Księga Liczb 31

¹ Rzekł Pan do Mojżesza:

² Pomścij Izraelitów na Madianitach. Potem zostaniesz przyłączony do twoich przodków.

³ Rzekł więc Mojżesz do ludu: Przygotujcie spośród siebie mężów na wyprawę wojenną przeciw Madianitom; mają im wymierzyć pomstę Pana.

⁴ Poślijcie na wyprawę wojenną po tysiącu ludzi z każdego pokolenia izraelskiego.

⁵ I zostało wybranych po tysiącu z każdego pokolenia, czyli dwanaście tysięcy zdolnych do walki.

⁶ Mojżesz posłał po tysiącu ludzi z każdego pokolenia na wojnę. Razem z nimi [ wysłał ] Pinchasa, syna kapłana Eleazara, i przedmioty święte oraz trąby sygnałowe.

⁷ Według rozkazu, jaki otrzymał Mojżesz od Pana, wyruszyli przeciw Madianitom i pozabijali wszystkich mężczyzn.

⁸ Zabili również królów madianickich. Oprócz tych, którzy zginęli [w walce]: Ewi, Rekem, Sur, Chur i Reba - razem pięciu królów madianickich. Mieczem zabili również Balaama, syna Beora.

⁹ Następnie uprowadzili w niewolę kobiety i dzieci madianickie oraz zagarnęli jako łup wszystko ich bydło, stada i cały majątek.

¹⁰ Spalili wszystkie miasta, które tamci zamieszkiwali, i wszystkie obozowiska namiotów.

¹¹ Zabrawszy następnie całą zdobycz, cały łup złożony z ludzi i zwierząt,

¹² przyprowadzili jeńców, zdobycz i łup do Mojżesza, kapłana Eleazara i całej społeczności Izraelitów, do obozu, który się znajdował na równinach Moabu, położonych nad Jordanem naprzeciw Jerycha.

¹³ Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy książęta społeczności wyszli z obozu naprzeciw nich.

¹⁴ I rozgniewał się Mojżesz na dowódców wojska, na tysiączników i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej.

¹⁵ Rzekł do nich: Jakże mogliście zostawić przy życiu wszystkie kobiety?

¹⁶ One to za radą Balaama spowodowały, że Izraelici ze względu na Peora dopuścili się niewierności wobec Pana. Sprowadziło to plagę na społeczność Pana.

¹⁷ Zabijecie więc spośród dzieci wszystkich chłopców, a spośród kobiet te, które już obcowały z mężczyzną.

¹⁸ Jedynie wszystkie dziewczęta, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną, zostawicie dla siebie przy życiu.

¹⁹ Musicie jednak pozostać przez siedem dni poza obozem. Każdy z was, który kogoś zabił, każdy, który się dotknął zabitego, musi się oczyścić dnia trzeciego i siódmego, zarówno on, jak i jego jeńcy.

²⁰ Również odzienie, wszystkie przedmioty ze skóry, to co jest sporządzone z sierści koziej i wszystkie przedmioty z drzewa muszą być oczyszczone.

²¹ Kapłan Eleazar powiedział jeszcze do wojowników, którzy z nim razem odbyli wyprawę: Taki jest nakaz prawa, który Pan dał Mojżeszowi:

²² złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę, ołów

²³ i w ogóle wszystko, czego ogień nie zniszczy, przeprowadźcie przez ogień, aby stało się czyste; ale tylko woda oczyszczenia usunie nieczystość. Czego zaś nie można kłaść do ognia, przeprowadźcie przez wodę.

²⁴ Siódmego dnia wypierzcie swoje odzienie; wtedy staniecie się czyści i będziecie mogli znowu wejść do obozu.

²⁵ Potem tak mówił Pan do Mojżesza:

²⁶ Policz wraz z kapłanem Eleazarem i głowami rodów społeczności to, co z ludzi i bydła zostało przyprowadzone jako zdobycz.

