ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 50

GREEK BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 σιμων ονιου υιος ιερευς ο μεγας ος εν ζωη αυτου υπερραψεν οικον και εν ημεραις αυτου εστερεωσεν ναον	1 Szymon, syn Oniasza, arcykapłan, za życia swego poprawił dom Pański, a za dni swoich wzmocnił świątynię.
2 και υπ' αυτου εθεμελιωθη υψος διπλης αναλημμα υψηλον περιβολου ιερου	2 On zbudował mur podwójnie wysoki i wysoką podporę muru świątyni.
3 εν ημεραις αυτου ελατομηθη αποδοχειον υδατων λακκος ωσει θαλασσης το περιμετρον	3 Za dni jego został wykuty zbiornik na wodę, sadzawka - której obwód jest jak morze.
4 ο φροντιζων του λαου αυτου απο πτωσεως και ενισχυσας πολιν εν πολιορκησει	4 On myślał o swoim ludzie, aby go ustrzec przed upadkiem, umocnił przeto miasto na czas oblężenia.
5 ως εδοξασθη εν περιστροφη λαου εν εξοδω οικου καταπετασματος	5 Jakże wspaniale wyglądał, gdy wracał do ludu, przy wyjściu z Domu Zasłony.
6 ως αστηρ εωθινος εν μεσω νεφελων ως σεληνη πληρης εν ημεραις	6 Jak gwiazda zaranna pośród chmur, jak księżyc w pełni w dniach świątecznych,
7 ως ηλιος εκλαμπων επι ναον υψιστου και ως τοξον φωτιζον εν νεφελαις δοξης	7 jak słońce świecące na przybytek Najwyższego, jak tęcza wspaniale błyszcząca w chmurach,
8 ως ανθος ροδων εν ημεραις νεων ως κρινα επ' εξοδω υδατος ως βλαστος λιβανου εν ημεραις θερους	8 jak kwiat róży na wiosnę, jak lilie przy źródle, jak młody las Libanu w dniach letnich,
9 ως πυρ και λιβανος επι πυρειου ως σκευος χρυσιου ολοσφυρητον κεκοσμημενον παντι λιθω πολυτελει	9 jak ogień i kadzidło w kadzielnicy, jak naczynie szczerozłote, ozdobione drogimi kamieniami wszelkiego rodzaju,
10 ως ελαια αναθαλλουσα καρπους και ως κυπαρισσος υψουμενη εν νεφελαις	10 jak drzewo oliwne, pokryte owocami, jak cyprys wznoszący się do chmur.
11 εν τω αναλαμβανειν αυτον στολην δοξης και ενδιδυσκεσθαι αυτον συντελειαν καυχηματος εν αναβασει θυσιαστηριου αγιου εδοξασεν περιβολην αγιασματος	11 Kiedy przywdziewał zaszczytną szatę i brał na siebie wspaniałe ozdoby, kiedy wstępował do ołtarza Pana, napełniał chwałą obręb przybytku;
12 εν δε τω δεχεσθαι μελη εκ χειρων ιερεων και αυτος εστως παρ' εσχαρα βωμου κυκλοθεν αυτου στεφανος αδελφων ως βλαστημα κεδρων εν τω λιβανω και εκυκλωσαν αυτον ως στελεχη φοινικων	12 a kiedy przyjmował z rąk kapłanów części ofiarne, sam stojąc przy ognisku ołtarza, wokół niego stał wieniec braci, jak gałęzie cedrów na Libanie; otaczali go jak pnie palmowe -
13 και παντες οι υιοι ααρων εν δοξη αυτων και προσφορα κυριου εν χερσιν αυτων εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ	13 wszyscy synowie Aarona w swej chwale. Ofiara Pana była w ich rękach, wobec całego zgromadzenia Izraela -
14 και συντελειαν λειτουργων επι βωμων κοσμησαι προσφοραν υψιστου παντοκρατορος	14 aż do zakończenia pełnił on służbę Bożą przy ołtarzach, aby uświetnić ofiarę Najwyższego, Wszechmogącego.
15 εξετεινεν επι σπονδειου χειρα αυτου και εσπεισεν εξ αιματος σταφυλης εξεχεεν εις θεμελια θυσιαστηριου οσμην ευωδιας υψιστω παμβασιλει	15 Wyciągał rękę nad czarę, ofiarował trochę z krwi winnego grona, wylewał ją na podstawę ołtarza, na przyjemną woń Najwyższemu, Królowi nad wszystkim.
16 τοτε ανεκραγον οι υιοι ααρων εν σαλπιγξιν ελαταις ηχησαν ακουστην εποιησαν φωνην μεγαλην εις μνημοσυνον εναντι υψιστου	16 Wtedy odzywali się synowie Aarona i grali na kutych trąbach, grzmieli donośnym głosem na pamiątkę przed Najwyższym.
17 τοτε πας ο λαος κοινη κατεσπευσαν και επεσαν επι προσωπον επι την γην προσκυνησαι τω κυριω αυτων παντοκρατορι θεω υψιστω	17 Cały lud wspólnie spieszył i padał na twarz na ziemię, aby oddać pokłon Panu swojemu, Wszechmogącemu, Najwyższemu Bogu.
18 και ηνεσαν οι ψαλτωδοι εν φωναις αυτων εν πλειστω ηχω εγλυκανθη μελος	18 Śpiewacy wychwalali Go swoimi głosami i potężnym echem płynęła miła melodia.
19 και εδεηθη ο λαος κυριου υψιστου εν προσευχη κατεναντι ελεημονος εως συντελεσθη κοσμος κυριου και την λειτουργιαν αυτου ετελειωσαν	19 Lud prosił Pana Najwyższego w modlitwie przed Miłosiernym, aż się skończyły wspaniałe obrzędy Pana i doprowadzono do końca Jego świętą służbę.
20 τοτε καταβας επηρεν χειρας αυτου επι πασαν εκκλησιαν υιων ισραηλ δουναι ευλογιαν κυριου εκ χειλεων αυτου και εν ονοματι αυτου καυχησασθαι	20 Wtedy on schodząc, wyciągał swe ręce nad całym zgromadzeniem synów Izraela, aby dać swymi wargami błogosławieństwo Pana, i by się radować Jego imieniem.
21 και εδευτερωσαν εν προσκυνησει επιδεξασθαι την ευλογιαν παρα υψιστου	21 Po raz drugi lud padał na twarz, by przyjąć błogosławieństwo od Najwyższego.
22 και νυν ευλογησατε τον θεον παντων τον μεγαλα ποιουντα παντη τον υψουντα ημερας ημων εκ μητρας και ποιουντα μεθ' ημων κατα το ελεος αυτου	22 A teraz błogosławcie Boga całego stworzenia, który wszędzie czyni wielkie rzeczy, który od łona matczynego wywyższa dni nasze, który z nami postępuje według swego miłosierdzia.
23 δωη ημιν ευφροσυνην καρδιας και γενεσθαι ειρηνην εν ημεραις ημων εν ισραηλ κατα τας ημερας του αιωνος	23 Niech nam da radość serca, niech nastanie za dni naszych pokój w Izraelu - po wieczne czasy,
24 εμπιστευσαι μεθ' ημων το ελεος αυτου και εν ταις ημεραις ημων λυτρωσασθω ημας	24 aby miłosierdzie Jego trwało wiernie z nami i by nas wybawił za dni naszych.
25 εν δυσιν εθνεσιν προσωχθισεν η ψυχη μου και το τριτον ουκ εστιν εθνος	25 Dusza moja nie znosi dwóch narodów, a trzeci nie jest narodem:
26 οι καθημενοι εν ορει σαμαρειας και φυλιστιιμ και ο λαος ο μωρος ο κατοικων εν σικιμοις	26 mieszkający na górze Samarii, Filistyni, i głupi naród, przebywający w Sychem.
27 παιδειαν συνεσεως και επιστημης εχαραξεν εν τω βιβλιω τουτω ιησους υιος σιραχ ελεαζαρ ο ιεροσολυμιτης ος ανωμβρησεν σοφιαν απο καρδιας αυτου	27 Naukę mądrości i rozumu spisałem w tej księdze, ja Jezus, syn Syracha, syna Eleazara, jerozolimczyk, który mądrość serca mego wylałem jak obfity deszcz.
28 μακαριος ος εν τουτοις αναστραφησεται και θεις αυτα επι καρδιαν αυτου σοφισθησεται	28 Szczęśliwy, kto będzie zajmował się tymi rzeczami, a kto włoży je do serca swego, stanie się mądrym,
29 εαν γαρ αυτα ποιηση προς παντα ισχυσει οτι φως κυριου το ιχνος αυτου	29 a jeśli tak postąpi, we wszystkim sobie poradzi, ponieważ światło Pana będzie jego drogowskazem.