| 1 ויען צפר הנעמתי ויאמר | 1 Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł: |
| 2 הרב דברים לא יענה ואם איש שפתים יצדק | 2 Czyż nie dostanie odprawy gaduła, a wymowny człowiek ma słuszność? |
| 3 בדיך מתים יחרישו ותלעג ואין מכלם | 3 Czy mężowie zamilkną słysząc brednie, czy szyderstwo nie otrzyma nagany? |
| 4 ותאמר זך לקחי ובר הייתי בעיניך | 4 Rzekłeś: Nauka moja czysta, niewinny jestem w Twych oczach. |
| 5 ואולם מי יתן אלוה דבר ויפתח שפתיו עמך | 5 Lecz gdyby Bóg przemówił i zaczął z tobą rozmawiać, |
| 6 ויגד לך תעלמות חכמה כי כפלים לתושיה ודע כי ישה לך אלוה מעונך | 6 objawił ci tajniki rozumu, gdyż wieloraka to mądrość: poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał. |
| 7 החקר אלוה תמצא אם עד תכלית שדי תמצא | 7 Czy dosięgniesz głębin Boga, dotrzesz do granic Wszechmocnego? |
| 8 גבהי שמים מה תפעל עמקה משאול מה תדע | 8 Wyższe nad niebo. Przenikniesz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz? |
| 9 ארכה מארץ מדה ורחבה מני ים | 9 Powierzchnią dłuższe od ziemi i szersze nawet od morza. |
| 10 אם יחלף ויסגיר ויקהיל ומי ישיבנו | 10 Gdy przechodzi, nakłada więzy, woła na sąd, kto zabroni? |
| 11 כי הוא ידע מתי שוא וירא און ולא יתבונן | 11 Ludzie podstępni są Mu jawni, widzi zło, bo uważa. |
| 12 ואיש נבוב ילבב ועיר פרא אדם יולד | 12 Lekkoduch niech się hamuje, a płochy niech wejdzie w siebie. |
| 13 אם אתה הכינות לבך ופרשת אליו כפך | 13 Gdy będziesz miał wierne serce, do Niego wzniesiesz swe ręce, |
| 14 אם און בידך הרחיקהו ואל תשכן באהליך עולה | 14 gdy odsuniesz dłonie od występku i nie ścierpisz grzechu w namiocie - |
| 15 כי אז תשא פניך ממום והיית מצק ולא תירא | 15 to głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku. |
| 16 כי אתה עמל תשכח כמים עברו תזכר | 16 Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz. |
| 17 ומצהרים יקום חלד תעפה כבקר תהיה | 17 Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek. |
| 18 ובטחת כי יש תקוה וחפרת לבטח תשכב | 18 Pełen nadziei, ufności, odpoczniesz bezpiecznie strzeżony. |
| 19 ורבצת ואין מחריד וחלו פניך רבים | 19 Nikt nie zakłóci spokoju, a wielu ci będzie schlebiało. |
| 20 ועיני רשעים תכלינה ומנוס אבד מנהם ותקותם מפח נפש | 20 Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha. |