ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια	1 Un fils sage écoute les avis de son père, le railleur ne tient pas compte des reproches.
2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι	2 Chacun récolte le fruit de ses décisions: tu goûteras au bonheur, pendant que l’impie sera rassasié de violence.
3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον	3 Qui surveille ses paroles aura longue vie, qui parle sans arrêt, ce sera sa ruine.
4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια	4 Si l’on en reste à désirer, rien ne vient: ce sont les actifs qui s’engraissent.
5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν	5 L’homme droit a horreur du mensonge, c’est le méchant qui salit et calomnie.
6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια	6 La droiture se charge de protéger l’homme droit; la méchanceté mène le méchant à sa perte.
7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω	7 Tel fait le riche mais il n’a rien, tel fait le pauvre et il a de grands biens.
8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην	8 Le riche paie la rançon qui le sauve, mais le pauvre ne se sent pas menacé.
9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν	9 La lumière des justes brille, tandis que s’éteint la lampe des méchants.
10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι	10 L’arrogance ne rapporte que des disputes, il est plus sage de se laisser conseiller.
11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα	11 Fortune vite acquise ne tient pas, qui la gère à son rythme l’augmente.
12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη	12 L’espoir différé décourage, le désir comblé est un arbre de vie.
13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου	13 Qui méprise les avertissements se perdra, qui observe le commandement sera récompensé.
14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται	14 L’enseignement du sage est source de vie, il fait échapper aux pièges de la mort.
15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια	15 Qui agit avec bon sens sera apprécié, le chemin des traîtres ne mène nulle part.
16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν	16 L’homme avisé agit à bon escient, l’insensé étale sa folie.
17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον	17 Un messager trompeur prépare un échec, un messager fidèle donne le réconfort.
18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται	18 Misère et honte pour celui qui rejette les avis; qui observe la remontrance se fera estimer.
19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως	19 C’est toujours agréable d’avoir ce qu’on désire; les sots ne veulent pas renoncer au mal.
20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται	20 Qui va avec les sages devient sage, qui fréquente les insensés se pervertit.
21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα	21 Le malheur poursuit les pécheurs, le bonheur viendra récompenser les justes.
22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων	22 Les bons laissent à leurs enfants et petits-enfants leur héritage; la fortune des pécheurs est réservée au juste.
23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως	23 Le champ que travaille le pauvre lui donne bien à manger; un autre dépérit faute de justice.
24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει	24 Ne pas user du fouet, c’est ne pas aimer son fils: celui qui l’aime n’attend pas pour le corriger.
25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις	25 Le juste mange à son appétit; le ventre des méchants crie famine.