Przez to już będę miał ulgę, ucieszę się w mojej udręce, że nie wzgardziłem słowami Świętego.
11 Mi az én erőm, hogy kitartsak? És mi a végem, hogy türelmesen várjak?	11 Czy starczy mi sił, aby przetrwać? Jakiż tu cel cierpliwości?
12 Talán a kövek erőssége az én erőm? Talán ércből van a testem?	12 Czy moja siła z kamienia? Czy ja mam ciało ze spiżu?
13 Íme: nincsen magamban segítségem, s az enyéim is messze eltávoztak tőlem.	13 Nie znajdę dla siebie pociechy. Choć stokroć pomnożę zasoby, daleki ode mnie ratunek.
14 Aki megvonja barátjától a könyörületet, elhagyja az Úr félelmét.	14 W rozpaczy mieć pomoc od bliźnich, to wrócić do czci Wszechmocnego.
15 Testvéreim cserben hagynak, mint a patakok, amelyek hirtelen kiöntenek medrükből;	15 Najbiliżsi zawiedli jak potok, jak zimowy strumień uchodzą
16 zavarosak a jégtől, ömlik beléjük a hólé;	16 od lodu, co płynie, zmącony, gdy śnieg już nad nim topnieje,
17 hőség idején azonban véget érnek, s amint felmelegszik, elapadnak medrükben;	17 a suszą spalony wysycha, zanika w porze upałów.
18 tétován kanyarog folyásuk útja, felszállnak az űrbe és eltűnnek.	18 Ze swych dróg karawany zbaczają, w pustyni zagłębią się, zginą:
19 Keresik őket Tema karavánjai, bizakodnak bennük Sába vándor menetei,	19 podróżni z Temy wzrok natężają, szukają wędrowcy ze Saby.
20 de szégyent vallanak bizakodásukkal, elmennek hozzájuk s kudarcot vallanak.	20 Wstyd im, że mieli już pewność, zmieszani, gdy przyszli na miejsce.
21 Ti is most ilyenek vagytok hozzám: lám visszariadtatok, látva csapásomat!	21 Tym wy jesteście dla mnie, przeraża was moje nieszczęście.
22 Vajon mondtam-e: Hozzatok nekem valamit! Adjatok nekem vagyonotokból!?	22 Czyż mówiłem: Dajcie mi coś, wykupcie mnie swoim bogactwem?
23 Vagy: Mentsetek ki az ellenség kezéből! A zsarolók kezéből váltsatok ki engem!?	23 Uwolnijcie z ręki ciemiężcy, wykupcie mnie od okrutników?
24 Csak oktassatok, majd én hallgatok; ha netán tévedtem, adjátok tudtomra!	24 Wskazania dajcie - zamilknę, i wyjaśnijcie, w czym błądzę.
25 Miért gáncsoltok őszinte beszédet, holott közületek nincs, aki ellenem tanúskodni tudna?	25 Ileż potęgi jest w słowach szczerych! A cóż pomoże wasze łajanie?
26 Csak korholás végett gondoltok ki beszédeket, s a szavakat szélnek bocsátjátok;	26 Czyż chcecie ganić same słowa - i mowy rozpaczy przez wiatr porywane?
27 rátámadtok az árvára, és barátotokat kiforgatni igyekeztek.	27 Naprawdę, sierotę gubicie, kupczycie swym przyjacielem.
28 De végezzétek csak el, amit kezdtetek, hallgassatok meg és lássátok, hazudok-e?	28 A teraz popatrzcie na mnie: więc w żywe oczy kłamałbym?
29 Feleljetek, kérlek, elfogultság nélkül, és szólva, igaz ítéletet tegyetek,	29 Zmieńcie się, zło niech zaniknie; zmieńcie się, o prawość mą chodzi.
30 akkor nem találtok hamisságot nyelvemen, és torkomból nem hangzik dőreség!	30 Czyż język mój jest występny? Czy podniebienie grzechu nie rozezna?