| 1 כִּי הִנֵּה הָאָדֹון יְהוָה צְבָאֹות מֵסִיר מִירוּשָׁלִַם וּמִיהוּדָה מַשְׁעֵן וּמַשְׁעֵנָה כֹּל מִשְׁעַן־לֶחֶם וְכֹל מִשְׁעַן־מָיִם | 1 Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów odejmie Jerozolimie i Judzie wszelką podporę - cały zapas chleba i cały zapas wody - |
| 2 גִּבֹּור וְאִישׁ מִלְחָמָה שֹׁופֵט וְנָבִיא וְקֹסֵם וְזָקֵן | 2 mocarza i wojownika, sędziego i proroka, i wieszczka i starszego, |
| 3 שַׂר־חֲמִשִּׁים וּנְשׂוּא פָנִים וְיֹועֵץ וַחֲכַם חֲרָשִׁים וּנְבֹון לָחַשׁ | 3 pięćdziesiątnika i magnata, radnego i biegłego w magii, i znającego czary. |
| 4 וְנָתַתִּי נְעָרִים שָׂרֵיהֶם וְתַעֲלוּלִים יִמְשְׁלוּ־בָם | 4 Książętami ustanowię im chłopców, młokosy będą panować nad nimi. |
| 5 וְנִגַּשׂ הָעָם אִישׁ בְּאִישׁ וְאִישׁ בְּרֵעֵהוּ יִרְהֲבוּ הַנַּעַר בַּזָּקֵן וְהַנִּקְלֶה בַּנִּכְבָּד | 5 Ludzie gnębić będą jeden drugiego i przyjaciel przyjaciela. Wyrostek sponiewiera starca, i prostak dostojnika. |
| 6 כִּי־יִתְפֹּשׂ אִישׁ בְּאָחִיו בֵּית אָבִיו שִׂמְלָה לְכָה קָצִין תִּהְיֶה־לָּנוּ וְהַמַּכְשֵׁלָה הַזֹּאת תַּחַת יָדֶךָ | 6 Toteż uchwyci się jeden swego brata w ojcowskim domu: Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem; weźmijże w ręce tę ruinę! |
| 7 יִשָּׂא בַיֹּום הַהוּא ׀ לֵאמֹר לֹא־אֶהְיֶה חֹבֵשׁ וּבְבֵיתִי אֵין לֶחֶם וְאֵין שִׂמְלָה לֹא תְשִׂימֻנִי קְצִין עָם | 7 Ten zaś się podniesie owego dnia mówiąc: Nie jestem lekarzem. W mym domu nie ma chleba ni szaty. Nie czyńcie mnie wodzem ludu! |
| 8 כִּי כָשְׁלָה יְרוּשָׁלִַם וִיהוּדָה נָפָל כִּי־לְשֹׁונָם וּמַעַלְלֵיהֶם אֶל־יְהוָה לַמְרֹות עֵנֵי כְבֹודֹו | 8 Zaiste Jeruzalem upada i Juda się wali, bo przeciw Panu są ich słowa i czyny, by oczy Jego chwały obrażać. |
| 9 הַכָּרַת פְּנֵיהֶם עָנְתָה בָּם וְחַטָּאתָם כִּסְדֹם הִגִּידוּ לֹא כִחֵדוּ אֹוי לְנַפְשָׁם כִּי־גָמְלוּ לָהֶם רָעָה | 9 Stronniczość ich świadczy przeciw nim, jak Sodoma ogłaszają swój grzech, nie ukrywają [go]. Biada im, bo sami sobie gotują nieszczęście. |
| 10 אִמְרוּ צַדִּיק כִּי־טֹוב כִּי־פְרִי מַעַלְלֵיהֶם יֹאכֵלוּ | 10 Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro; zażywać będzie owocu swych czynów. |
| 11 אֹוי לְרָשָׁע רָע כִּי־גְמוּל יָדָיו יֵעָשֶׂה לֹּו | 11 Biada złemu, bo odbierze zło; bo według czynów jego rąk mu odpłacą. |
| 12 עַמִּי נֹגְשָׂיו מְעֹולֵל וְנָשִׁים מָשְׁלוּ בֹו עַמִּי מְאַשְּׁרֶיךָ מַתְעִים וְדֶרֶךְ אֹרְחֹתֶיךָ בִּלֵּעוּ׃ ס | 12 Ach, mój lud! Młokos go ciemięży i kobiety nim rządzą. Ludu mój! Przywódcy twoi cię zwodzą, i burzą drogę, którą kroczysz, |
