ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 51

LXX	VULGATA
1 εις το τελος συνεσεως τω δαυιδ	1 In finem. Intellectus David,
2 εν τω ελθειν δωηκ τον ιδουμαιον και αναγγειλαι τω σαουλ και ειπειν αυτω ηλθεν δαυιδ εις τον οικον αβιμελεχ	2 cum venit Doëg Idumæus, et nuntiavit Sauli : Venit David in domum Achimelech.
3 τι εγκαυχα εν κακια ο δυνατος ανομιαν ολην την ημεραν	3 Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate ?
4 αδικιαν ελογισατο η γλωσσα σου ωσει ξυρον ηκονημενον εποιησας δολον	4 Tota die injustitiam cogitavit lingua tua ; sicut novacula acuta fecisti dolum.
5 ηγαπησας κακιαν υπερ αγαθωσυνην αδικιαν υπερ το λαλησαι δικαιοσυνην διαψαλμα	5 Dilexisti malitiam super benignitatem ; iniquitatem magis quam loqui æquitatem.
6 ηγαπησας παντα τα ρηματα καταποντισμου γλωσσαν δολιαν	6 Dilexisti omnia verba præcipitationis ; lingua dolosa.
7 δια τουτο ο θεος καθελει σε εις τελος εκτιλαι σε και μεταναστευσαι σε απο σκηνωματος και το ριζωμα σου εκ γης ζωντων διαψαλμα	7 Propterea Deus destruet te in finem ; evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium.
8 και οψονται δικαιοι και φοβηθησονται και επ' αυτον γελασονται και ερουσιν	8 Videbunt justi, et timebunt ; et super eum ridebunt, et dicent :
9 ιδου ανθρωπος ος ουκ εθετο τον θεον βοηθον αυτου αλλ' επηλπισεν επι το πληθος του πλουτου αυτου και εδυναμωθη επι τη ματαιοτητι αυτου	9 Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum ; sed speravit in multitudine divitiarum suarum, et prævaluit in vanitate sua.
10 εγω δε ωσει ελαια κατακαρπος εν τω οικω του θεου ηλπισα επι το ελεος του θεου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος	10 Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei ; speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi.
11 εξομολογησομαι σοι εις τον αιωνα οτι εποιησας και υπομενω το ονομα σου οτι χρηστον εναντιον των οσιων σου	11 Confitebor tibi in sæculum, quia fecisti ; et exspectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.