1 Trećeg dana bijaše svadba u Kani Galilejskoj. Bila ondje Isusova majka. | 1 Tres días después se celebraron unas bodas en Caná de Galilea, y la madre de Jesús estaba allí. |
2 Na svadbu bijaše pozvan i Isus i njegovi učenici. | 2 Jesús también fue invitado con sus discípulos. |
3 Kad ponesta vina, Isusu će njegova majka: »Vina nemaju.« | 3 Y como faltaba vino, la madre de Jesús le dijo: «No tienen vino». |
4 Kaže joj Isus: »Ženo, što ja imam s tobom? Još nije došao moj čas!« | 4 Jesús le respondió: «Mujer, ¿qué tenemos que ver nosotros? Mi hora no ha llegado todavía». |
5 Nato će njegova mati poslužiteljima: »Što god vam rekne, učinite!« | 5 Pero su madre dijo a los sirvientes: «Hagan todo lo que él les diga». |
6 A bijaše ondje Židovima za čišćenje šest kamenih posuda od po dvije do tri mjere. | 6 Había allí seis tinajas de piedra destinadas a los ritos de purificación de los judíos, que contenían unos cien litros cada una. |
7 Kaže Isus poslužiteljima: »Napunite posude vodom!« I napune ih do vrha. | 7 Jesús dijo a los sirvientes: «Llenen de agua estas tinajas». Y las llenaron hasta el borde. |
8 Tada im reče: »Zagrabite sada i nosite ravnatelju stola.« Oni odnesu. | 8 «Saquen ahora, agregó Jesús, y lleven al encargado del banquete». Así lo hicieron. |
9 Kad okusi vodu što posta vinom, a nije znao odakle je – znale su sluge koje zagrabiše vodu – ravnatelj stola pozove zaručnika | 9 El encargado probó el agua cambiada en vino y como ignoraba su o rigen, aunque lo sabían los sirvientes que habían sacado el agua, llamó al esposo |
10 i kaže mu: »Svaki čovjek stavlja na stol najprije dobro vino, a kad se ponapiju, gore. Ti si čuvao dobro vino sve do sada.« | 10 y les dijo: «Siempre se sirve primero el buen vino y cuando todos han bebido bien, se trae el de inferior calidad. Tú, en cambio, has guardado el buen vino hasta este momento». |
11 Tako, u Kani Galilejskoj, učini Isus prvo znamenje i objavi svoju slavu te povjerovaše u njega njegovi učenici. | 11 Este fue el primero de los signos de Jesús, y lo hizo en Caná de Galilea. Así manifestó su gloria, y sus discípulos creyeron en él. |
12 Nakon toga siđe sa svojom majkom, s braćom i sa svojim učenicima u Kafarnaum. Ondje ostadoše nekoliko dana. | 12 Después de esto, descendió a Cafarnaúm con su madre, sus hermanos y sus discípulos, y permanecieron allí unos pocos días. |
13 Blizu bijaše židovska Pasha. Stoga Isus uziđe u Jeruzalem. | 13 Se acercaba la Pascua de los judíos. Jesús subió a Jerusalén |
14 U Hramu nađe prodavače volova, ovaca i golubova i mjenjače gdje sjede. | 14 y encontró en el Templo a los vendedores de bueyes, ovejas y palomas y a los cambistas sentados delante de sus mesas. |
15 I načini bič od užetâ te ih sve istjera iz Hrama zajedno s ovcama i volovima. Mjenjačima rasu novac i stolove isprevrta, | 15 Hizo un látigo de cuerdas y los echó a todos del Templo, junto con sus ovejas y sus bueyes; desparramó las monedas de los cambistas, derribó sus mesas |
16 a prodavačima golubova reče: »Nosite to odavde i ne činite od kuće Oca mojega kuću trgovačku.« | 16 y dijo a los vendedores de palomas: «Saquen esto de aquí y no hagan de la casa de mi Padre una casa de comercio». |
17 Prisjetiše se njegovi učenici da je pisano: Izjeda me revnost za Dom tvoj. | 17 Y sus discípulos recordaron las palabras de la Escritura: El celo por tu Casa me consumirá. |
18 Nato se umiješaju Židovi i upitaju ga: »Koje nam znamenje možeš pokazati da to smiješ činiti?« | 18 Entonces los judíos le preguntaron: «¿Qué signo nos das para obrar así?». |
19 Odgovori im Isus: »Razvalite ovaj hram i ja ću ga u tri dana podići.« | 19 Jesús les respondió: «Destruyan este templo y en tres días lo volveré a levantar». |
20 Rekoše mu nato Židovi: »Četrdeset i šest godina gradio se ovaj Hram, a ti da ćeš ga u tri dana podići?« | 20 Los judíos le dijeron: «Han sido necesarios cuarenta y seis años para construir este Templo, ¿y tú lo vas a levantar en tres días?». |
21 No on je govorio o hramu svoga tijela. | 21 Pero él se refería al templo de su cuerpo. |
22 Pošto uskrsnu od mrtvih, prisjetiše se njegovi učenici da je to htio reći te povjerovaše Pismu i besjedi koju Isus reče. | 22 Por eso, cuando Jesús resucitó, sus discípulos recordaron que él había dicho esto, y creyeron en la Escritura y en la palabra que había pronunciado. |
23 Dok je boravio u Jeruzalemu o blagdanu Pashe, mnogi povjerovaše u njegovo ime promatrajući znamenja koja je činio. | 23 Mientras estaba en Jerusalén, durante la fiesta de Pascua, muchos creyeron en su Nombre al ver los signos que realizaba. |
24 No sâm se Isus njima nije povjeravao jer ih je sve dobro poznavao | 24 Pero Jesús no se fiaba de ellos, porque los conocía a todos |
25 i nije trebalo da mu tko daje svjedočanstvo o čovjeku: ta sam je dobro znao što je u čovjeku. | 25 y no necesitaba que lo informaran acerca de nadie: él sabía lo que hay en el interior del hombre. |