Psalmi 65

NOVA VULGATA	LXX
1 Magistro chori. Psalmus. David. Canticum.	1 εις το τελος ωδη ψαλμου αναστασεως αλαλαξατε τω θεω πασα η γη
2 Te decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddetur votum in Ierusalem.	2 ψαλατε δη τω ονοματι αυτου δοτε δοξαν αινεσει αυτου
3 Qui audis orationem, ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.	3 ειπατε τω θεω ως φοβερα τα εργα σου εν τω πληθει της δυναμεως σου ψευσονται σε οι εχθροι σου
4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae, tu propitiaberis eis.	4 πασα η γη προσκυνησατωσαν σοι και ψαλατωσαν σοι ψαλατωσαν τω ονοματι σου διαψαλμα
5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis. Replebimur bonis domus tuae, sanctitate templi tui.	5 δευτε και ιδετε τα εργα του θεου φοβερος εν βουλαις υπερ τους υιους των ανθρωπων
6 Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae, spes omnium finium terrae et maris longinqui.	6 ο μεταστρεφων την θαλασσαν εις ξηραν εν ποταμω διελευσονται ποδι εκει ευφρανθησομεθα επ' αυτω
7 Firmans montes in virtute tua, accinctus potentia.	7 τω δεσποζοντι εν τη δυναστεια αυτου του αιωνος οι οφθαλμοι αυτου επι τα εθνη επιβλεπουσιν οι παραπικραινοντες μη υψουσθωσαν εν εαυτοις διαψαλμα
8 Compescens sonitum maris, sonitum fluctuum eius et tumultum populorum.	8 ευλογειτε εθνη τον θεον ημων και ακουτισασθε την φωνην της αινεσεως αυτου
9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis; exitus orientis et occidentis delectabis.	9 του θεμενου την ψυχην μου εις ζωην και μη δοντος εις σαλον τους ποδας μου
10 Visitasti terram et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti frumenta illorum, quoniam ita parasti eam.	10 οτι εδοκιμασας ημας ο θεος επυρωσας ημας ως πυρουται το αργυριον
11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans; imbribus emollis eam, benedicis germini eius.	11 εισηγαγες ημας εις την παγιδα εθου θλιψεις επι τον νωτον ημων
12 Coronasti annum benignitate tua, et vestigia tua stillabunt pinguedinem.	12 επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων διηλθομεν δια πυρος και υδατος και εξηγαγες ημας εις αναψυχην
13 Stillabunt pascua deserti, et exsultatione colles accingentur.	13 εισελευσομαι εις τον οικον σου εν ολοκαυτωμασιν αποδωσω σοι τας ευχας μου
14 Induta sunt ovibus prata, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.	14 ας διεστειλεν τα χειλη μου και ελαλησεν το στομα μου εν τη θλιψει μου
	15 ολοκαυτωματα μεμυαλωμενα ανοισω σοι μετα θυμιαματος και κριων ποιησω σοι βοας μετα χιμαρων διαψαλμα
	16 δευτε ακουσατε και διηγησομαι παντες οι φοβουμενοι τον θεον οσα εποιησεν τη ψυχη μου
	17 προς αυτον τω στοματι μου εκεκραξα και υψωσα υπο την γλωσσαν μου
	18 αδικιαν ει εθεωρουν εν καρδια μου μη εισακουσατω κυριος
	19 δια τουτο εισηκουσεν μου ο θεος προσεσχεν τη φωνη της δεησεως μου
	20 ευλογητος ο θεος ος ουκ απεστησεν την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου