Ecclesiasticus 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Honora medicum propter necessitatem; etenim illum creavit Altissimus. | 1 Honra al médico por sus servicios, como corresponde, porque también a él lo ha creado el Señor. |
2 A Deo est enim illi sapientia, et a rege accipiet donationem. | 2 La curación procede del Altísimo, y el médico recibe presentes del rey. |
3 Disciplina medici exaltabit caput illius, et in conspectu magnatorum collaudabitur. | 3 La ciencia del médico afianza su prestigio y él se gana la admiración de los grandes. |
4 Altissimus creavit de terra medicamenta, et vir prudens non abhorrebit illa. | 4 El Señor hizo brotar las plantas medicinales, y el hombre prudente no las desprecia. |
5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara, | 5 ¿Acaso una rama no endulzó el agua, a fin de que se conocieran sus propiedades? |
6 ut agnoscerent homines virtutem illius? Et dedit hominibus scientiam Altissimus, ut honoraretur in mirabilibus suis. | 6 El Señor dio a los hombres la ciencia, para ser glorificado por sus maravillas. |
7 In his curans mitigabit dolorem, et unguentarius faciet pigmenta suavitatis, ut non consumantur opera eius: | 7 Con esos remedios el médico cura y quita el dolor, y el farmacéutico prepara sus ungüentos. |
8 et salus super faciem terrae. | 8 Así, las obras del Señor no tienen fin, y de él viene la salud a la superficie de la tierra. |
9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum, sed ora Dominum, et ipse curabit te. | 9 Si estás enfermo, hijo mío, no seas negligentes, ruega al Señor, y él te sanará. |
10 Averte a delicto et dirige manus et ab omni peccato munda cor tuum; | 10 No incurras en falta, enmienda tu conducta y purifica tu corazón de todo pecado. |
11 da suavitatem et memoriam similaginis et impingua oblationem pro opibus tuis. Et da locum medico, | 11 Ofrece el suave aroma y el memorial de harina, presenta una rica ofrenda, como si fuera la última. |
12 etenim illum Dominus creavit; et non discedat a te, quia opera eius sunt necessaria. | 12 Después, deja actuar al médico, porque el Señor lo creó; que no se aparte de ti, porque lo necesitas. |
13 Est enim tempus, quando per manus illorum est solacium. | 13 En algunos casos, tu mejoría está en sus manos, |
14 Ipsi vero Dominum deprecabuntur, ut dirigat ad rectam cognitionem et prosperet curationem. | 14 y ellos mismos rogarán al Señor que les permita dar un alivio y curar al enfermo, para que se restablezca. |
15 Qui delinquit in conspectu eius, qui fecit eum, incidet in manus medici. | 15 El hombre que peca delante de su Creador, ¡que caiga en manos del médico! |
16 Fili, in mortuum produc lacrimas et, quasi dira passus, incipe lamentationem et secundum iudicium contege corpus illius et non despicias sepulturam illius. | 16 Hijo mío, por un muerto, derrama lágrimas, y entona un lamento, como quien sufre terriblemente. Entierra su cadáver en la forma establecida y no descuides su sepultura. |
17 Amare fer fletum et perfice lamentum | 17 Llora amargamente, golpéate el pecho, y observa el duelo que él se merece, uno o dos días, para evitar comentarios, y luego consuélate de tu tristeza. |
18 et fac luctum secundum meritum eius, uno die vel duobus propter detractionem, et consolare propter tristitiam. | 18 Porque la tristeza lleva a la muerte y un corazón abatido quita las fuerzas. |
19 A tristitia enim festinat mors, et tristitia cordis flectit virtutem. | 19 En la desgracia la tristeza es permanente, y el corazón maldice una vida miserable. |
20 In abductione permanet tristitia, et vita inopis maledictio cordis. | 20 No te dejes llevar por la tristeza, aléjala, acordándote de tu fin. |
21 Ne dederis in tristitia cor tuum, sed repelle eam a te et memento novissimorum. | 21 Nunca lo olvides: ¡no hay camino de retorno! Al muerto, no podrás serle útil y te harás mal a ti. |
