Salmi 70
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | VULGATA |
---|---|
1 Salmo di David, delli figliuoli di Ionadab, e delli primi captivi. In te, Signore, ho sperato; fa che non sia confuso in eterno, | 1 Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum. |
2 ma nella tua giustizia libera me, esalva me. A me inclina la tua orecchia, e salva me. | 2 In justitia tua libera me, et eripe me : inclina ad me aurem tuam, et salva me. |
3 [Sii a me] in Dio mio difensore, e in luogo fortificato, acciò mi facci salvo. Imperòche tu sei mio firmamento e mio refugio. | 3 Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias : quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu. |
4 Libera me, mio Iddio, dalla mano del peccatore, e dalla mano dell' iniquo contra facente alla legge. | 4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui : |
5 Imperò che tu, Signore, sei la mia pazienza; sei, Signore, la mia speranza dalla gioventù mia. | 5 quoniam tu es patientia mea, Domine ; Domine, spes mea a juventute mea. |
6 In te dal ventre fui confirmato; sei mio defensore dal ventre della mia madre. In te sempre è il mio cantare. | 6 In te confirmatus sum ex utero ; de ventre matris meæ tu es protector meus ; in te cantatio mea semper. |
7 Sono fatto a molti in grande segno; e tu sei aiutore forte. | 7 Tamquam prodigium factus sum multis ; et tu adjutor fortis. |
8 Sia adempiuta la mia bocca di laude, acciò sempre canti la tua gloria e magnitudine. | 8 Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam. |
9 Non mi scacciare nel tempo della vecchiezza; venendo meno la mia virtù, non mi abbandonare. | 9 Ne projicias me in tempore senectutis ; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. |
10 Per che a me dissero gli nemici miei; e quelli che guardavano l' anima mia fecero insieme consiglio, | 10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum, |
11 dicendo: abbandonato hallo Iddio; perseguitatelo e prendetelo; per che non è chi il liberi. | 11 dicentes : Deus dereliquit eum : persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat. |
12 Iddio, non ti lontanare da me; Iddio mio, risguarda nel mio aiuto. | 12 Deus, ne elongeris a me ; Deus meus, in auxilium meum respice. |
13 Siano confusi e vengano meno i maledicenti l'anima mia; siano coperti di confusione e vergogninsi coloro che chiedono li miei mali. | 13 Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi. |
14 Ma io sempre spererò; e aggiungerò sopra ogni tua laude. | 14 Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam. |
15 La mia bocca racconterà la giustizia tua; tutto il dì la tua salute. Imperò ch' io non conobbi la dottrina, entrerò nelle potenze del Signore. | 15 Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam, |
16 arricorderommi, Signore, della tua sola giustizia. | 16 introibo in potentias Domini ; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius. |
17 Dalla mia gioventù insino al presente, Iddio, a me insegnasti; pronunzierò le tue maraviglie. | 17 Deus, docuisti me a juventute mea ; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua. |
18 E insino alla vecchiezza delli antiqui, (priegoti) Iddio, non mi abbandonare; insino ch' io manifesti il tuo braccio a ogni ventura generazione, | 18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam, |
19 Iddio, (etiam) la tua potenza e giustizia, insino alle altissime grandi [cose] che facesti; o Iddio, chi è a te simile? | 19 et justitiam tuam, Deus, usque in altissima ; quæ fecisti magnalia, Deus : quis similis tibi ? |
20 Quante tribulazioni e mali mi mostrasti! e convertito mi vivificasti, ed etiam mi ritornasti dalli abissi della terra. | 20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas ! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me. |
21 Accrescesti la tua magnificenza; e convertito a me sei consolato. | 21 Multiplicasti magnificentiam tuam ; et conversus consolatus es me. |
22 E per certo io confesserò ne' vasi de' salmi, Iddio, la tua verità; a te canterò nella citara, santo d' Israel. | 22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus ; psallam tibi in cithara, sanctus Israël. |
23 Quando avrò cantato a te, rallegransi le labbra mie, e l' anima mia che ricomprasti. | 23 Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi ; et anima mea quam redemisti. |
24 Ma etiam le labbra mie penseranno ogni dì la giustizia tua; quando saranno confusi e vituperati gli a me chiedenti il male. | 24 Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi. |