Psalms 10

KING JAMES BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 Why standest thou afar off, O LORD? why hidest thou thyself in times of trouble?	1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,
2 The wicked in his pride doth persecute the poor: let them be taken in the devices that they have imagined.	2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?
3 For the wicked boasteth of his heart's desire, and blesseth the covetous, whom the LORD abhorreth.	3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem.
4 The wicked, through the pride of his countenance, will not seek after God: God is not in all his thoughts.	4 W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga: oto jest całe jego myślenie.
5 His ways are always grievous; thy judgments are far above out of his sight: as for all his enemies, he puffeth at them.	5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników.
6 He hath said in his heart, I shall not be moved: for I shall never be in adversity.	6 Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia.
7 His mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.	7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość.
8 He sitteth in the lurking places of the villages: in the secret places doth he murder the innocent: his eyes are privily set against the poor.	8 Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka.
9 He lieth in wait secretly as a lion in his den: he lieth in wait to catch the poor: he doth catch the poor, when he draweth him into his net.	9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.
10 He croucheth, and humbleth himself, that the poor may fall by his strong ones.	10 Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi.
11 He hath said in his heart, God hath forgotten: he hideth his face; he will never see it.	11 Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy.
12 Arise, O LORD; O God, lift up thine hand: forget not the humble.	12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!
13 Wherefore doth the wicked contemn God? he hath said in his heart, Thou wilt not require it.	13 Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści?
14 Thou hast seen it; for thou beholdest mischief and spite, to requite it with thy hand: the poor committeth himself unto thee; thou art the helper of the fatherless.	14 A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!
15 Break thou the arm of the wicked and the evil man: seek out his wickedness till thou find none.	15 Skrusz ramię występnego i złego: pomścij jego nieprawość, by już go nie było.
16 The LORD is King for ever and ever: the heathen are perished out of his land.	16 Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.
17 LORD, thou hast heard the desire of the humble: thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thine ear to hear:	17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,
18 To judge the fatherless and the oppressed, that the man of the earth may no more oppress.	18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.