Lamentations 5

KING JAMES BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.	1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.	2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.	3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy.
4 We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.	4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy.
5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.	5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia.
6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.	6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem.
7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.	7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy.
8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.	8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki.
9 We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.	9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni.
10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine.	10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu.
11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.	11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy.
12 Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.	12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych.
13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood.	13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.	14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni.
15 The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.	15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!	16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli.
17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.	17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione.
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.	18 że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale.
19 Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.	19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron - poprzez pokolenia.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?	20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić?
21 Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.	21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne!
22 But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.	22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz?