A zsoltárok könyve 55

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 A karvezetőnek. Lantra. Maszkíl Dávidtól.	1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa.
2 Hallgasd meg, Isten, könyörgésemet, ne rejtőzz el esdeklésem elől;	2 Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i nie odwracaj się od mojej prośby,
3 Figyelj rám és hallgass meg engem. Elcsüggedtem küzdelmemben, meggyötört	3 zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę
4 az ellenség kiáltozása, a bűnösök szorongatása. Hiszen veszedelmet zúdítanak rám, haragjukban ellenségeskednek velem.	4 pod wpływem głosu nieprzyjaciela, pod wpływem wołania grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie.
5 Szívem remeg bennem, halálos félelem szállt meg engem.	5 Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmiertelny.
6 Elfogott a reszketés és a félelem, és sötétség borított el engem.	6 Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada.
7 Így szóltam: »Bár szárnyam volna, mint a galambnak, hogy elszállhatnék s megpihenhetnék!	7 I mówię sobie: gdybym miał skrzydła jak gołąb, to bym uleciał i spoczął -
8 Bizony messzire menekülnék, s a pusztában ütném fel lakóhelyemet!	8 oto bym uszedł daleko, zamieszkał na pustyni.
9 Ott várnám azt, aki megszabadít a szélvésztől és a vihartól.«	9 Prędko bym wyszukał sobie schronienie od szalejącej wichury, od burzy.
10 Sújts le, Uram! Zavard össze nyelvüket, mert gonoszságot és viszályt látok a városban.	10 O Panie, rozprosz, rozdziel ich języki; bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.
11 Éjjel-nappal körüljárnak falain,	11 Obchodzą je w ciągu dnia i nocy po jego murach, a złość i ucisk są w pośrodku niego.
12 Benne pedig jogtalanság, nyomorúság és álnokság, és utcáin nem szűnik meg a csalás és a rászedés.	12 Pośrodku niego jest zagłada, a z jego placu nie znika krzywda i podstęp.
13 Mert ha ellenségem szórna rám átkokat, azt elviselném könnyedén; És ha gyűlölőm sértegetne, előle talán elrejtőznék.	13 Gdybyż to lżył mnie nieprzyjaciel, z pewnością bym to znosił; gdybyż przeciw mnie powstawał ten, który mnie nienawidzi, ukryłbym się przed nim.
14 Hanem te teszed, aki velem egyet akartál, jó ismerősöm és bizalmas barátom voltál,	14 Lecz jesteś nim ty, równy ze mną, przyjaciel mój zaufany,
15 aki velem együtt etted az édes étkeket: akivel együtt jártunk az Isten házába.	15 z którym żyłem w słodkiej zażyłości, chodziliśmy po domu Bożym w orszaku świątecznym.
16 Érje el az ilyeneket a halál, elevenen szálljanak az alvilágba, mert gonoszság lakik hajlékukban és szívükben.	16 Niechaj śmierć na nich spadnie, niechaj żywcem zstąpią do Szeolu, bo w ich mieszkaniach jest wśród nich nikczemność!
17 Én azonban Istenhez kiáltok, s az Úr megszabadít engem.	17 A ja wołam do Boga i Pan mnie ocali.
18 Este, reggel, délben panaszkodom, sóhajtok, s ő meghallja szavamat.	18 Wieczorem, rano i w południe narzekam i jęczę, a głosu mego [On] wysłucha.
19 Békességben megszabadítja lelkemet azoktól, akik rámtámadnak.	19 Ześle pokój - uratuje moje życie od tych, co na mnie nastają: bo wielu mam przeciwników.
20 Isten, aki öröktől fogva létezik, meghallgat és megalázza őket, mert az ilyenek meg nem változnak, nem félik Istent.	20 Usłyszy Bóg i poniży ich Ten, który zasiada na tronie od początku, bo nie ma dla nich opamiętania i nie boją się Boga.
21 Társaira emelte kezét, szövetségét meggyalázta.	21 [Każdy] podnosi ręce na domowników, umowę swoją łamie.
22 Ajkai a vajnál lágyabbak, de szíve háborúsággal teli. Szavai simábbak az olajnál, ugyanakkor azonban kivont kardok.	22 Jego twarz jest gładsza niż masło, lecz serce gotowe do walki. Jego mowy łagodniejsze niż olej, lecz są to obnażone miecze.
23 Vesd az Úrra gondodat, s ő majd gondoskodik rólad; Nem engedi soha, hogy ingadozzék az igaz.	23 Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.
24 Isten, te letaszítod őket a pusztulás vermébe. A vérengző és álnok emberek életük felét sem érik el; Ezért bízom én, Uram, tebenned!	24 Ty, o Boże, ich wtrącisz do studni zatracenia; mężowie krwawi, podstępni nie dożyją połowy dni swoich, ja zaś nadzieję pokładam w Tobie.