22 Ne ultra memineris: neque enim est conversio; et huic nihil proderis et teipsum pessimabis. | 22 «Recuerda mi destino, que será también el tuyo: ayer a mí y hoy a ti». |
23 Memor esto iudicii eius, sic enim erit et tuum: mihi heri, et tibi hodie. | 23 Ya que el muerto descansa, deja en paz su memoria, y trata de consolarte, porque ha partido su espíritu. |
24 In requie mortui requiescere fac memoriam eius et consolare in illo in exitu spiritus sui. | 24 La sabiduría del escriba exige tiempo y dedicación, y el que no está absorbido por otras tareas, se hará sabio. |
25 Sapientia scribae in opportunitate vacationis; et, qui minoratur operatione, ipse sapientia replebitur. Qua sapientia replebitur, | 25 ¿Cómo se hará sabio el que maneja el arado y se enorgullece de empuñar la picana, el que guía los bueyes, trabaja con ellos, y no sabe hablar más que de novillos? |
26 qui tenet aratrum et qui gloriatur in iaculo stimuli? Boves agitat et conversatur in operibus eorum, et enarratio eius in filiis taurorum. | 26 El pone todo su empeño en abrir los surcos y se desvela por dar forraje a las terneras. |
27 Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia eius in sagina vaccarum. | 27 Lo mismo pasa con el artesano y el constructor, que trabajan día y noche; con los que graban las efigies de los sellos y modifican pacientemente los diseños: ellos se dedican a reproducir el modelo y trabajan hasta tarde para acabar la obra. |
28 Sic omnis faber et architectus, qui noctem tamquam diem transigit, qui sculpit signacula sculptilia, et assiduitas eius variare picturam; cor suum dabit in similitudinem picturae, et vigilia sua perficere opus. | 28 Lo mismo pasa con el herrero, sentado junto al yunque, con la atención fija en el hierro que forja: el vaho del fuego derrite su carne y él se debate con el calor de la fragua; el ruido del martillo ensordece sus oídos y sus ojos están fijos en el modelo del objeto; pone todo su empeño en acabar sus obras y se desvela por dejarlas bien terminadas. |
29 Sic faber ferrarius sedens iuxta incudem et considerans opus ferri; vapor ignis uret carnes eius, et in calore fornacis concertatur. | 29 Lo mismo pasa con el alfarero, sentado junto a su obra, mientras hace girar el torno con sus pies: está concentrado exclusivamente en su tarea y apremiado por completar la cantidad; |
30 Vox mallei exsurdat aurem eius, et contra similitudinem vasis oculus eius. | 30 con su brazo modela la arcilla y con los pies vence su resistencia; pone todo su empeño en acabar el barnizado y se desvela por limpiar el horno. |
31 Cor suum dabit in consummationem operum et vigilia sua ornare in perfectionem. | 31 Todos ellos confían en sus manos, y cada uno se muestra sabio en su oficio. |
32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio eius; | 32 Sin ellos no se levantaría ninguna ciudad, nadie la habitaría ni circularía por ella. |
33 in brachio suo formabit lutum et ante canos suos curvabit virtutem suam: | 33 Pero no se los buscará para el consejo del pueblo ni tendrán preeminencia en la asamblea; no se sentarán en el tribunal del juez ni estarán versados en los decretos de la Alianza. |
34 cor suum dabit, ut consummet linitionem, et vigilia sua mundare fornacem. | 34 No harán brillar la instrucción ni el derecho, ni se los encontrará entre los autores de proverbios. Sin embargo, ellos afianzan la creación eterna y el objeto de su plegaria son los trabajos de su oficio. |
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt, et unusquisque in arte sua sapiens est. | |
36 Sine his omnibus non aedificabitur civitas, | |
37 et non inhabitabunt nec inambulabunt. Verumtamen in consilium populi non requirentur et in ecclesiam non transilient; | |
38 super sellam iudicis non sedebunt et decretum iudicii non intellegent neque palam facient disciplinam et iudicium et in parabolis non invenientur; | |
39 sed creaturam laboris confirmabunt, et sollicitudo illorum in operatione artis. |