| 13 נִצָּב לָרִיב יְהוָה וְעֹמֵד לָדִין עַמִּים | 13 Pan powstał, by wszcząć rozprawę, stoi, by toczyć spór ze swoim ludem. |
| 14 יְהוָה בְּמִשְׁפָּט יָבֹוא עִם־זִקְנֵי עַמֹּו וְשָׂרָיו וְאַתֶּם בִּעַרְתֶּם הַכֶּרֶם גְּזֵלַת הֶעָנִי בְּבָתֵּיכֶם | 14 Pan wchodzi na rozprawę ze starszymi swego ludu i z jego książętami: To wyście spustoszyli winnicę, coście biednemu zrabowali, jest w waszych domach. |
| 15 [מַלָּכֶם כ] (מַּה ־לָּכֶם ק) תְּדַכְּאוּ עַמִּי וּפְנֵי עֲנִיִּים תִּטְחָנוּ נְאֻם־אֲדֹנָי יְהוִה צְבָאֹות׃ ס | 15 Jakim prawem uciskacie mój lud i przygnębiacie oblicza ubogich? Wyrocznia Pana, Boga Zastępów. |
| 16 וַיֹּאמֶר יְהוָה יַעַן כִּי גָבְהוּ בְּנֹות צִיֹּון וַתֵּלַכְנָה [נְטוֹּות כ] (נְטוּיֹות ק) גָּרֹון וּמְשַׂקְּרֹות עֵינָיִם הָלֹוךְ וְטָפֹף תֵּלַכְנָה וּבְרַגְלֵיהֶם תְּעַכַּסְנָה | 16 Pan powiedział: Ponieważ się wbiły w pychę córki syjońskie, ponieważ chodzą wyciągając szyję i rzucając oczami, ponieważ chodzą wciąż drepcząc i dzwonią brząkadełkami u swych nóg, |
| 17 וְשִׂפַּח אֲדֹנָי קָדְקֹד בְּנֹות צִיֹּון וַיהוָה פָּתְהֵן יְעָרֶה׃ ס | 17 przeto Pan sprawi, że wyłysieją czaszki córek syjońskich, Pan obnaży ich skronie. |
| 18 בַּיֹּום הַהוּא יָסִיר אֲדֹנָי אֵת תִּפְאֶרֶת הָעֲכָסִים וְהַשְּׁבִיסִים וְהַשַּׂהֲרֹנִים | 18 W owym dniu usunie Pan ozdobę brząkadeł u trzewików, słoneczka i półksiężyce, |
| 19 הַנְּטִיפֹות וְהַשֵּׁירֹות וְהָרְעָלֹות | 19 kolczyki, bransolety i welony, |
| 20 הַפְּאֵרִים וְהַצְּעָדֹות וְהַקִּשֻּׁרִים וּבָתֵּי הַנֶּפֶשׁ וְהַלְּחָשִׁים | 20 diademy, łańcuszki u nóg i wstążki, flaszeczki na wonności i amulety, |
| 21 הַטַּבָּעֹות וְנִזְמֵי הָאָף | 21 pierścionki i kółka do nosa, |
| 22 הַמַּחֲלָצֹות וְהַמַּעֲטָפֹות וְהַמִּטְפָּחֹות וְהָחֲרִיטִים | 22 drogie suknie, narzutki i szale, torebki |
| 23 וְהַגִּלְיֹנִים וְהַסְּדִינִים וְהַצְּנִיפֹות וְהָרְדִידִים | 23 i zwierciadełka, cienką bieliznę, zawoje i letnie sukienki. |
| 24 וְהָיָה תַחַת בֹּשֶׂם מַק יִהְיֶה וְתַחַת חֲגֹורָה נִקְפָּה וְתַחַת מַעֲשֶׂה מִקְשֶׁה קָרְחָה וְתַחַת פְּתִיגִיל מַחֲגֹרֶת שָׂק כִּי־תַחַת יֹפִי | 24 I będzie: zamiast wonności - zaduch, zamiast paska - powróz, miast uczesanych kędziorów - łysina, miast wykwintnej szaty - ciasny wór, zamiast krasy - wypalone piętno. |
| 25 מְתַיִךְ בַּחֶרֶב יִפֹּלוּ וּגְבוּרָתֵךְ בַּמִּלְחָמָה | 25 Twoi ludzie polegną od miecza i twoi rycerze na wojnie. |
| 26 וְאָנוּ וְאָבְלוּ פְּתָחֶיהָ וְנִקָּתָה לָאָרֶץ תֵּשֵׁב | 26 Jękną jej bramy i okryją się żałobą; a spustoszona na ziemi usiądzie. |