Psalmi 31
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Magistro chori. Psalmus. David. | 1 Del maestro de coro. Salmo. De David. |
2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; in iustitia tua libera me. | 2 En ti, Yahveh, me cobijo, ¡oh, no sea confundido jamás! ¡Recóbrame por tu justicia, líbrame, |
3 Inclina ad me aurem tuam, accelera, ut eruas me. Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias. | 3 tiende hacia mí tu oído, date prisa! Sé para mí una roca de refugio, alcázar fuerte que me salve; |
4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et pasces me. | 4 pues mi roca eres tú, mi fortaleza, y, por tu nombre, me guías y diriges. |
5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es fortitudo mea. | 5 Sácame de la red que me han tendido, que tú eres mi refugio; |
6 In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis. | 6 en tus manos mi espíritu encomiendo, tú, Yahveh, me rescatas. Dios de verdad, |
7 Odisti observantes vanitates supervacuas, ego autem in Domino speravi. | 7 tú detestas a los que veneran vanos ídolos; mas yo en Yahveh confío: |
8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; agnovisti necessitates animae meae | 8 ¡exulte yo y en tu amor me regocije! Tú que has visto mi miseria, y has conocido las angustias de mi alma, |
9 nec conclusisti me in manibus inimici; statuisti in loco spatioso pedes meos. | 9 no me has entregado en manos del enemigo, y has puesto mis pies en campo abierto. |
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in maerore oculus meus, anima mea et venter meus. | 10 Tenme piedad, Yahveh, que en angustias estoy. De tedio se corroen mis ojos, mi alma, mis entrañas. |
11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea contabuerunt. | 11 Pues mi vida se consume en aflicción, y en suspiros mis años; sucumbe mi vigor a la miseria, mis huesos se corroen. |
12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis: qui videbant me foras, fugiebant a me. | 12 De todos mis opresores me he hecho el oprobio; asco soy de mis vecinos, espanto de mis familiares. Los que me ven en la calle huyen lejos de mí; |
13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; factus sum tamquam vas perditum. | 13 dejado estoy de la memoria como un muerto, como un objeto de desecho. |
14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; in eo dum convenirent simul adversum me, auferre animam meam consiliati sunt. | 14 Escucho las calumnias de la turba, terror por todos lados, mientras se aúnan contra mí en conjura, tratando de quitarme la vida. |
15 Ego autem in te speravi, Domine; dixi: “ Deus meus es tu, | 15 Mas yo confío en ti, Yahveh, me digo: «¡Tú eres mi Dios!» |
16 in manibus tuis sortes meae ”. Eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me; | 16 Está en tus manos mi destino, líbrame de las manos de mis enemigos y perseguidores; |
17 illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua. | 17 haz que alumbre a tu siervo tu semblante, ¡sálvame, por tu amor! |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; erubescant impii et obmutescant in inferno. | 18 Yahveh, no haya confusión para mí, que te invoco, ¡confusión sólo para los impíos; que bajen en silencio al seol, |
19 Muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum proterva in superbia et in abusione. | 19 enmudezcan los labios mentirosos que hablan con insolencia contra el justo, con orgullo y desprecio! |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum. | 20 ¡Qué grande es tu bondad, Yahveh! Tú la reservas para los que te temen, se la brindas a los que a ti se acogen, ante los hijos de Adán. |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum. | 21 Tú los escondes en el secreto de tu rostro, lejos de las intrigas de los hombres; bajo techo los pones a cubierto de la querella de las lenguas. |
22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. | 22 ¡Bendito sea Yahveh que me ha brindado maravillas de amor (en ciudad fortificada)! |
23 Ego autem dixi in trepidatione mea: “ Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ”. Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te. | 23 ¡Y yo que decía en mi inquietud: «Estoy dejado de tus ojos!» Mas tú oías la voz de mis plegarias, cuando clamaba a ti. |
24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: fideles conservat Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam. | 24 Amad a Yahveh, todos sus amigos; a los fieles protege Yahveh, pero devuelve muy sobrado al que obra por orgullo. |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes, qui speratis in Domino. | 25 ¡Valor, que vuestro corazón se afirme, vosotros todos que esperáis en Yahveh! |