Księga Psalmów 17

Biblia Tysiąclecia	SAGRADA BIBLIA
1 Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!	1 Súplica de Davi. Ouvi, Senhor, uma causa justa! Atendei meu clamor! Escutai minha prece, de lábios sem malícia.
2 Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie: oczy Twoje widzą to, co prawe.	2 Venha de vós o meu julgamento, e vossos olhos reconheçam que sou íntegro.
3 Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły	3 Podeis sondar meu coração, visitá-lo à noite, prová-lo pelo fogo, não encontrareis iniqüidade em mim.
4 ludzkim obyczajem; według słów Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtu.	4 Minha boca não pecou, como costumam os homens; conforme as palavras dos vossos lábios, segui os caminhos da lei.
5 Moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach, moje stopy się nie zachwiały.	5 Meus passos se mantiveram firmes nas vossas sendas, meus pés não titubearam.
6 Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.	6 Eu vos invoco, pois me atendereis, Senhor; inclinai vossos ouvidos para mim, escutai minha voz.
7 Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę.	7 Mostrai a vossa admirável misericórdia, vós que salvais dos adversários os que se acolhem à vossa direita.
8 Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj.	8 Guardai-me como a pupila dos olhos, escondei-me à sombra de vossas asas,
9 przed występnymi, co gwałt mi zadają, przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.	9 longe dos pecadores, que me querem fazer violência. Meus inimigos me rodeiam com furor.
10 Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.	10 Seu coração endurecido se fecha à piedade; só têm na boca palavras arrogantes.
11 Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -	11 Eis que agora me cercam, espreitam para me prostrar por terra;
12 podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.	12 qual leão que se atira ávido sobre a presa, e como o leãozinho no seu covil.
13 Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go, swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,	13 Levantai-vos, Senhor, correi-lhe ao encontro, derrubai-o; com vossa espada livrai-me do pecador,
14 a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.	14 com vossa mão livrai-me dos homens, desses cuja única felicidade está nesta vida, que têm o ventre repleto de bens, cujos filhos vivem na abundância e deixam ainda aos seus filhos o que lhes sobra.
15 Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem.	15 Mas eu, confiado na vossa justiça, contemplarei a vossa face; ao despertar, saciar-me-ei com a visão de vosso ser.