Psalmi 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? | 1 - Al corifeo. [Sull'aria]: «Non mandare in malora!». Salmo-cantico di Asaf. |
2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. | 2 Ti celebreremo, o Dio, [ti] celebreremo, e invocheremo il tuo nome: narreremo le tue meraviglie! |
3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto. | 3 «Quando coglierò il momento, con giustizia giudicherò. |
4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa. | 4 Disfatta [quasi] è la terra con tutti i suoi abitanti;[ma] renderò saldi i suoi pilastri!». |
5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa. | 5 Io dico agl'iniqui: «Non fate gl'iniqui!». E agli empi: «Non alzate la cresta!». |
6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt. | 6 Non levate in alto la vostra cresta, non parlate contro Dio con arroganza! |
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; | 7 Perchè nè da Oriente nè da Occidente, nè dalle deserte montagne [vien la salvezza]. |
8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. | 8 Giacchè Dio è il giudice: l'uno egli umilia e l'altro esalta! |
9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius. | 9 Un calice invero è in mano del Signore, [un calice] di vino schietto e spumeggiante, pieno di vino aromatizzato, e ne mesce di qua e di là. Sì, [fin] le fecce ne sorbiranno [e] berranno tutti i malvagi della terra! |
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? | 10 Ma io annunzierò nè secoli [la giustizia di Dio], canterò [lodi] al Dio di Giacobbe. |
11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? | 11 E tutta la potenza dè malvagi abbatterò, e sarà esaltata la potenza del giusto. |
12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae. | |
13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis. | |
14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris. | |
15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes. | |
16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem. | |
17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. | |
18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. | |
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. | |
20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. | |
21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. | |
22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die. | |
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. |