Psalmen 71

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	Biblia Tysiąclecia
1 Herr, ich suche Zuflucht bei dir. Lass mich doch niemals scheitern!	1 W Tobie, Panie, moja ucieczka, niech nie doznam wstydu na wieki;
2 Reiß mich heraus und rette mich in deiner Gerechtigkeit, wende dein Ohr mir zu und hilf mir!	2 wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości, nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie!
3 Sei mir ein sicherer Hort, zu dem ich allzeit kommen darf. Du hast mir versprochen zu helfen; denn du bist mein Fels und meine Burg.	3 Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, boś Ty opoką moją i twierdzą.
4 Mein Gott, rette mich aus der Hand des Frevlers, aus der Faust des Bedrückers und Schurken!	4 Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca, od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.
5 Herr, mein Gott, du bist ja meine Zuversicht, meine Hoffnung von Jugend auf.	5 Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją, Panie, ufności moja od moich lat młodych!
6 Vom Mutterleib an stütze ich mich auf dich, vom Mutterschoß an bist du mein Beschützer; dir gilt mein Lobpreis allezeit.	6 Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem.
7 Für viele bin ich wie ein Gezeichneter, du aber bist meine starke Zuflucht.	7 Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
8 Mein Mund ist erfüllt von deinem Lob, von deinem Ruhm den ganzen Tag.	8 Usta moje były pełne Twojej chwały, przez cały dzień - Twojej sławy.
9 Verwirf mich nicht, wenn ich alt bin, verlass mich nicht, wenn meine Kräfte schwinden.	9 Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!
10 Denn meine Feinde reden schlecht von mir, die auf mich lauern, beraten gemeinsam;	10 Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają, czyhający na moje życie radzą się nawzajem,
11 sie sagen: «Gott hat ihn verlassen. Verfolgt und ergreift ihn! Für ihn gibt es keinen Retter.»	11 Bóg go opuścił - mówią - gońcie go, chwytajcie, bo nie ma on wybawcy.
12 Gott, bleib doch nicht fern von mir! Mein Gott, eil mir zu Hilfe!	12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!
13 Alle, die mich bekämpfen, sollen scheitern und untergehn; über sie komme Schmach und Schande, weil sie mein Unglück suchen.	13 Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mego życia; niech się hańbą i wstydem okryją szukający mego nieszczęścia!
14 Ich aber will jederzeit hoffen, all deinen Ruhm noch mehren.	14 Ja zaś będę zawsze ufał i pomnażał wszelką Twą chwałę.
15 Mein Mund soll von deiner Gerechtigkeit künden und von deinen Wohltaten sprechen den ganzen Tag; denn ich kann sie nicht zählen.	15 Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień Twoją pomoc: bo nawet nie znam jej miary.
16 Ich will kommen in den Tempel Gottes, des Herrn, deine großen und gerechten Taten allein will ich rühmen.	16 Przyjdę z potężnymi czynami Pana i będę przypominał tylko Jego sprawiedliwość.
17 Gott, du hast mich gelehrt von Jugend auf und noch heute verkünde ich dein wunderbares Walten.	17 Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości, i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
18 Auch wenn ich alt und grau bin, o Gott, verlass mich nicht, damit ich von deinem machtvollen Arm der Nachwelt künde, den kommenden Geschlechtern von deiner Stärke	18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,
19 und von deiner Gerechtigkeit, Gott, die größer ist als alles. Du hast Großes vollbracht. Mein Gott, wer ist wie du?	19 i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą wysoko, którą tak wielkich dzieł dokonałeś: o Boże, któż jest równy Tobie?
20 Du ließest mich viel Angst und Not erfahren. Belebe mich neu, führe mich herauf aus den Tiefen der Erde!	20 Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień, lecz znowu przywrócisz mi życie i z czeluści ziemi znów mnie wydobędziesz.
21 Bring mich wieder zu Ehren! Du wirst mich wiederum trösten.	21 Pomnóż moją godność i pociesz mnie na nowo!
22 Dann will ich dir danken mit Saitenspiel und deine Treue preisen; mein Gott, du Heiliger Israels, ich will dir auf der Harfe spielen.	22 A ja chcę wielbić na harfie Twoją wierność, mój Boże! Będę Ci grał na cytrze, Święty Izraela!
23 Meine Lippen sollen jubeln, denn dir will ich singen und spielen, meine Seele, die du erlöst hast, soll jubeln.	23 Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał, i dusza moja, którą odkupiłeś.
24 Auch meine Zunge soll von deiner Gerechtigkeit reden den ganzen Tag. Denn alle, die mein Unglück suchen, müssen vor Scham erröten und scheitern.	24 Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia.