| 1 וירד באניה ויעבר ויבא אל עירו | 1 On wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. |
| 2 והנה הם מביאים אליו איש נכה אברים והוא משכב על המטה ויהי כראות ישוע את אמונתם ויאמר אל נכה האברים חזק בני נסלחו לך חטאתיך | 2 I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje grzechy. |
| 3 והנה אנשים מן הסופרים אמרו בלבבם מגדף הוא | 3 Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. |
| 4 וירא ישוע את מחשבתם ויאמר למה תחשבו רעה בלבבכם | 4 A Jezus, znając ich myśli, rzekł: Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? |
| 5 כי מה הנקל האמר נסלחו לך חטאתיך אם אמר קום התהלך | 5 Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź! |
| 6 אך למען תדעון כי בן האדם יש לו השלטן בארץ לסלח חטאים ויאמר אל נכה האברים קום שא את מטתך ולך לך אל ביתך | 6 Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! |
| 7 ויקם וילך לביתו | 7 On wstał i poszedł do domu. |
| 8 והמון העם כראותם זאת השתוממו וישבחו את האלהים אשר נתן שלטן כזה לבני אדם | 8 A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom. |
| 9 ויהי בעבר ישוע משם וירא איש ישב בבית המכס ושמו מתי ויאמר אליו לכה אחרי ויקם וילך אחריך | 9 Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim. |
| 10 ויהי בהסבו בביתו והנה מוכסים וחטאים רבים באו ויסבו עם ישוע ותלמידיו | 10 Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. |
| 11 ויראו הפרושים ויאמרו אל תלמידיו מדוע עם המוכסים והחטאים אכל רבכם | 11 Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami? |
| 12 וישמע זאת ישוע ויאמר אליהם החזקים אינם צריכים לרפא כי אם החולים | 12 On, usłyszawszy to, rzekł: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. |
| 13 ואתם צאו ולמדו מה הוא חסד חפצתי ולא זבח כי לא באתי לקרא את הצדיקים כי אם את החטאים לתשובה | 13 Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników . |
| 14 ויגשו אליו תלמידי יוחנן ויאמרו מדוע אנחנו והפרושים צמים הרבה ותלמידיך אינם צמים | 14 Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? |
| 15 ויאמר אליהם ישוע איך יוכלו בני החפה להתאבל בעוד החתן עמהם הנה ימים באים ולקח מאתם החתן ואז יצומו | 15 Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. |
| 16 אין משים מטלית חדשה על שמלה בלה כי תנתק מלאתו מן השמלה ותרע הקריעה | 16 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze robi się przedarcie. |
| 17 ואין נותנים יין חדש בנאדות בלים פן יבקעו הנאדות והיין ישפך והנאדות יאבדו אבל נותנים את היין החדש בנאדות חדשים ושניהם יחדו ישמרו | 17 Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje . |
| 18 ויהי הוא מדבר אליהם את אלה והנה אחד השרים בא וישתחו לו ויאמר עתה זה מתה בתי בא נא ושים את ידך עליה ותחיה | 18 Gdy to mówił do nich, pewien zwierzchnik /synagogi/ przyszedł do Niego i, oddając pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie . |
| 19 ויקם ישוע וילך אחריו הוא ותלמידיו | 19 Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. |
| 20 והנה אשה זבת דם שתים עשרה שנה נגשה מאחריו ותגע בציצת בגדו | 20 Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. |
| 21 כי אמרה בלבה אך אם אגע בבגדו אושע | 21 Bo sobie mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. |
| 22 ויפן ישוע וירא אותה ויאמר חזקי בתי אמונתך הושיעה לך ותושע האשה מן השעה ההיא | 22 Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili kobieta była zdrowa. |
| 23 ויבא ישוע אל בית השר וירא את המחללים בחלילים ואת העם ההומה ויאמר | 23 Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, |
| 24 סורו מפה כי לא מתה הילדה אך ישנה היא וישחקו לו | 24 rzekł: Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi. A oni wyśmiewali Go. |
| 25 ויהי אחרי גרש העם ויבא הביתה ויאחז בידה ותקם הנערה | 25 Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. |
| 26 ותצא השמועה הזאת בכל הארץ ההיא | 26 Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy. |
| 27 ויעבר ישוע משם וילכו אחריו שני אנשים עורים והמה צעקעם ואמרים חננו בן דוד | 27 Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: Ulituj się nad nami, Synu Dawida! |
| 28 וכבואו הביתה נגשו אליו העורים ויאמר אליהם ישוע המאמינים אתם כי יש לאל ידי לעשות זאת ויאמרו אליו כן אדנינו | 28 Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: Wierzycie, że mogę to uczynić? Oni odpowiedzieli Mu: Tak, Panie! |
| 29 ויגע בעיניהם ויאמר יעשה לכם כאמונתכם | 29 Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie! |
| 30 ותפקחנה עיניהם ויגער בם ישוע ויאמר ראו פן יודע לאיש | 30 I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! |
| 31 והמה בצאתם השמיעו את שמעו בכל הארץ ההיא | 31 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. |
| 32 המה יצאו והנה הביאו אליו איש אלם אחוז שד | 32 Gdy ci wychodzili, oto przyprowadzono Mu niemowę opętanego. |
| 33 וכאשר גרש השד וידבר האלם ויתמה המון האנשים ויאמרו מעולם לא נראתה כזאת בישראל | 33 Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu! |
| 34 והפרושים אמרו על ידי שר השדים מגרש הוא את השדים | 34 Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy . |
| 35 ויסב ישוע בכל הערים והכפרים וילמד בבתי כנסיותיהם ויבשר בשורת המלכות וירפא כל מחלה וכל מדוה בעם | 35 Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. |
| 36 ובראותו את ההמנים נכמרו רחמיו עליהם כי הם מתעלפים ונדחים כצאן אשר אין להם רעה | 36 A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. |
| 37 אז ידבר לתלמדידיו ויאמר רב הקציר והפעלים מעטים | 37 Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. |
| 38 לכן התחננו אל בעל הקציר לשלח פעלים לקצירו | 38 Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. |