²⁷ Podziel zdobycz na połowę pomiędzy tych, którzy brali udział w wyprawie, i pomiędzy całą społeczność.

²⁸ Winieneś jednak od wojowników, którzy wyruszyli na wyprawę, wziąć jako dar dla Pana jedną sztukę na pięćset - zarówno z ludzi, jak też z wołów, osłów i owiec.

²⁹ Z połowy należącej do nich weźmiesz, a dasz kapłanowi Eleazarowi jako ofiarę dla Pana.

³⁰ Z połowy [należnej reszcie] Izraelitów weźmiesz pięćdziesiątą część, tak ludzi, jak też wołów, osłów i owiec, słowem ze wszystkiego bydła, i dasz to lewitom, którzy pełnią służbę w przybytku Pana.

³¹ Mojżesz i kapłan Eleazar wykonali wszystko, co im Pan nakazał.

³² Zdobycz, którą wojownicy wzięli jako łup, składała się z sześciuset siedemdziesięciu pięciu tysięcy owiec,

³³ siedemdziesięciu dwóch tysięcy wołów,

³⁴ sześćdziesięciu i jednego tysiąca osłów,

³⁵ a osób, czyli dziewcząt, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną, było razem trzydzieści dwa tysiące.

³⁶ Połowa przypadająca w udziale tym, którzy brali udział w wyprawie wojennej, wynosiła: trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec.

³⁷ Z tego oddali Panu sześćset siedemdziesiąt pięć sztuk;

³⁸ trzydzieści sześć tysięcy wołów - z czego oddali Panu siedemdziesiąt dwie sztuki;

³⁹ trzydzieści tysięcy pięćset osłów, z czego oddali Panu sześćdziesiąt i jedną sztukę.

⁴⁰ Wreszcie szesnaście tysięcy osób, z czego oddali Panu trzydzieści dwie osoby.

⁴¹ I oddał Mojżesz kapłanowi Eleazarowi dary przeznaczone na ofiarę dla Pana, stosownie do rozkazu, jaki Pan dał Mojżeszowi,

⁴² z połowy [należnej pozostałym] Izraelitom, którą Mojżesz oddzielił od części przypadającej wojownikom.

⁴³ A w połowie należnej reszcie Izraela było trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec,

⁴⁴ trzydzieści sześć tysięcy wołów,

⁴⁵ trzydzieści tysięcy pięćset osłów

⁴⁶ i szesnaście tysięcy osób.

⁴⁷ Z tej części należnej Izraelitom wziął Mojżesz jedną pięćdziesiątą tak z ludzi, jak i z bydła, i dał lewitom, którzy strzegą przybytku Pana - stosownie do nakazu, jaki odebrał Mojżesz od Pana.

⁴⁸ Wtedy przystąpili do Mojżesza dowódcy oddziałów wojska, tysiącznicy i setnicy,

⁴⁹ i rzekli do Mojżesza: Słudzy twoi dokonali przeglądu wszystkich poddanych sobie wojowników i okazało się, że żaden z nich nie zginął.

⁵⁰ Dlatego przynieśliśmy w ofierze dla Pana wszystkie znalezione przedmioty ze złota: nagolennice, naramienniki, pierścienie, kolczyki i naszyjniki, aby dokonano nad nami wobec Pana obrzędu przebłagania.

⁵¹ Wzięli więc Mojżesz i kapłan Eleazar złoto i wszystkie kosztowne przedmioty.

⁵² Złota zaś oddanego przez tysiączników i setników na ofiarę dla Pana było szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt syklów.

⁵³ Każdy ze zwykłych wojowników posiadał jeszcze swój własny łup.

⁵⁴ Mojżesz więc i kapłan Eleazar wzięli złoto od tysiączników i setników i zanieśli do Namiotu Spotkania jako pamiątkowy dar Izraelitów dla Pana.