1 Hiob na to odpowiedział i rzekł: | 1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר |
2 Ależ pomogłeś choremu, wzmocniłeś ramię osłabłe! | 2 מֶה־עָזַרְתָּ לְלֹא־כֹחַ הֹושַׁעְתָּ זְרֹועַ לֹא־עֹז |
3 Tyś niemądremu doradził, ujawniłeś pełnię rozumu! | 3 מַה־יָּעַצְתָּ לְלֹא חָכְמָה וְתוּשִׁיָּה לָרֹב הֹודָעְתָּ |
4 Do kogo kierujesz te słowa, czyjże to duch wionie z ciebie? | 4 אֶת־מִי הִגַּדְתָּ מִלִּין וְנִשְׁמַת־מִי יָצְאָה מִמֶּךָּ |
5 Umarli drżą w podziemiu, ocean i jego mieszkańcy. | 5 הָרְפָאִים יְחֹולָלוּ מִתַּחַת מַיִם וְשֹׁכְנֵיהֶם |
6 Szeol dla Niego jest nagi, Abaddon jest bez zasłony. | 6 עָרֹום שְׁאֹול נֶגְדֹּו וְאֵין כְּסוּת לָאֲבַדֹּון |
7 Dach rozciąga nad pustką, ziemi niczym nie umacnia, | 7 נֹטֶה צָפֹון עַל־תֹּהוּ תֹּלֶה אֶרֶץ עַל־בְּלִי־מָה |
8 wody chmurami krępuje, nie pękną pod nimi obłoki. | 8 צֹרֵר־מַיִם בְּעָבָיו וְלֹא־נִבְקַע עָנָן תַּחְתָּם |
9 Zakrywa oblicze księżyca rozciągając nad nim chmury. | 9 מְאַחֵז פְּנֵי־כִסֵּה פַּרְשֵׁז עָלָיו עֲנָנֹו |
10 Wodom nakreślił granice, oddzielił światło od mroku. | 10 חֹק־חָג עַל־פְּנֵי־מָיִם עַד־תַּכְלִית אֹור עִם־חֹשֶׁךְ |
11 Słupy niebieskie się chwieją, drżące przed Jego groźbą. | 11 עַמּוּדֵי שָׁמַיִם יְרֹופָפוּ וְיִתְמְהוּ מִגַּעֲרָתֹו |
12 Potęgą wzburzył pramorze, roztrzaskał Rahaba swą mocą, | 12 בְּכֹחֹו רָגַע הַיָּם [וּבִתוּבְנָתֹו כ] (וּבִתְבוּנָתֹו ק) מָחַץ רָהַב |
13 wichurą oczyszcza strop nieba i Węża Zbiega niszczy swą ręką. | 13 בְּרוּחֹו שָׁמַיִם שִׁפְרָה חֹלֲלָה יָדֹו נָחָשׁ בָּרִיחַ |
14 Oto są ślady dróg Jego; jak mało o Nim się słyszy! Któż zdoła pojąć grom Jego mocy? | 14 הֶן־אֵלֶּה ׀ קְצֹות [דַּרְכֹּו כ] (דְּרָכָיו ק) וּמַה־שֵּׁמֶץ דָּבָר נִשְׁמַע־בֹּו וְרַעַם [גְּבוּרָתֹו כ] (גְּבוּרֹותָיו ק) מִי יִתְבֹּונָן׃ ס |