Eikhah (איכה ) - Lamentazioni 3

MODERN HEBREW BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 לכל זמן ועת לכל חפץ תחת השמים	1 Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem:
2 עת ללדת ועת למות עת לטעת ועת לעקור נטוע	2 Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasądzono,
3 עת להרוג ועת לרפוא עת לפרוץ ועת לבנות	3 czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania,
4 עת לבכות ועת לשחוק עת ספוד ועת רקוד	4 czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów,
5 עת להשליך אבנים ועת כנוס אבנים עת לחבוק ועת לרחק מחבק	5 czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich,
6 עת לבקש ועת לאבד עת לשמור ועת להשליך	6 czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,
7 עת לקרוע ועת לתפור עת לחשות ועת לדבר	7 czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia,
8 עת לאהב ועת לשנא עת מלחמה ועת שלום	8 czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
9 מה יתרון העושה באשר הוא עמל	9 Cóż przyjdzie pracującemu z trudu, jaki sobie zadaje?
10 ראיתי את הענין אשר נתן אלהים לבני האדם לענות בו	10 Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili.
11 את הכל עשה יפה בעתו גם את העלם נתן בלבם מבלי אשר לא ימצא האדם את המעשה אשר עשה האלהים מראש ועד סוף	11 Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.
12 ידעתי כי אין טוב בם כי אם לשמוח ולעשות טוב בחייו	12 Poznałem, że dla niego nic lepszego, niż cieszyć się i o to dbać, by szczęścia zaznać w swym życiu.
13 וגם כל האדם שיאכל ושתה וראה טוב בכל עמלו מתת אלהים היא	13 Bo też, że człowiek je i pije, i cieszy się szczęściem przy całym swym trudzie - to wszystko dar Boży.
14 ידעתי כי כל אשר יעשה האלהים הוא יהיה לעולם עליו אין להוסיף וממנו אין לגרע והאלהים עשה שיראו מלפניו	14 Poznałem, że wszystko, co czyni Bóg, na wieki będzie trwało: do tego nic dodać nie można ani od tego coś odjąć. A Bóg tak działa, by się Go ludzie bali.
15 מה שהיה כבר הוא ואשר להיות כבר היה והאלהים יבקש את נרדף	15 To, co jest, już było, a to, co ma być kiedyś, już jest; Bóg przywraca to, co przeminęło.
16 ועוד ראיתי תחת השמש מקום המשפט שמה הרשע ומקום הצדק שמה הרשע	16 I dalej widziałem pod słońcem: w miejscu sądu - niegodziwość, w miejscu sprawiedliwości - nieprawość.
17 אמרתי אני בלבי את הצדיק ואת הרשע ישפט האלהים כי עת לכל חפץ ועל כל המעשה שם	17 Powiedziałem sobie: Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego będzie sądził Bóg: na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony.
18 אמרתי אני בלבי על דברת בני האדם לברם האלהים ולראות שהם בהמה המה להם	18 Powiedziałem sobie: Ze względu na synów ludzkich tak się dzieje. Bóg chce ich bowiem doświadczyć, żeby wiedzieli, że sami przez się są tylko zwierzętami.
19 כי מקרה בני האדם ומקרה הבהמה ומקרה אחד להם כמות זה כן מות זה ורוח אחד לכל ומותר האדם מן הבהמה אין כי הכל הבל	19 Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością.
20 הכל הולך אל מקום אחד הכל היה מן העפר והכל שב אל העפר	20 Wszystko idzie na jedno miejsce: powstało wszystko z prochu i wszystko do prochu znów wraca.
21 מי יודע רוח בני האדם העלה היא למעלה ורוח הבהמה הירדת היא למטה לארץ	21 Któż pozna, czy siła życiowa synów ludzkich idzie w górę, a siła życiowa zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?
22 וראיתי כי אין טוב מאשר ישמח האדם במעשיו כי הוא חלקו כי מי יביאנו לראות במה שיהיה אחריו	22 Zobaczyłem więc, że nie ma nic lepszego nad to, że się człowiek cieszy ze swych dzieł, gdyż taki jego udział. Bo któż mu pozwoli widzieć, co stanie się potem?