1 Los apóstoles y los hermanos que había por Judea oyeron que también los gentiles habían aceptado la Palabra de Dios; | 1 Audierunt autem apostoli et fratres, qui erant in Iudaea, quoniam etgentes receperunt verbum Dei. |
2 así que cuando Pedro subió a Jerusalén, los de la circuncisión se lo reprochaban, | 2 Cum ascendisset autem Petrus in Ierusalem,disceptabant adversus illum, qui erant ex circumcisione, |
3 diciéndole: «Has entrado en casa de incircuncisos y has comido con ellos». | 3 dicentes: “Introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis! ”.
|
4 Pedro entonces se puso a explicarles punto por punto diciendo: | 4 Incipiens autem Petrus exponebat illis ex ordine dicens: |
5 «Estaba yo en oración en la ciudad de Joppe y en éxtasis vi una visión: una cosa así como un lienzo, atado por las cuatro puntas, que bajaba del cielo y llegó hasta mí. | 5 “ Ego eram incivitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddamvelut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me; |
6 Lo miré atentamente y vi en él los cuadrúpedos de la tierra, las bestias, los reptiles, y las aves del cielo. | 6 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptiliaet volatilia caeli. |
7 Oí también una voz que me decía: “Pedro, levántate, sacrifica y come.” | 7 Audivi autem et vocem dicentem mihi: “Surgens, Petre,occide et manduca!”. |
8 Y respondí: “De ninguna manera, Señor; pues jamás entró en mi boca nada profano ni impuro.” | 8 Dixi autem: Nequaquam, Domine, quia commune autimmundum numquam introivit in os meum. |
9 Me dijo por segunda vez la voz venida del cielo: “Lo que Dios ha purificado no lo llames tú profano.” | 9 Respondit autem vox secundo de caelo:“Quae Deus mundavit, tu ne commune dixeris”. |
10 Esto se repitió hasta tres veces; y al fin fue retirado todo de nuevo al cielo. | 10 Hoc autem factum est perter, et retracta sunt rursum omnia in caelum. |
11 «En aquel momento se presentaron tres hombres en la casa donde nosotros estábamos, enviados a mí desde Cesarea. | 11 Et ecce confestim tres viriastiterunt in domo, in qua eramus, missi a Caesarea ad me. |
12 El Espíritu me dijo que fuera con ellos sin dudar. Fueron también conmigo estos seis hermanos, y entramos en la casa de aquel hombre. | 12 Dixit autemSpiritus mihi, ut irem cum illis nihil haesitans. Venerunt autem mecum et sexfratres isti, et ingressi sumus in domum viri. |
13 El nos contó cómo había visto un ángel que se presentó en su casa y le dijo: “Manda a buscar en Joppe a Simón, llamado Pedro, | 13 Narravit autem nobis quomodovidisset angelum ad domum suam stantem et dicentem: “Mitte in Ioppen etaccersi Simonem, qui cognominatur Petrus, |
14 quien te dirá palabras que traerán la salvación para ti y para toda tu casa.” | 14 qui loquetur tibi verba, in quibussalvus eris tu et universa domus tua”. |
15 «Había empezado yo a hablar cuando cayó sobre ellos el Espíritu Santo, como al principio había caído sobre nosotros. | 15 Cum autem coepissem loqui, deciditSpiritus Sanctus super eos, sicut et super nos in initio. |
16 Me acordé entonces de aquellas palabras que dijo el Señor: Juan bautizó con agua, pero vosotros seréis bautizados con el Espíritu Santo. | 16 Recordatus sumautem verbi Domini, sicut dicebat: “Ioannes quidem baptizavit aqua, vos autembaptizabimini in Spiritu Sancto”. |
17 Por tanto, si Dios les ha concedido el mismo don que a nosotros, por haber creído en el Señor Jesucristo, ¿quién era yo para poner obstáculos a Dios?» | 17 Si ergo aequale donum dedit illis Deussicut et nobis, qui credidimus in Dominum Iesum Christum, ego quis eram quipossem prohibere Deum? ”.
|
18 Al oír esto se tranquilizaron y glorificaron a Dios diciendo: «Así pues, también a los gentiles les ha dado Dios la conversión que lleva a la vida». | 18 His autem auditis, acquieverunt et glorificaverunt Deum dicentes: “ Ergo etgentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit ”.
|
19 Los que se habían dispersado cuando la tribulación originada a la muerte de Esteban, llegaron en su recorrido hasta Fenicia, Chipre y Antioquía, sin predicar la Palabra a nadie más que a los judíos. | 19 Et illi quidem, qui dispersi fuerant a tribulatione, quae facta fuerat subStephano, perambulaverunt usque Phoenicen et Cyprum et Antiochiam, neminiloquentes verbum; nisi solis Iudaeis. |
20 Pero había entre ellos algunos chipriotas y cirenenses que, venidos a Antioquía, hablaban también a los griegos y les anunciaban la Buena Nueva del Señor Jesús. | 20 Erant autem quidam ex eis viri Cypriiet Cyrenaei, qui, cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Graecosevangelizantes Dominum Iesum. |
21 La mano del Señor estaba con ellos, y un crecido número recibió la fe y se convirtió al Señor. | 21 Et erat manus Domini cum eis; multusque numeruscredentium conversus est ad Dominum.
|
22 La noticia de esto llegó a oídos de la Iglesia de Jerusalén y enviaron a Bernabé a Antioquía. | 22 Auditus est autem sermo in auribus ecclesiae, quae erat in Ierusalem, superistis, et miserunt Barnabam usque Antiochiam; |
23 Cuando llegó y vio la gracia de Dios se alegró y exhortaba a todos a permanecer, con corazón firme, unidos al Señor, | 23 qui cum pervenisset et vidissetgratiam Dei, gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere inDomino, |
24 porque era un hombre bueno, lleno de Espíritu Santo y de fe. Y una considerable multitud se agregó al Señor. | 24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide. Et apposita estturba multa Domino. |
25 Partió para Tarso en busca de Saulo, | 25 Profectus est autem Tarsum, ut quaereret Saulum; |
26 y en cuanto le encontró, le llevó a Antioquía. Estuvieron juntos durante un año entero en la Iglesia y adoctrinaron a una gran muchedumbre. En Antioquía fue donde, por primera vez, los discípulos recibieron el nombre de «cristianos». | 26 quemcum invenisset, perduxit Antiochiam. Factum est autem eis, ut annum totumconversarentur in ecclesia et docerent turbam multam, et cognominarentur primumAntiochiae discipuli Christiani.
|
27 Por aquellos días bajaron unos profetas de Jerusalén a Antioquía. | 27 In his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam; |
28 Uno de ellos, llamado Agabo, movido por el Espíritu, se levantó y profetizó que vendría una gran hambre sobre toda la tierrra, la que hubo en tiempo de Claudio. | 28 etsurgens unus ex eis nomine Agabus significavit per Spiritum famem magnam futuramin universo orbe terrarum; quae facta est sub Claudio. |
29 Los discípulos determinaron enviar algunos recursos, según las posibilidades de cada uno, para los hermanos que vivían en Judea. | 29 Discipuli autem, proutquis habebat, proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus inIudaea fratribus; |
30 Así lo hicieron y se los enviaron a los presbíteros por medio de Bernabé y de Saulo. | 30 quod et fecerunt, mittentes ad presbyteros per manumBarnabae et Sauli.
|